اخبار و گزارشات کارگری ٢٢ و ٢٣ اسفند ماه ١٣٩٨

اخبار کارگرى
March 13, 2020

اخبار و گزارشات کارگری ٢٢ و ٢٣ اسفند ماه ١٣٩٨

«با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم»

- محمود صالحی:کارگران زندانی را آزاد کنید

- احضار غریب حویزاوی کارگر حق طلب  فولاد اهوازبدنبال شکایت کارفرما

- اعتراض کارگران کارخانه شیشه قزوین نسبت به عدم بکارگیری اقدامات لازم برای مقابله با شیوع ویروس کرونا

- چماق اخراج وتهدید اخراج کارفرمایان بالای سر کارگرانی که بدلیل کرونا بر سرکار حاضر نشوند

- ویروس کرونا بهانه‌ای برای سودجویی محتکران و سودجویان و دلیلی دیگر برای خالی‌تر شدنِ سفره‌های خالی کارگران و مزدبگیران!

- معلمان حق‌التدریس: دولت باید حقوق ما را به صورت کامل پرداخت وحق بیمه‌های ما باید کامل به حساب تامین اجتماعی واریز شود

- جان باختن 18 نفر از کارکنان بانک به‌دلیل ابتلا به کرونا

- جان باختن یک کارگر در بیمارستان  کودکان مفید تهران بر اثر ریزش چاه

- کشته وزخمی شدن 2 کارگر در پیشوا زیرآوار

- مرگ و مصدومیت 2کارگرمقنی در اصفهان زیرآوار

*محمود صالحی:کارگران زندانی را آزاد کنید

استناد به بخشنامه شماره 100/214056/ 9000 به تاریخ 7/12/98 قوه قضائیه که برای کلیه مراجع قضایی در سراسر کشور ارسال شده است. باید کلیه زندانیان زیر 5 سال به طور موقت به مرخصی اعزام شوند. همچنین در بخشنامه فوق تاکید شده است که دادستانها ی سراسر کشور مسئول اجرای این بخشنامه بوده و دادستان کل کشور بر حسن اجرای آن نظارت خواهند کرد.

ولی کارگران زندانی به اسامی 1 - جعفر عظیم زاده 2 - خبات دهدار 3 - هادی تنومند 4 - زانیار دباغیان 5 توفیق محمودی 6 - اسحاق روحی هنوز در زندان هستند و با توجه به اظهارات خانواده این عزیزان؛ دادستانها هیچ اقدامی جهت آزادی این کارگران انجام نمی دهند.

ما کارگران خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی هستیم .

*احضار غریب حویزاوی کارگر حق طلب  فولاد اهوازبدنبال شکایت کارفرما

غریب حویزاوی  کارگر حق طلب گروه ملی صنعتی فولاد ایران بدنبال شکایت کارفرما به دادگاه انقلاب شهرستان اهوازاحضار شد.

طی روزهای گذشته یوسفی مدیر عامل جدید فولاد اهوازبه غریب حویزاوی  پیشنهاد کار در دفتر تهران را داد که مورد موافقتش واقع نشد واین امر موجب شد تا مدیرعامل توطئه جدیدی را سازمان بدهد و علیه این کارگر حق طلب پرونده سازی کند و از وی در شعبه 9 بازپرسی دادگاه اهوازشکایت کند.

قابل یادآوری است که در جریان اعتراضات دامنه دار پائیز97 کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران،غریب حویزاوی بهمراه ده ها کارگر دیگر فولاد بازداشت وروز سه شنبه 18 دی ماه باقرار کفالت آزاد شد.

*اعتراض کارگران کارخانه شیشه قزوین نسبت به عدم بکارگیری اقدامات لازم برای مقابله با شیوع ویروس کرونا

کارگران کارخانه شیشه قزوین واقع در  کيلومتر 25 جاده تاکستان به ابهر، مقابل روستاي فارسجين اعتراضشان را نسبت به عدم بکارگیری اقدامات لازم برای مقابله با شیوع ویروس کرونا ،رسانه ای کردند.

