به مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه اعدام

نسرین نامدارپور
October 08, 2020

به مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه اعدام

طبق گزارش سازمان عفو بین الملل، در حالیکه جهان بسوی لغو مجازات اعدام در حرکت است، جمهوری اسلامی یکی از کشورهاییست که بالاترین آمار اعدام را در سال ۲۰۱۹  به خود اختصاص داده است.

بیش از ۲/۳  کشورهای جهان مجازات اعدام را از قوانین خود لغو کرده یا از اجرای آن خودداری میکنند و در این میان، ایران پس از کشور چین مقام دوم را در اعدام شهروندان، به خود اختصاص داده است.

حق حیات، حقی ذاتی است و هیچ شخص، تشکیلات و یا حکومتی مجاز به گرفتن این حق از انسانها نمیباشد.  و جان انسان و کرامت وجودی انسان حقوقی است که بر طبق منشور جهانی حقوق بشر باید حفظ و محترم شمرده شود. و این در حالی ست که جمهوری اسلامی کمترین ارزشی برای جان  و کرامت انسانی شهروندان خود قائل نمیباشد.

قوانینی چون شلاق زدن، قطع اعضاء ، سنگسار، تیرباران و حلق آویز کردن... قوانینی ضد انسانی و مغایر با پاسداشت کرامت انسانی و حقوق بشر است.

جمهوری اسلامی بنای حاکمیت خود را بر اصل نابودی قرار داده!  نابودی انسانها، نابودی شرافت و کرامت انسانی، نابودی فرهنگ و خردگرایی، نابودی منابع ملی و اقتصاد کشور، نابودی طبیعت و محیط زیست و نابودی هر آنچه که زیر بنا و پایه های موجودیت یک ملت و کشور بر آن استوار است.

چنین حکومتی با چنین شیوه و چنین قوانین متوحشانه و قرون وسطایی نمی تواند جایگاهی در دنیای متمدن، پیشرفته و عدالت طلب امروزی داشته باشد.

مردم ایران چه در خیابانها و چه در رسانه های اجتماعی، همواره مخالفت خود را با ظلم و توحش حکومت اعلام نموده و در یک فضای یکپارچه و متحد، همراه با سایر مجامع بین المللی خواهان لغو مجازات اعدامِ هموطنان و جوانان دربند بوده و هستند. جوانانی که تنها به فقر و اختناق و فساد موجود در دستگاه حکومتی معترض بوده و خواهان احقاق حقوق انسانی خود و هموطنانشان بوده اند و با اعترافات اجباری و غیر قانونی به پای چوبه های دار کشیده شده اند.

جمهوری اسلامی با اعدام بیگناهانی چون نوید افکاری و برخی دیگر از محکومین پیشین ثابت کرد که هیچ ارزشی برای خواسته های مردم ایران و جامعه ی جهانی قائل نمیباشد و تنها در فکر بقای پایه های لرزان حکومت مستبد خویش است .

نظام اسلامی  با تاکید بر صدور حکم اعدام و احکام غیر عادلانه، قصد ایجاد رعب و وحشت در بین مردم ایران را داشته و از این طریق سعی دارد صداهای برآمده از فقر و اختناق سیاسی را در نطفه خاموش سازد، در حقیقت توسل به ایجاد ترس در میان مردم ، به دلیل ترس پنهانی خود رژیم از نیروی عظیم نهفته در اراده و خواست ملت ایران  است.  در حالیکه تاریخ نشان داده که زندان، شکنجه و کشتار مبارزین، نه تنها تضمینی برای بقای حکومتهای استبدادی و دیکتاتورها نیست بلکه عاملی برای فروپاشی سریعتر این حکومتها میباشد.

مردم ایران با تداوم بخشیدن به اعتراضهای خود  قطعاً نقش موثری در لغو قانون بدوی و غیر انسانی اعدام خواهند داشت و مسلماً آزادی ایران در گرو اتحاد و تداوم اعتراض توسط مردم به وضعیت موجود است.

نسرین نامدارپور

عضو کمیته ی علیه اعدام

عضو شبکه ی زنان ایران برای برابری پایدار(w.i.s.e)

هشتم اکتبر ۲۰۲۰_ استکهلم