اخبار و گزارشات کارگری ٢٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٩
اخبار کارگرى
May 12, 2020اخبار و گزارشات کارگری ٢٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٩
گرامی باد 12 ماه مه (23 اردیبهشت 1399)روز جهانی پرستار
- تجمع اعتراضی پرستاران وکارکنان شرکتی مراکز درمانی کشور نسبت به اخراج از کار، عدم تبدیل وضعیت، سطح پایین حقوق،عدم پرداخت بموقع مطالبات وشرایط کاری مقابل وزارت بهداشت
- ادامه اعتراضات کارگران شرکت معادن زغال سنگ کرمان با اعتصاب وتجمع خانوادگی مقابل شرکت
- تجمع اعتراضی جمعی از بازنشستگان ارتش شیرازنسبت به ابطال سندمالکیت زمینهایشان مقابل تعاونی بازنشستگان ارتش
*تجمع اعتراضی پرستاران وکارکنان شرکتی مراکز درمانی کشور نسبت به اخراج ازکار، عدم تبدیل وضعیت، سطح پایین حقوق،عدم پرداخت بموقع مطالبات وشرایط کاری مقابل وزارت بهداشت
روز سه شنبه 23 اردیبهشت ماه همزمان با روزجهانی پرستار(12 ماه مه)،جمعی از پرستاران و کارکنان شرکتی مراکز درمانی کشوربرای اعتراض به عدم تبدیل وضعیت، سطح پایین حقوق،عدم پرداخت بموقع مطالبات وشرایط کاری دست به تجمع مقابل ساختمان وزارت بهداشت واقع درشهرک قدس درغرب تهران زدند.
روز سه شنبه 23 اردیبهشت،پرستار، بهیار، کمکبهیار، کارشناس بیهوشی، رادیولوژی و اتاق عمل از قزوین، قم، شیراز، تهران و چند شهر دیگربه پایتخت آمدند تا برای دومینبار در دوماه گذشته صدای اعتراضشان نسبت به تبعیضهای اعمالشده را به گوش مسئولان برسانند.
پرستاران و همکاران دیگرشان در بیمارستانها، به دنبال گرفتن حقوق از دسترفتهای هستند که میان وزارت بهداشت و وزارت کار، بر سرش اختلاف است. وزارت بهداشت آنها را به عنوان نیروی خود نمیداند و وزارت کار هم زیربار حمایت از آنها نمیرود. آنها افرادی هستند که با شرکتهای سلامتمحور، قرارداد بستهاند و جذب شرکتی شدهاند، آنها حقوق معنوی و مادی برابری با نیروهای قراردادی، پیمانی و رسمی بیمارستانها ندارند و اعتراضشان به همین تبعیضهاست: «یکساعت آنجا بودیم تا اینکه حراست وزارتخانه آمد. گفتیم میخواهیم درباره حق و حقوق و تبدیل وضعیتمان حرف بزنیم. گفتند نماینده بفرستید. نمایندهها رفتند، دست خالی برگشتند. » این روایت یکی از پرسنل اتاق عمل بیمارستان خمینی است که در تجمع شرکت کرده بود.
جرقه این اعتراض زمانی زده که مشخص شد اسفند سال گذشته، ٥٠درصد به حقوق نیروهای درمانی بیمارستانها اضافه شده، درحالی که نیروهای شرکتی نهتنها از این افزایش حقوق بینصیب ماندند بلکه حتی افزایش حقوق سالانه وزارت کار آنها هم در پرداختیهای امسال لحاظ نشده است؛ این ٥٠درصد افزایش حقوق براساس اجرای امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری است که از سال ٩٥ برای سازمانها و وزارتخانههای دولتی اجرا میشود و امسال با توجه به شرایط ایجادشده در مراکز درمانی، با تأخیر شامل حال نیروهای وزارت بهداشت هم شد: «به ما که رسید، گفتند به شما تعلق نمیگیرد، شما نیروی وزارت کار هستید.»
یکی ازکارکنان یک بیمارستان دولتی میگوید که در تمام این مدت، تنها با بیماران مبتلا به کرونا سروکار داشته و حالا باید به دنبال حق و حقوقش باشد: «چرا باید قرارداد ما شرکتی باشد. این شرکتها منبع فساد و رانتاند. وزارت بهداشت از طریق دانشگاههای علوم پزشکی باید ما را تبدیل وضع کند و مستقیم با ما قرارداد ببندد، چرا از شرکتهای واسطه استفاده میکند؟» به گفته او، پاییز در راه است و بار دیگر بحران کرونا ایجاد میشود. مراکز درمانی به نیروهای درمانی نیاز دارند: «براساس قانون نیروهایی که تحصیلات دانشگاهی دارند و بهطور مستمر کار میکنند، نباید به صورت شرکتی جذب شوند. این خلاف قانون است. با ما مثل کارگران فصلی برخورد میشود.» او میگوید که پرستار شرکتی دومیلیون و٥٠٠هزار تومان حقوق میگیرد، درحالی که حقوق پرستار قراردادی سهبرابر آن است.