این کارگران به خبرنگاریک رسانه محلی گفتند: متأسفانه از زمان شیوع ویروس کرونا به جای تعطیلی موقت شرکت و سایر تمهیداتی که باید توسط مدیران اتخاذ شود همچنان شرکت فعال بوده، ایاب و ذهاب کارگران توسط اتوبوس انجام شده و یک ساعت طی مسیر از قزوین تا فارسجین و بالعکس تبدیل به تهدیدی جدی برایشان گشته است.

آنها افزودند: تنها اقدامی که از سوی مسئولین بهداشت شرکت انجام شده تب سنجی در اتوبوس و پیش از ورود به شرکت جهت قرنطینه موارد مشکوک به ابتلا بوده که نهایتاً شاهد بروز تب چند نفر ازکارگران بودیم.

این کارگران تاکید کردند: سرو غذا همچنان در سلف سرویس مرکزی شرکت انجام می‌شود که خود گواه بی توجهی مدیران به سلامت کارگران است.

*چماق اخراج وتهدید اخراج کارفرمایان بالای سر کارگرانی که بدلیل کرونا بر سرکار حاضر نشوند

کاریابی‌های رشت در همین هفته که اوج بحران کرونا در این شهر بوده و استان منطقه ‏قرمز اعلام شده بیکار نبوده‌اند. فشار کارفرماها برای گرفتن نیرو در این زمان بیش از هر زمان دیگر ‏شده و مجید که مدیر یکی از همین کاریابی‌هاست  به خبرنگار رسانه ای گفت: با وجود آنکه گفته‌اند در این ‏شرایط تعطیل‌اند اما همچنان تماس تعدادی از کارفرماها قطع نمی‌شود. کسانی که نیروی کارشان یا به ‏دلیل ابتلا به بیماری کرونا دیگر نمی‌تواند سر کار حاضر شود یا درخواست‌شان تعطیلی ‏کارگاه‌ها بوده که در این شرایط نمی‌خواهند سرکار حاضر شوند، اما اخراج شده‌اند.

 مجید می‌گوید ‏درخواست کارفرمایان برای استخدام نیروی جایگزین، آنها را کلافه کرده و این درحالی است که تمام ‏کارخانه‌ها و کارگاه‌ها در شرایط حساس کنونی در شهر صنعتی رشت مشغول به کارند: «مگر اعلام ‏نشده که باید شهر تعطیل شود، چطور کارگران در این شرایط باید سرکار حاضر شوند و اگر هم نیایند ‏به سرعت نیرویی جایگزین‌شان می‌شود؟» او و تعداد دیگری از همکارانش از همکاری با این ‏کارفرمایان سر باز زده‌اند اما می‌گوید کم نیستند کارگرانی که مجبورند به دلیل شرایط سخت پیش‌آمده ‏تن به هرکاری بدهند و در این وضع جایگزین کارگران از کار بیرون آمده شوند. «شغل‌هایی درحال ‏حاضر هستند که نیازی به حضور افراد نیست. برای مثال شرکت پخش مواد غذایی که به ‏خارج از استان جنس می‌فرستد در این شرایط برای چه باید کار کند و اصلا چرا این‌طور کارگر خود را ‏تهدید به اخراج می‌کند. این وضع درباره همه مشاغل صدق می‌کند و حتی کم ‏نیستند قلیان‌سراهایی که کارگران‌شان مجبورند در این شرایط حاضر شوند.»

‏مجید تنها فردی نیست که چنین موردی را در روزهای اخیر تجربه کرده است. احمد، مدیر کاریابی ‏دیگری است که از فشار تعدادی از کارفرمایان در روزهای اخیر گله دارد و معتقد است این وضع باید ‏هرچه زودتر سامان بگیرد: «شرایط برای همه سخت است. این را می‌دانیم که کارفرمایان هم زیر ‏فشارند اما فشاری که به کارگران می‌آید واقعا سهمگین است و آنها نمی‌توانند زیر فشار این تعدیل‌ها و ‏تهدید به اخراج‌ها در صورت نیامدن به سرکار کمر راست کنند.»

