شکست خورده و شکست طلب، منزوی و منفردی بی مایه که “نشریه” عمدتا کپی پیست شده و خود ارضاکن اش بواقع یکی دیگر از کارگاه های محقر ‘جریان اصلی’ در تولید تئوری توطئه است، که نهایت بروز اجتماعی و رسانه ایش انتشار هپروتهای توده ایست پسند درسایت حزب چپ، بخوان فدائی اکثریت، شده است. کسی که حتی تلاش نمیکند دو نفر شود. کسی که چپ و راست فرمان ارباب به رعیتی “حق ندارید منتشر کنید، حق ندارید برنامه عوض کنید” صادر میکند … همین آقای منشویست راه حل جنبش کارگری را “امیدواری” به “عروج” حزب سوسیالیستی در تقابل با شعار همه قدرت بدست شوراها میبیند. اینرا درست در مقطعی مطرح میکند که دقیقا بدلیل فقدان حزب سوسیالیستی کارگری، تنها راه حل ممکن برای پیشروی تحرکات جاری و خودجوش جنبش کارگری شوراها هستند. شوراهائی که پتانسیل عروج حزب را در خود بوجود میاورند. “امیدواری” را میگوید، نفس در سینه حبس میکند و بواقع امیدوار است که حزبی سوسیالیست و کارگری تشکیل نشود تا شکست طلبیش به اثبات برسد، در غیر اینصورت باید نشان میداد که حزب سوسیالیستی کارگری چگونه تشکیل میشود، “امیدواری” به “عروج” نسخه تسکین بورژوا برای کارگر است. ایرج فرزاد را میگویم.
در مقابل فاتح شیخ با فراخوان درست و بموقع و بجایش در تشکیل شوراها و بدست گرفتن قدرت توسط آنها در خوزستان فراخوانی مربوط و راهگشا به جنبش فی الحال موجود کارگری و ضد حکومتی میدهد. فراخوانی که دست برقضا بهترین پیشدرآمد برای به پیشواز قدرت دوگانه رفتن و عروج حزب سوسیالیستی کارگری نیز هست. همین فراخوان است که جای پای فعالین سوسیالیست را در دل مبارزات توده های زحمتکش محکم کرده، حزب آتی آنها را صاحب نفوذ میکند و آنها را از گرایشات غیر کارگری تمیز میدهد.
**
