گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر

شورای دفاع از جنبش کارگری در ایران- گوتنبرگ- سوئد
April 26, 2020

گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
شرایط منحصر به فردی درروز جهانی کارگر امسال حاکم است. پاندمی ویروس کرونا می رود که صفوف به هم پیوسته کارگران را در بسیاری از کشورها از حرکت بازدارد و بزرگداشت روز جهانی کارگر طبق روال هر سال انجام نگیرد.
بحران ناشی از کرونا زندگی روزمره مردم را در تمامی حیطه های اجتماعی  فلج کرده است. بسیاری از کشورها قوانین قرنطینه را اجرا نموده اند و کارگاه ها و کارخانه ها را به همراه بسیاری از خدمات اجتماعی تعطیل کرده اند. برای بخشی از خدمات اجتماعی از قبیل بانک ها، کارگزاران سرمایه و بیمه ها امکان کار از راه دور و از خانه میّسر است ولی برای بسیاری از اقشار اجتماعی از جمله خدمات درمانی و حمل و نقل این کار امکان پذیر نیست. اگرچه کرونا به ظاهر یک بحران فراطبقاتی به وجود آورده است اما کارگران و زحمتکشان بسیاری از کشورها اولین قربانیان بحران کرونا هستند. خصوصا کارگرانی که در اقصی نقاط دنیا به صورت روزمزد و با قرارداد موقت به کار مشغول هستند. کارفرمایان به سرعت این کارگران و زحمت کشان را اخراج کرده اند و کارگران را به اردوی بیکاری سوق داده اند. بحران کرونا آشتی ناپذیری طبقاتی را بار دیگر بسان هر بحران اقتصادی بزرگ و کوچک دیگر به وضوح به نمایش گذاشته است. آسیب پذیری طبقه کارگر و همچنین قشر عظیمی از شاغلین خدمات اجتماعی که به ظاهر به طبقه کارگر تعلق ندارند اما در همان جبهه کار قرار دارند را نشان داد. بحران کرونا به وضوح نشان داد که در جامعه سرمایه داری اتفاقات و پدیده های فراطبقاتی وجود ندارند زیرا سرمایه داران و کارفرمایان گلیم خود را از طرق رانت های اقتصادی و قوانین مخصوص این دوران بیرون می کشند و سود و سهام خود را همچنان در دست دارند و پیوسته این طبقه کار است که صدمه می بییند.
در ایران نیز با روند جهانی کرونا آسیب بسیار شدیدی بر پیکر کار و کارگر وارد شده است. خصوصیت ویژه کار و کارگری در ایران اکثرا در کار روزمزدی و ساعتی همچنین قراردادهای سفید امضا خلاصه می شود. بسیاری از کارگران و زحمت کشان ایران برای ادامه حیات مجبور به کار در شرایط اپیدمی کرونا بودند و هرگز نتوانستند برای سلامتی خود و خانواده هاشان در قرنطینه بمانند. در بسیاری از کشورها دولت ها هر چند اندک بسته های حمایتی برای شهروندان خود اختصاص دادند و برای جلوگیری از شیوع کرنا  سعی کردند که تسهیلاتی در معیشت کارگران تا اندازه ای ایجاد کنند ولی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران از طبقات زحمت کش هیچ حمایتی نکرده است. با تورم هفته ای بین ده تا پانزده درصد به ظاهر از وام بسیار مضحک و ناچیز صحبت شد و این مسلم است که یک میلیون تومان به هیچ نیازی از طبقات فقیر کمک نمی رساند.رژیم تنها به سیاست های اقتدارگرایانه خود همچنان ادامه می دهد. رژیم حتی در کنترل بیماری کرونا با دنیای خارج از ایران نیز همراهی نمی کند زیرا به سیاست اقتدارگرایانه اوبه اصطلاح آسیب می رساند. در چنین وضعیتی و در شرایط بحران اقتصادی رژیم با دهن کجی به خواسته های مردم ایران ماهواره به فضا پرتاب می کند. البته این سیاست اقتدارگرایانه و بی اعتنایی به شرایط وخیم معیشتی زحمت کشان مصرف داخلی دارد و مورد حمایت عوامل و طرفداران رژیم و همچنین احزاب و نیروهای ناسیونال ـ سوسیالیست از قبیل حزب توده واکثریت و همچینین ملی مذهبیون قرار دارد اما از طرف اکثریت جامعه مطرود و باطل است.
افزایش دستمزدهای امسال یکی دیگر از سیاست های استثمارگرایانه رژیم سرمایه داری اسلامی است. طبق برآورد طیف هایی از کارگران حداقل دستمزد کمتر از نه میلیون تومان (سبد یک خانوار چهار نفره)  سوق دادن کارگران و زحمت کشان به قعر بدبختی است. با این همه رژیم یک طرفه افزایش ناچیز سیصدهزار تومانی را به تصویب می رساند. این نیز نیشخندی به طبقات زحمت کش و کارگران از طرف سیاست های اقتدارگرایانه رژیم می باشد.
کارگران و زحمت کشان سال بسیار سختی در پیش خواهیم داشت! بیکاری و تورم فشار معیشتی طاقت فرسایی بر گرده کارگران و زحمت کشان خواهد گذاشت. بحران اقتصادی حاصل از کرونا در حقیقت فرق چندانی با دیگر بحران های سیستم سرمایه داری ندارد. در هر حالت این طبقه کارگر است که قربانی سیاست های اقتصادی رژیم سرمایه داری اسلامی است. این سیستم در هر کجای این جهان که باشیم علیه ما خواهد بود. آشتی ناپذیری طبقاتی را فراموش نکنیم. هیچ رژیم سرمایه داری و حامیان ریز و درشت آن به داد طبقه کارگر نخواهد رسید. ما با قدرت همبستگی خود این سیستم را از اریکه قدرت به زیر خواهیم کشید و در همین راستا شعار سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی حتی یک دقیقه هم تعطیل بردار نیست. آینده خودمان را به دست خودمان بسازیم!
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران !
زنده باد سوسیالیسم !
پیش به سوی تشکل مستقل و سراسری کارگران در ایران !
شورای دفاع از جنبش کارگری در ایران، گوتنبرگ ـ سوئد   

  7 اردیبهشت 1399