پرستار دیگری است که در تجمع قبلی شرکت کرده بود و امروز به دلیل حضور در بیمارستان نتوانست مقابل وزارت بهداشت حاضر شود: «نیروهای شرکتی همیشه در دل حادثهاند. هرجا سختی باشد، اشعهای باشد، ویروسی باشد، نیروی شرکتی را میفرستند. این افراد هم به دلیل اینکه میخواهند کار کنند، همه شرایط را به جان میخرند، درحالی که مدرک تحصیلیشان کمتر از نیروهای قراردادی نیست. حالا در کنار شرایط سخت فعلی در مراکز درمانی، حق و حقوق هم پرداخت نمیشود.»
نیروهای شرکتی در تلاش برای تبدیل قراردادها و گرفتن حق و حقوقشانند و پرستاران باسابقه و متخصص بیمارستانهای خصوصی نزدیک دوماه است در خانهها نشستهاند به انتظار تماس تلفنی که آنها را به محل کارشان برگرداند: «ما جمعی از پرستاران بیمارستانهای مهراد و آتیه که حدود ۷۰۰نفر هستیم، بیستوهشتم اسفند تعدیل کار شدیم و با وجود تمام پیگیریها هنوز به کارمان بازنگشتهایم. حالا در این شرایط بیمارستانها آگهی جذب نیروی جدید دادهاند. چرا؟ چون وقتی نیروی جدید استخدام کنند دیگر لازم نیست مثل نیروهای باسابقه به آنها حقوق پرداخت کنند.» این پیام پرستاران اخراجی بیمارستانهای خصوصی است. آنها میگویند ورشکستگی بیمارستان بهانه است، هدف، اخراج نیروهای باسابقه بود: «قبل از عید آنقدر جراحی زیبایی در این بیمارستان انجام شد و آنقدر پول به جیب مدیران بیمارستان رفت که با یک ماه و دو ماه بیمارستان به ورشکستگی نمیرسد.» اینها را سرپرستار یکی از بیمارستانهای خصوصی که بیش از ٣٠ نفر از گروه پرستاری را اخراج کرده به خبرنگار رسانه ای میگوید و ادامه میدهد: «سال گذشته تنها یک سوم عیدی پرسنل پرداخت شد. حقوقها هم دست و پا شکسته واریز میشود. در این وضع به جای اینکه حق کرونا بدهند حقوق اصلی خودشان را هم نمیدهند. افرادی که در اورژانس مشغول به کارند، ممکن است مبتلا به کرونا شده باشند. به جای تعدیل نیرو باید از این افراد تقدیر شود.» این بیمارستان خصوصی دو اتاق ایزوله برای بستری بیماران مبتلا به کرونا اختصاص داده است: «نیروها را تعدیل کردهاند حالا برای افتتاح بخش سیسییو به پرستار نیاز دارند. ناچار شدهاند شیفتها را طولانیتر کنند و از پرستاران باقی مانده در بخشهای مختلف استفاده کنند. ممکن است خیلیها را بهطور مستقیم تعدیل نکرده باشند اما آنقدر آنها را تحت فشار قرار دادهاند تا خودشان بروند.»
پیش از این به پرستاران اخراجی در اسفند وعده داده شده بود که خردادماه آنها را دوباره دعوت به کار میکنند، یعنی زمانی که بیمارستانها دوباره رونق میگیرند، اما پرستار آیسییو جراحی بیمارستان مهراد میگوید که هیچکس با آنها نه تماسی گرفته و نه وعده بازگشت به کار داده. او ١٩سال در این بیمارستان مشغول به کار بوده و حالا خانهنشین شده: «من جزو پرستاران مبتلا به کرونا هستم. هفتههای اول فروردین در خانه بودم و حالا هم روند ادامه دارد چون بیکار شدهام.» او میگوید تا بیستوهشتم اسفند هیچ خبری از تعدیل نبود و در دو روز تصمیم گرفته شد تا با حدود ١٣٠ نفر از پرستاران خداحافظی شود: «رفتار بسیار غیرحرفهای و غیراخلاقی بود. بیشتر تعدیل شدهها نیروهای باسابقه بودند که در نبود ما بیمارستان و بیماران ضربه میخورند. ما نیروهای متخصص بودیم.» او میگوید مدیریت بیمارستان با اهداف دیگری این نیروها را تعدیل کرده است: «بیشترین میزان تعدیلها در بیمارستان مهراد و آتیه اتفاق افتاده است.» پرستار دیگر این بیمارستان با مدرک کارشناسی ارشد و ١١سال سابقه کار حالا خانهنشین است: «گفتند بیمارستان ١٨میلیارد تومان بدهکار است. پول نداریم. گفتند بعد از اردیبهشت تماس میگیریم. یک تعداد که اغلب هم تازه کارند را برگرداندند، اما مابقی خانهاند.» به گفته او هرسال در پایان قرارداد حدود ١٠ تا ١٥ نفری تعدیل میشدند اینبار رکورد زدند؛ ١٣٠نفر که حداقل ٨٠ نفرشان پرستارند. آنهایی هم که ماندهاند اغلب با کاهش پرسنل در شیفت و حذف مرخصی مواجه شدهاند. یعنی الان نصف حقوق میگیرند: «خیلیها به دیوان عدالت اداری و وزارت کار مراجعه کردند، اوایل هیأتمدیره تحتتأثیر خبررسانیها تصمیماتی برای بازگرداندن نیروها داشت اما حالا که آب از آسیاب افتاده دیگر خبری نیست.»
