“قطره دریاست اگر با دریاست، ورنه او قطره و دریا دریاست.”

چند سندیکای کارگری مهم فرانسه در حمایت از کارگران ایران در مقابل سازمان جهانی کار، ILO، فراخوان به تظاهراتی در روز ٩ ژوئن داده‌اند که با استقبال فعالین کارگری در ایران و اپوزیسیون جمهوری اسلامی مواجه شده است. رضا رخشان نیز یکی از این فعالین است؛ اما متن پیام وی بیش از آنکه جمهوری اسلامی را هدف قرار دهد، برای تخریب چهره دیگر فعالین و اپوزیسیون جمهوری اسلامی تنظیم شده است. در بخشی از این نامه که به این سندیکاها فرستاده است، می‌گوید: “بسیاری از کسانی که با ارسال پیام به شما سندیکاهای فرانسه با شما اظهار دوستی می‌نمایند، در داخل ایران خود نه تنها در ایجاد سندیکاها و اتحادیه‌های محیط کار فعال نیستند، بلکه در حد توانشان در مقابل سندیکاهای موجود به کارشکنی نیز می‌پردازند.”
این شیوه حل و فصل اختلافات سیاسی نیست. برای شما باید روشن باشد که اختلاف سیاسی بین شما و دیگران باید در جای خودش حل و فصل شود. کمپین ٩ ژوئن یک کمپین مشخص برای یک هدف مشخص و آن هم اعتراض به جمهوری اسلامی بخاطر دستگیری و زندانی کردن فعالین کارگری است و نه چیز دیگری! این شیوه چوغلی جمعی دیگران گرچه نزد سندیکاهای فرانسه بردی ندارد و بیشتر شما را سبک میکند و قطعا مورد بی اعتنائی فراخوان دهندگان و شرکت کنندگان در اعتراض آن روز قرار خواهد گرفت، اما خوب است که متوجه این نکته باشید که این نامه شما نوک تیز اعتراض را نه متوجه جمهوری اسلامی، که متوجه دیگر فعالین کارگری می‌کند! هدف این نامه با تمام نکات دیگری که در آن آمده و به نظر من در سایه هدف اصلی آن حاشیه‌ای هستند، زدن و بی اعتبار کردن فعالینی است که شما با آنها احساس مخالفت سیاسی می‌کنید. و اینجا منظورتان هم متأسفانه جمهوری اسلامی و نهادهای سرکوب آن در میان کارگران ـ شوراهای اسلامی کار و خانه کارگر ـ نیست؛ که خود اینها هدف اعتراض سندیکاهای کارگری فرانسه قرار گرفته‌اند و نامه و پیغامی هم در حمایت و استقبال از آن روز ننوشته و منتشر نکرده‌اند.
رضا رخشان با این نامه اش، اما چه چیزی را می‌خواهد ثابت کند؟! که سندیکاهای کارگری فرانسه مخالفین شما را که پیغام داده و از فراخوان این سندیکاها استقبال کرده‌اند، بی محل کنند؟ این بدترین نوع یارگیری سیاسی است! فراخوان سندیکاهای کارگری فرانسه، فراخوان به جمع دوستان خودی نیست و در آن چیزی درباره شرکت افراد با تفکر و بینش خاصی اشاره نشده است. کسی را تفتیش عقاید نمی‌کنند که در بحثش چه انتقادی به سندیکالیسم دارد. دهن کسی را نمی‌بویند که ببینند چه گفته و چه خورده است! فراخوان به مهمانی نیست، به اعتراض خیابانی است و از همه دعوت شده که از آن حمایت کنند. طرز برخورد رضا رخشان، متأسفانه همان طرز تفکر “خودی و غیرخودی” است که چوبش را رضا رخشان هم خورده است.
نکته دیگری که هر فعال کارگری و از جمله رضا رخشان باید به آن توجه کنند این است که اگر ارج و قربی در میان کارگران و یا فعالین کارگری دارند و اگر بعنوان رهبر و فعال کارگری شناخته شده‌اند، از این سر است که دارند کاری برای جنبش کارگری می‌کنند. که در مبارزه و تلاش هر روزه کارگران در عقب راندن کارفرماها و دولتشان راه نشان می‌دهند. برای هیچ انسان شریفی و از جمله کارگران و فعالین کارگری خوشایند نیست شما را بعنوان کسی که مبلغ سیاستهای مضر به حال اتحاد طبقه کارگر هستید بشناسند. می‌خواهند شما را بعنوان فعال کارگری و مدافع منافع کارگران بشناسند. همین را ارج بنهید!
۵ ژوئن ٢٠١١