مقدمه:
در مقالات قبلی از جمله (۱و۲) اشاره داشتم که حکومت امریکا مدتهاست وارد عمق بحران و تضادهای درونی است.جناح جمهوریخواه بطور بیسابقه ای در مقابل اوباما و دموکراتها ایستاده و از تمام اهرمهایش استفاده می کند که اوباما و حکومتش را فلج نگه دارد تا دوران ریاست جمهوری او تمام شود. جمهوریخوهان سنگرهای متعددی چه در سطح فدرال و چه در سطح ایالات در مقابل کمپ اوباما ایجاد کرده اند.هم در سطح تصویب قوانین و هم در سطح اختصاص بودجه تلاششان متمرکز است که دولت اوباما را از کار بیندازند.
اوباما چه می گوید؟ او هم طبعا نماینده بخش دیگری از نظام حاکمه امریکاست که تاکتیکش در کنترل نظام سرمایه متفاوت است.او و همفکرانش متوجه شده اند که ریشه بحران کنونی در امریکا و دنیا خود سرمایه داریست و تلاش داشته اند چه در سطج سیاست داخلی و چه سیاست خارجی، دکترینی ارائه دهند که مرزهای معینی با نئوکانسرواتیزم مدل جورج بوشی دارد هر چند که من فکر می کنم ایدئولوژی اوباما هم درون کانتکس نوع جدیدتری از نئوکونسرواتیزم قرار دارد.
نتئوکونزرواتیزم اوباما نوعی ملغمه است بین مدل قدیمی تر کونزروانیزم و برخی سیاستهای سوسیال دموکراسی. این البته بحثی جداست که امیدوارم در آینده بیشتر رویش بحث کنم.
در این مقاله کوتاه مقداری ماجرای اخیر “بسته شدن موقت” دولت امریکا و تاثیراتش را مرور می کنم:
(۱)”بسته شدن دولت امریکا چیست و چه تاریخچه ای دارد؟(۳)
“تعطیل کردن وقت دولت” در امریکا یک روند قانونی است متعاقب مخالفت کنگره امریکا به تصویب بودجه برای فعالیتهای دولت. در حال حاضر قانونا دولت امریکا مجبور است از کنگره امریکا رای تایید بگیرد تا بتواند از بودجه خود استفاده کند. بخشهائی از دولت امریکا همواره از بسته شدن در این مواقع معاف هستند.از جمله: مرکز ملی گزارش دهی آب و هوا،مراکز بهداشتی، نیروهای نظامی، زندانها و مراکز کنترل ترافیک هوائی.
در دوران ریاست جمهوری فورد و کارتر ۶ بار این اتفاق افتاد البته بطور محدود و در مدت کوتاه (بین ۸ تا ۱۸ روز). در دوران ریگان؛ ۸ بار بطور کامل دولت تعطیل شد(بین یک تا سه روز). در زمان بوش پدر، بمدت ۴ روز دولت تعطیل شد
در دوران کلینتون ، سال ۱۹۹۴، دو بار دولت بطور کامل تعطیل شد(بمدت ۵ و ۲۱ روز) که موضوعش مسئله کمبود بودجه بود. مدت ۲۱ روز رکورد مدتی است که در تاریخ امریکا دولت امریکا تعطیل می شود
تعطیلی کنونی دولت امریکا از امروز ، اول اکتبر ۲۰۱۳ شروع شده و موضوعش مخالفت جمهوریخواهان و حزب “چائی”(راست تندرو) با طرح سراسری بیمه درمانی اوباماست.
(۲) ابعاد تاثیر بسته شدن اخیر دولت امریکا و تاثیرات آن:
“بسته شدن موقت” اخیر دولت امریکا در بستر بزرگترین بحران حاکمیت امریکا و نظام سرمایه شکل گرفته. جناح های حکومت امریکا در تاریخ امریکا تا این حد در مقابل هم نایستاده بودند.
بهانه اینبار اینست که جمهوریخواهان که در مرحله تصویب قانون توسعه بهداشت اوباما هر چه توانستند کردند که آنرا از درون تهی کنند و نهایتا شکل بی دم و اشکم آن توسط دادگاه عالی امریکا تصویب شده بود، اینبار در مرحله تخصیص بودجه دوباره تلاش دارند که عمل به همان قانون تصویب شده را از طریق بلوک بودجه دولتی آن ، غیر ممکن کنند.
طرح بهداشت اوباما ابتدا قرار بود ۴۰ ملیون بیمه نشده را زیر پوشش قرار دهد و “انتخاب بیمه دولتی” را در مقابل بیمه های خصوصی پیشنهاد می کرد.بعد از فشارهائی که به اوباما وارد کردند این طرح “بازنگری شد” و اوباما پذیرفت که طرح جدیدش فقط ۷ ملیون نفر را از طبقه میانی امریکا و آنهم “از طریق بخش خصوصی” زیر پوشش ببرد.بواقع دولت بخشی از مردم را قانونا وارد می کند که از بیمه های خصوصی خریداری کنند و طبعا باز سود این بیمه ها بریزد به جیب شرکتهای بیمه!
اما همین طرح “آبکی” هم که توسط دادگاه عالی امریکا تصویب شد، به مذاق حمهوریخوهان خوش نیامده و تمام تلاششانرا می کنند که یا آنرا حداقل یکسال به عقب بیندازند یا اساسا اویاما را مجبور کنند که طرحش را دوباره تغییر دهد (حتی وقتی قانونی شده) و چیر بی مصرف تری را دوباره به کنگره امریکا بفرستد!