یکی از شاغلین مراکز درمانی تعداد نیروهای تعدیل شده تنها در بیمارستان آتیه را ٣٠٠ نفر اعلام میکند و حالا میگوید که تنها پرستاران بیمارستانهای خصوصی نیستند که در این بحران کرونا خانهنشین شدهاند، تعداد زیادی از پرستاران شرکتی که در قراردادهای کوتاهمدت جذب بیمارستانهای گیلان شدند هم حالا در آستانه بیکاریاند؛ آنها افرادی هستند که برای ارایه خدمات درمانی در دوره کرونا جذب شده بودند و حالا دستور آمده که پس از پایان قراردادهای ٨٩ روزه، با آنها قطع همکاری شود: «دانشگاه گیلان در فراخوانی که اسفندسال گذشته داده بود ٢٦٧ پرستار را بدون قرارداد به کار گرفت. »هفدهم اردیبهشت، معاون توسعه دانشگاه علوم پزشکی گیلان در اطلاعیهای اعلام کرده که بعد از قرارداد با این نیروها قطع همکاری شود. این درحالی است که وقتی نیرو میخواستند به پرستاران گفتند با آنها قرارداد بسته میشود، به همین دلیل این پرستاران که در مراکز دیگر مشغول به کار بودند از محل کارشان بیرون آمدند و به این مراکز جدید رفتند. حالا از آنجا مانده و از اینجا رانده شدهاند.»
عملا سر این پرستاران کلاه رفت: «دو سهماه است که این افراد مشغول به کارند، بدون اینکه حقوقی بگیرند. وقتی هم موضوع را با نماینده تامالاختیار وزیر بهداشت در استان گیلان مطرح کردیم گفت که اوضاع دانشگاه آن زمان خوب نبوده و حالا نمیتواند به تعهداتش عمل کند.»
وی میگوید که تعداد تعدیلیها در مراکز خصوصی تهران بیش از ٧٠٠نفر است: «تعدیلها به شکلهای مختلف بوده به عدهای گفتند کلا نیایید و ساعتهای کاری گروهی دیگر را کم کردهاند.»
*ادامه اعتراضات کارگران شرکت معادن زغال سنگ کرمان با اعتصاب وتجمع خانوادگی مقابل شرکت
روز سه شنبه 23 اردیبهشت،صدها کارگر شرکت معادن زغال سنگ کرمان با ادامه اعتصاب وبرپایی تجمع خانوادگی مقابل ساختمان شرکت وسردادن شعارهایی خواهان استعفا یا اخراج مدیرعامل شرکت شدند.
کارگران حاضر درتجمع به خبرنگاریک رسانه محلی گفتند:در جلسه روز 22 اردیبهشت تغییر ضریب قرارداد کارگران (ضریب سختی کار) را نیازمند یک ماده قانونی دانستند که باید از سوی وزارت خانه و مجلس پیگیری شود.
یکی از کارگران از عدم رضایت از تصمیمهای این جلسه گفت و تقاضای کنونی کارگران را استعفای و اخراج مدیرعامل اعلام کرد.
خواستی که که امروز بارها در جمع معترضین نیز شنیده میشد و کارگران و همسرانشان با شعارهایی بر این خواسته تاکید میکردند.
*تجمع اعتراضی جمعی از بازنشستگان ارتش شیرازنسبت به ابطال سندمالکیت زمینهایشان مقابل تعاونی بازنشستگان ارتش
روزسه شنبه 23 اردیبهشت، جمعی از بازنشستگان ارتش شیرازبرای اعتراض به ابطال سندمالکیت زمینهایشان دست به تجمع مقابل تعاونی بازنشستگان ارتش کلانشهر شیراز زدند.
تجمع کنندگان به خبرنگار رسانه ای گفتند: تعاونی بازنشستگان ارتش ۱۷ سال پیش ۵۳۱ قطعه زمین در شهرک گلستان شیراز به ما واگذار کردند که بسیاری از افراد همان زمان سند ملکی این زمین ها را دریافت کردند اما در حال حاضر پس از این مدت اوقاف و امورخیریه مدعی است این زمین ها وقفی است.
یکی از تجمع کنندگان افزود: بسیاری از افراد در این زمین ها ساخت و ساز انجام دادند اما در حال حاضر اداره کل اوقاف و امورخیریه شکایت کرده که این زمین ها مربوط به این سازمان است.
وی ادامه داد: ما مدعی هستیم که این زمین ها اگر از آن سازمان اوقاف و امورخیریه است چرا بعد از ۱۷سال شاکی شدند و به همین دلیل جلو تعاونی بازنشستگان ارتش تجمع شد تا پیگیر کار باشند و مساله را حل کنند.
akhbarkargari2468@gmail.com