 ‏ماجرا برای کارگران هم در این روزها همین بوده. بسیاری از آنها با شرایط دشوار مجبور به حضور ‏سرکار شده‌اند. نمونه‌اش بهنام است که در چند روز اخیر سرفه‌های خشک داشته و با وجود آنکه ‏همسرش باردار است، مجبور بوده هر روز در یکی از کارخانه‌های تولید چوب به کارش ادامه دهد: ‏‏«چند نفر از همکاران‌مان در بیمارستان بستری شده‌اند. هیچ وسیله‌ای برای ضدعفونی نیست و به ‏راحتی تهدید به اخراج در صورت حاضر نشدن سرکار می‌شویم. من ناامیدم.» نمونه این وضع را ‏سمیرا هم تجربه کرده که در این وضع رشت مجبور است هر روز به آبمیوه‌فروشی برود و می‌گوید ‏نظارتی برای بستن رستوران‌ها و اغذیه‌فروشی‌ها در این شهر و شهرستان‌های دیگر استان اعمال نشده ‏و مالک آبمیوه‌فروشی هم به او گفته اگر نمی‌خواهد دیگر نیاید: «برای 700هزار تومان حقوق ‏ماهیانه و با فوق‌لیسانس باید اینجا باشم. در شرایطی که مشتری چندانی هم نداریم اما کارفرما می‌گوید ‏اگر نمی‌خواهی در این وضع بیایی دیگر نیا.» او هم شنیده در این شرایط به راحتی کارگران اخراج ‏می‌شوند و بعد هم کارفرمایان دنبال نیروی کار جدید می‌گردند و حالا می‌گوید با وجود همه فشارهای ‏روانی خودش هر روز آب و وایتکس درست می‌کند و با خودش به سرکار می‌برد.   ‏هنوز آمار درستی از تعداد کارگران اخراجی‌ در شهرهای مختلف وجود ندارد و بیشتر آنها از آن که نام ‏محل کارشان هم بیاید می‌ترسند.

یکی ازکارگران کارخانه ایران ‏پوپلین رشت‎ با بیان اینکه270 کارگر این واحدریسندگی وبافندگی مانند همه کارگران دیگر ‏شرایط سختی دارند و در حالی‌که سالن‌های ریسندگی و بافندگی فضایی مرطوب و پر گرد ‏و غبار دارد که در حالت عادی هم برای ریه مشکل ایجاد می‌کند، همچنان مجبور به ‏حضور در سرکارند،افزود: «30 زن و 240 مرد داریم در سه شیفت. شیفت صبح زن‌ها می‌آیند و مردان در ‏شیفت‌های عصر و شب حاضرند. گفته‌اند در این هفته یک شیفت کم می‌شود اما معلوم نیست این‌طور ‏شود.» به گفته او کارگران این کارخانه در سالن‌هایی شلوغ و مرطوب شیفت‌های 12ساعته ‏دارند؛ فقط  سالن بافندگی هشت ساعته شده است و آنها توان و بنیه‌شان از دست رفته است:   «حدود ‏‏30 نفر از همکاران‌مان به صورت مستقیم و غیرمستقیم درگیر کرونا هستند؛ یا خودشان در بیمارستان ‏بستری شده‌اند‌ یا خانواده‌شان. ریه کسانی‌که در کارخانه‌ای چون کارخانه ما کار می‌کنند ضعیف است و ‏حالا نگرانی ‌ما بیش از پیش است.» به گفته او چندین بار درخواست تعطیلی داده‌اند اما مدیر می‌گوید با توجه به قراردادهایی که دارند باید کار را تحویل دهند تا پول بگیرند و حقوق دهند: ‏‏«شرکت ما ازجمله شرکت‌های سرمایه‌گذاری زیر نظر بانک ملی است و این بانک می‌تواند وام بدهد ‏و بعد از یک یا دو ماه به صورت قسطی پرداخت کنیم، اما این کار را نمی‌کنند.» او از چند شرکت ‏خصوصی خبر دارد که تعطیل کرده‌اند که یکی از آنها نساجی است و دیگری شرکت پارس شهاب.‏

