“حزب ایران آباد” و نفی وجود طبقه کارگر و حقش برای حکومت کردن!(۵)

“حزب ایران آباد” و نفی وجود طبقه کارگر و حقش برای حکومت کردن!

بخش پنجم از نقد “حزب ایران آباد” از موضع چپ سوسیالیستی و آزادیخواه

از: سعید صالحی نیا

۲۷ ژانویه ۲۰۱۶

مقدمه:

در مقالات قبلی (۱) توضیح دادم که “حزب ایران آباد” یک حزب نماینده “طبقه متوسط” است که می خواهد اقتصاد سرمایه داری را تعدیل کند و ۳ بخش اقتصادی سرمایه داری یعنی دولتی خصوصی و تعاونی را “تحت قانون” قرار دهد که انسانگرا شوند. این سمت گیری ماهیت سیاسی طبقاتی این حزب را تعیین می کند و سایر “اصلاحاتی” که این حزب به جامعه قول می دهد تحت تاثیر قرار می دهد.از این جایگاه، عدالت، آزادی و هر تحولی که این حزب قول می دهد تحت تاثیر نظام بهره کشی است هر چند که این حزب قسم بخورد که اینطور نیست! نظام سرمایه داری تعیین کننده قدرت سیاسی خواهد بود و نخواهد گذاشت درون این دینامیزم چیزی بیش از تعدادی اصلاحات آبکی زائیده شود.

از معیارهای بسیار پر اهمیتی که چپ و راست سیاسی را متمایز می کند یکیش نگاهی است که یک حزب یا سازمان سیاسی به طبقه کارگر و نقشش در تحول اجتماعی ,و قدرت سیاسی دارد. راستها یا نقش تعیین کننده طبقه کارگر را انکار می کنند یا حداکثر به دادن امتیازاتی روی کاغذ مثل “حق تشکیل سندیکا” و اتحادیه و نوشتن وعده های مبهم بسنده می کنند.

اما ببینیم ابعاد مسئله کارگری در ایران چیست و مرامنامه “حزب ایران آباد” چه دارد به کارگران بگوید؟

(۱)ابعاد مسئله کارگری در ایران:

مسئله کارگری در ایران، مسئله اکثریت مطلق جامعه ایرانست. آمار رژیم (۳) از ۲۳ میلیون کارگر خبر دارد. ارزیابیهای غیر دولتی، در ضد مزدبگیر جامعه ایران را تقریبا ۷۵% ارزیابی کرده اند. در ضد بیکاری علنی بالای ۱۰ در صد ، در صد زنهای بیکار به مردهای بیکار ، ۳۰۰ در صد، تعداد کودکان شاعل ، بالای دو میلیون نفر و در صد کارگران شاعل در بخش خصوصی حدود ۸۰ در صد برآورد شده است.

مسئله کارگری در ایران، مسئله دیکتاتوریست، مسئله نابرابری است، مسئله تحقیر زن است، مسئله بی حقوقی کودک است، مسئله نبود خدمات بهداشتی و آموزشی است، مسئله نداشتن حق اعتراض است، مسئله نداشتن حق تشکل است، مسئله نداشتن حق تحزب سیاسی برای طبقه کارگر است، مسئله نپذیرفتن حق طبقه کارگر برای حکومت کردنست و از جمله مسئله آزادیهای فرهنگی اجتماعی و سیاسی و مسئله مدرنیته است.

گرایشات سیاسی راست یا این در هم آمیختگی مسئله طبقه کارگر ایران را به کلی منکر هستند یا در بهترین حالت، طبقه کارگر را در سطح “داشتن حق سندیگا” خلاصه می بینند چرا که بواقع مخالف برسمیت شناختن حق سیاسی طبقه کارگر برایس رهبری جامعه هستند.

اما ببینیم “حزب ایران آباد” که خامی نظم سرمایه داری به شیوه تعدیل شده است ، وقتی به مسئله طبقه کارگر نزدیک می شود چه می گوید؟

(۲) نگاه “حزب ایران آباد” در برخورد به کارگران:

نکته مرکزی در دیدگاه “حزب ایران آباد” اینست که این حزب از بکار بردن لفظ طبقه کارگر فراریست! در جائی از برنامه این حزب ما کلمه طبقه کارگر را نمی بینیم.آیا این واقعیت جامعه شناختی که حتی در علوم متداول غربی پذیرفته شده است بطور سهوی در ادبیات “حزب ایران آباد” فراموش شده؟

در مرامنامه “حزب ایران آباد” می خوانیم:

” اشتغال در اقتصاد اجتماعی خصلت وابستگی و اجباری خویش را از دست می دهد. کار به تلاش هدفمند و رضایت بخش تبدیل می شود. امریست دشوار اما ممکن. به همین دلیل حزب ما تاکید دارد که اشتغال باید دارای دستمزدی باشد که بتواند نیازهای شاغل را تامین و در شرایط مناسب کاری نیز انجام شود. اشتغال باید داوطلبانه، با دستمزد مکفی، رعایت حقوق کار، پوشش تامین اجتماعی و نیز تامین کننده زمان آزاد برای رشد معنوی فرد باشد. امکان تغییر آزادانه ی شغل و رفتن به سوی مشاغل جدید باید تامین شود. حزب ما تلاش خود را برای تامین حداکثر حقوق مادی و رضایت معنوی برای مزدبگیران جامعه صورت خواهد بخشید. تامین حقوق مزدبگیران باید به شکل قانونی و نهادینه بوده و شهروندان بر اجرای آن نظارت و قدرت دخالت قانونی داشته باشند. توجه کردن به نقش مهم سندیکاهای صنفی و اتحادیه های کارگری در این باره در دستور کار حزب ما قرار دارد. حزب ما در تلاش خواهد بود که کارگران خود از طریق سندیکاها و سایر نهادهای مدنی و صنفی در تعیین وضعیت خویش فعال باشند. این نهادها باید بتوانند با برخورداری از آزادی و امنیت فعالیت کنند.”

همانطوز که خواننده متوجه می شود، مسئله طبقه کارگر را حزب ایران آباد از سر اشتغال، تامین اجتماعی، “حقوق قانونی”،سندیکا و اتحادیه و آزادی و امنیت کارگران مورد هدف قرار می دهد.

جائی برای ابعاد دیگر نیست! جائی برای پذیرش مزدبگیران بعنوان یک طبقه مستقل نیست، جائی برای حق کارگران در مدیریت اجتماعی و سیاسی نیست. نگاه حزب ایران آباد به کارگران، نگاه یک کارفرمای خوبست! این کارفرمای خوب دارد قولهائی به کارگران می دهد .از جمله اینکه اشتغالشان را فراهم کند، “رضایتشان را جلب کند” و اجازه دهد سندیکا و اتحادیه داشته باشند و هر روز سر حقوقشان چانه بزنند!

(۳)مسئله طبقه کارگر و نظام سرمایه داری:

در بررسی عمیقتر مرامنامه “حزب ایران آباد” در موضوع مسئله طبقه کارگر، تناقضی ماهوی را می یابیم که در مقابل هر حزب حامی نظام سرمایه داری ایستاده. تا زمانی که حزبی یا جنبشی بخواهد کنار نظم سرمایه بایستد، نمی تواند طبقه کارگر و هژمونیش در مدیریت اجتماعی و سیاسی را برتابد. نمی تواند مسئله طبقه کارگر را به نظم سرمایه داری مشروط ببیند و راه حل این مسئله را پایان نظم سرمایه بداند.

“حزب ایران اباد” مثل بقیه احزاب راست ، حامی نظم سرمایه است که نامش را برنامه “اقتصاد اجتماعی” گذاشته و طبعا برای مزدبگیران سهمی بیش از سندیکا زدن و چانه زدن مداوم برای حقوق و مزایا قائل نیست.

نظم سرمایه داری در ایران حتی نمی تواند آزادیهای لیبرال موجود در غرب را تامین کند. چرا که جایگاه نظام اقتصاد سرمایه داری در ایران نمی تواند همان باشد که در غرب هست. اقتصاد سرمایه داری در ایران تنها می تواند ارائه دهنده کار ارزان به سایر زنچیره جهانی باشد و در زنجیره سرمایه داری ماندن ، برای طبقه کارگر بجز سرکوب و نقض حق تشکل صنفی و سیاسی نخواهد بود.

“حزب ایران آباد” نمی تواند حق سیاسی طبقه کارگر برای سازماندهی حزب طبقه کارگر را بپذیرد. مثل هر حزب دست راستی ، حتی این حزب از پذیرش واقعیتی بنام طبقه کارگر عاجز است!

منابع بیشتر:

(۱)آرشیو نقد به “حزب ایران آباد”(سعید صالحی نیا)

(بخش چهارم)“حزب ایران آباد” می خواهد “آزادی را هم ، محدود و معقول بدهد”

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=57407

(بخش سوم)“حزب ایران آباد” هم حامی نظام “سرمایه داری تعدیل” شده است

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=57388

بخش دوم نقد به برنامه حزب “ایران آباد” در موضوع برخورد به مذهب از موضع چپ سوسیالیست و آزادیخواه

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=57357

بخش اول نقد به برنامه و نظریات حزب “ایران آباد” از موضع چپ و سوسیالیزم خواهی

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=57330

(۲)مرامنامه حزب ایران آباد

http://iraneabad.org/fa/?page_id=13