گزارشها نشان می دهد که دو جناح حکومت امریکا اعلام کرده اند که زیر بار طرف مقابل نمی روند و با گردنهای افراشته به مردم امریکا اعلام کردند که “تعطیل موقت دولت امریکا” تقسیر طرف مقابل بوده و جامعه باید فعلا انرا بپذیرد.
متعاقب تعطیل دولت امریکا از امروز، تعداد ۸۰۰ هزار کارکن دولت امریکا مجبورند به خانه برگردند و بسیاری از انها ممکنست مشمول مرخصی بی حقوق شوند در طول دوران تعطیل دولت.
تخمین است که در طی ۳ تا ۴ روز حدود ۳۴ بیلیون دلار دولت امریکا بابت این تعطیل ضرر مستقیم خواهد کرد و اگر این تعطیلی ۴ هفته طول بکشد حدود ۲۲۴ بیلیون دلار ضرر متوجه دولت و جامعه امریکا خواهد بود!
بواقع دعواهای جناح های حکومتی امریکا قرار است روی سر مردم خراب شود مثل همیشه! جالبست که رئیس جمهور امریکا و اعضای کنگره امریکا در این دوران هم حقوقشان پرداخت خواهد شد!
اگر این دوره تعطیل دولت، ادامه یابد موج سونامی چدیدی از بحران سرمایه جهانی را شاهد خواهیم بود.سالهاست که دنیا می داند که دولت امریکا مشغول چاپ اسکناس بی پشتوانه است.حتی معلوم نیست دولت امریکا اساسا چقدر پشتوانه طلا و سایر پشتوانه های لازم برای چاپ اسکناس را داشته!
صحنه امروز نشان می دهد که حکومت امریکا دارد به سرعت به سمت دره ورشکستگی کامل حرکت می کند و تلاش هر دو جناح حکومت امریکا هم قابل فهم است: یکی دنبال زدن کامل خدمات دولتی است برای “بالانس کردن بودجه امریکا” که مرتب به کسری بودجه اش اضافه می شود و دیگری نگران عروج جنبشهای اعتراضی جامعه امریکاست و می خواهد در پروسه کاهش خدمات دولتی ، مقداری هم که شده جامعه را راضی نگه دارد.
بواقع دعوای اوباما با جناح جمهوریخواه دو استراتژی همزمان است که تئوکنوزرواتیزم مجبور است بطور همزمان ادامه دهد تا بتواند نظام سرمایه را از خطر فروپاشی کامل نجات دهد.
(۳) امریکا به کجا می رود؟
تردیدی نیست که طرفین این مخاصمه حکومتی، بالاخره مجبورند برای حفظ کل نظام به توافق برسند. تردید است که اوباما و کمپ او بتوانند این دعوا را “درون بالائیها” جلو ببرند.اوباما دچار همان تناقضی است که خاتمی ها و سایر “رفرمیستهای ” درون نظامها به آن دچارند. این دعوا مجبور است با سازش بین دو جناح و طبعا بر علیه منافع مردم حل و فصل شود.طرح اوباما امکان بیشتر دارد یکبار دیگر “بازنگری” شود یا بطور موقت به کنار گذاشته شود . اوباما اهل رو آوردن به مردم و کمک گرفتن از مردم نیست.از مردم بیشتر می ترسد تا رقبای جمهوریخواهش!
همانطور که اوباما در سایر چبهه ها هم شکست را پذیرفت و سنگرهای ادعائی خودش را در تمام دوران ریاست جمهوریش مورد بمورد تسلیم کرد، اینبار هم مجبور است اینکار را با طرح بیمه درمانیش بکند.
د ر پائین، جامعه هنوز گیج است. امارگیریها نشان می دهد که جامعه امریکا نتوانسته به یک کانسنسوی مستقل دست یابد و مثل توپ بین تبلغات دو جناح سرگردانست. اساسا نمی داند چه سیاستی درست است. جس می کند اوباما “بهتر است” اما اینقدر جامعه امریکا را سرگرم مشکلات زندگی کرده اند که توان تفکر و بالا آمدن و رسیدن به آلترناتیو سوم را هنوز بدست نیاوره
فعالین جنبش های اشغال در امریکا هم هنوز از مداخله گری موثر و سازمانیافته در موضوع بحران موجود فاصله دارند.خلاءی در جامعه هست که دعوای خانوادگی حکومتیان را هم امکانپذیر کرده و هم افق شکستن این دعوا به نفع جامعه ، احتمال کمتریست.اگر در بر همین پایه بچرخد ، کلاهی از این نمد برای مردم حاصل نیست. توافقی می کنند و مردم را به هورا کشیدن سر هیچ وادار می کنند!این تاریخ کنونی امریکاست!
منابع بیشتر:
(۱)سعید صالحی نیا: افق تشدید بحرانهای درون حاکمیت امریکا و دلایل آن
(۲)سعید صالحی نیا: عقب نشینی اوباما در ادعای آغاز “حمله محدود” به سوریه و اهمیت آن در شکل گیری نظم جدید جهانی
(۳)توضیحاتی در مورد “تعطیل موقت دولت ” در امریکا
http://en.wikipedia.org/wiki/Government_shutdown