وضعیت فعلی، وضع تعلیق

فرشاد اسماعیلی، پژوهشگر حقوق کار و تأمین‌اجتماعی، در روزهای اخیر که بحران کرونا هر لحظه ‏سختی بیشتری از خود نشان می‌دهد، با تماس‌های بسیاری از سوی کارگران مواجه شده و در این میان ‏قراردادهای عجیب بسیاری هم دیده است؛ قراردادهایی 89 روزه و بدون هیچ ضمانتی برای ‏کارگران:  «کارفرماها رفتارهای عجیب‌وغریبی از خود نشان می‌دهند و هرکدام برای روبه‌رو شدن با ‏این شرایط به گونه‌ای خاص برخورد کرده‌اند. بعضی گفته‌اند باید سر کار بمانید، بعضی گفته‌اند ‏مرخصی اجباری بروید و حقوق و حمایتی هم در کار نیست و تعدادی هم معرفی‌نامه برای وزارت کار ‏نمی‌زنند تا کارگر در این شرایط بتواند بیمه بیکاری بگیرد و آنهایی هم که این معرفی‌نامه را زده‌اند، ‏هیچ مشخص نیست در آینده باز هم آن کارگر را استخدام کنند یا خیر».‏به گفته او در این شرایط وضع کارگران غیررسمی سخت‌ترین وضع ممکن است و دیگر باید ‏نگران آنهایی بود که در کارگاه‌های کوچک و خارج از شمول کار مشغول به کارند، آنها که بیمه ‏ندارند، دستفروشند یا در این شرایط حاضر به تن‌دادن به هر موقعیتی می‌شوند: «فضای سرکوب در ‏زیست کارگران به شکل مویرگی وارد شده است و این می‌تواند وضع سختی را در حال و آینده ایجاد ‏کند.» اسماعیلی معتقد است زمانی که کارگران در سود شرکت‌ها سهمی ندارند و سرمایه و مالکیتی ‏برایشان وجود ندارد و فقط فروشنده نیروی کارند، نباید از آنها توقع داشت در شرایط ضرر و زیان ‏حضور داشته باشند؛ چرا که این رابطه به صورت مشارکتی نیست. «از سوی دیگر علاوه بر ‏کارفرماهای خرد، دولت در قامت کارفرمایی بزرگ‌تر و با نقشی عمومی باید این وضع را به بالانس ‏برساند و با ارایه تسهیلاتی به کارفرماها و نظارت بر کارشان این وضع را سامان دهد.» ‏

وضعیت تعلیق

اسماعیلی، پژوهشگر حقوق کار و تأمین‌اجتماعی، او می‌گوید که باید از تجربه دیگر کشورهای دنیا استفاده کرد و دید در این شرایط بحرانی چطور عمل ‏می‌کنند؛ این در حالی است که در قانون هم موقعیت‌هایی از این دست پیش‌بینی شده و در مواد 15 و ‏‏30قانون کار موقعیت‌هایی از این دست با عنوان «وضعیت تعلیق» نام برده شده‌اند؛ یعنی شرایطی که ‏خارج از اراده کارگر است و در این  شرایط یا کارفرما باید حقوق بدهد یا اینکه افراد را برای گرفتن ‏بیمه بیکاری به بیمه‌گذار معرفی کند: «یکی از نگرانی‌هایی که وجود دارد، این است که این اتفاق در ‏پایان ‌سال رخ داده و حالا چشم‌انداز آینده هم بسیار سخت شده است. در این شرایط این دولت است که ‏باید با سوبسید، کمک‌هزینه و بسته‌های حمایتی به بستن مدت زمان کوتاهی از کارهای تولیدی کمک ‏کند تا شاید در این شرایط دشوار کارگران بتوانند حداقل زیست ممکن را تجربه کنند و این بحران  را هم از ‏سربگذرانند.»‏

*ویروس کرونا بهانه‌ای برای سودجویی محتکران و سودجویان و دلیلی دیگر برای خالی‌تر شدنِ سفره‌های خالی کارگران و مزدبگیران!

عبدالله بلواسی با تاکید بر اینکه در مریوان، ماسک و دستکش نایاب شده و کارگران از این لحاظ مشکل دارند، از بی‌رونق شدن بسیاری از فعالیت‌ها ازجمله کولبری می‌گوید.

«کروناویروس» خیلی از مشاغل را از رونق انداخته و کارگران بسیاری را بیکار کرده است؛ این درحالی‌ست که تجهیزات بهداشت فردی به راحتی گیر کارگران نمی‌آید. عبدالله بلواسی در این رابطه می‌گوید: ویروس کرونا بهانه‌ای شده است برای سودجویی محتکران و سودجویان و دلیلی دیگر برای خالی‌تر شدنِ سفره‌های خالی کارگران و مزدبگیران!

وی با بیان اینکه بهتر بود مرزهای خود را به روی چین می‌بستیم و این آفت بزرگ را به کشور راه نمی‌دادیم؛ می‌افزاید: به بهانه کرونا، سودجویان، ماسک و دستکش و مواد ضدعفونی را به چندین برابرقیمت فروختند و سود کردند اما سر کارگران بی‌کلاه ماند. در این بحران، بی‌عدالتی‌های بسیار دست به دست هم داد تا کارگران و مزدبگیران، نانی به کف نیاورند و نخورند!

او در ارتباط با شرایط کارگران مریوان می‌گوید: در مریوان نیز مانند اغلب شهرهای کشور، ماسک و دستکش کمیاب شد و کارگرانی که مجبور بودند هر روز از خانه خارج شوند، نتواستند به راحتی اقلام بهداشتی پیدا کنند اما بودند انسان‌های شریفی که پول و سرمایه نداشتند اما شرافت داشتند و ماسک تولید کردند و در همین مریوان، رایگان میان مردم توزیع کردند.

بلواسی اضافه می کند: بارها از تریبون‌های رسمی و مجاری خبررسانی اعلام می‌شود که «مردم به مسافرت نروید» اما ماشین‌های ترانزیتی مرز باشماخ (بیست کلیومتر تا مریوان) تا خود شهر مریوان صف کشیده‌اند! ما مردم مریوان گله‌ای از رانندگان این کامیون‌ها نداریم چراکه بسیاری از آنها، دنبال یک نان بخور و نمیر برای خانواده‌هایشان هستند و خودشان قربانیان نظام سرمایه‌داری به شمار می‌آیند، یکی از این رانندگان می‌گفت 35 روز است که خانواده‌ام را ندیده‌ام، اما چه کسی می‌داند که چه تعداد از این ماشین‌ها، ناقل ویروس کرونا هستند؟ چرا وقتی به مردم توصیه می‌شود که مسافرت نروید، کامیون‌های ترانزیت، بدون هیچ کنترلی به مریوان می‌آیند؟!

کولبران را دریابید!

بلواسی در ادامه به وضعیت اشتغال کارگران مریوانی و کردستانی بعد از شیوع کرونا می‌پردازد: خیلی از شغل‌ها، تعطیل و بی‌رونق شده‌اند؛ مثلاً مرز کولبری «ته ته» که نزدیک مریوان است، توسط نیروهای انتظامی ایران و کردستان عراق، از دو سمت محصور و بسته شده است و کولبرانی که پیش از این با عبور از مرز به سختی امرار معاش می‌کردند، حالا بیکار و بی‌روزی مانده‌اند.

وی البته تاکید می‌کند که «کولبری» شغل نیست اما خانواده‌های بسیاری در کردستان از راه کول بُردن روزگار می‌گذرانند و بنابراین وقتی مرزها را از دو سو محصور می‌کنند، باید فکری به حال معیشت و سفره‌های خانواده‌های کولبر بکنند.

بلواسی در پایان اضافه می کند: در کردستان، بیکاری زیاد بود؛ حالا کرونا هم مزید بر علت شده و خانواده‌های بسیاری که از طریق کار فصلی، کولبری یا ساختمانی پیش از این، کسب درآمد می‌کردند، حالا بدون درآمد مانده‌اند و شب عید، سفره‌هایشان از همیشه خالی‌تر است.

*معلمان حق‌التدریس: دولت باید حقوق ما را به صورت کامل پرداخت وحق بیمه‌های ما باید کامل به حساب تامین اجتماعی واریز شود

جمعی از معلمان حق‌التدریس به خبرنگار رسانه ای گفتند: حالا که مدارس نزدیک به دو هفته است که تعطیل شده و قرار است لااقل تا عید نوروز تعطیل بماند، باید دستمزد ما را کامل پرداخت کنند. خواسته ما این است که در این بحران کرونا به فکر معیشت ما باشند و دستمزد اسفند ماه را کامل بپردازند.

معلمان حق‌التدریس به اندازه ساعات تدریس خود و به شیوه ساعتی حقوق می‌گیرند؛ حقوق آنها بر مبنای دستمزد ساعتی شورای عالی کار تعیین می‌شود و بستگی مستقیم به ساعات حضور در مدرسه و تدریس دارد؛ به همین دلیل است که این معلمان می‌گویند حالا که به خاطر کرونا همه مدارس تعطیل شده، باید به ما نیز مانند معلمان رسمی که در خانه می‌نشینند ولی حقوق کامل می‌گیرند، حقوق کامل بدهند.

این معلمان که دستمزد آنها گاهاً از حداقل دستمزد وزارت کار نیز کمتر است، خواستار توجه به وضع معیشتی خود هستند و می‌گویند: در شرایط حاضر، هم بابت شیوع کرونا نگران هستیم و هم نگران بی‌پولی در  شب عید هستیم؛ نگرانیم که نکند عدم حضور در کلاس را بهانه کنند و به ما شب عید دستمزد ندهند.

یکی از این معلمان که سالهاست به صورت حق‌التدریسی در مدارس استان قزوین کار می‌کند، می گوید: ما معلمان حق‌التدریس همان کار معلمان رسمی را در همان محیط، یعنی در مدارس دولتی انجام می‌دهیم؛ چرا خلاف آنچه سازمان بین‌المللی کار تاکید دارد، قانون کار یکسان- مزد یکسان در مورد ما رعایت نمی‌شود؟ چرا ما بسیار کمتر از رسمی‌ها حقوق می‌گیریم و از همه مزایای مزدی محرومیم؟ اگر آموزش و پرورش به کار ما نیاز دارد، چرا ما را رسمی و ثابت نمی‌کند و به ما حقوق ثابت نمی‌پردازد؟ بسیاری از همکاران ما بیش از پنج یا ده سال است که حق‌التدریس کار می‌کنند و همیشه کمتر از حداقل دستمزد وزارت کار حقوق می‌گیرند، آنهم در شرایطی که همه آنها تحصیلات خوب و مدرک دانشگاهی دارند!

این معلم می‌گوید: هر سال افزایش حقوق شامل حال معلمان رسمی می‌شود اما شامل حال ما نمی‌شود! بسیاری از ما حتی ماهی یک میلیون و 500هزار تومان هم درآمد نداریم! که این موضوع اکنون به خاطر کرونا، اوضاع نگران‌کننده‌تر هم شده است!

معلمان حق‌التدریس، علاوه بر نگرانی بابت دستمزد اسفند ماه، بابت حق بیمه‌های خود هم نگرانند؛ معمولاً حق بیمه این معلمان مانند دستمزد آنها به نسبت ساعات تدریس ماهانه واریز می‌شود؛ این معلمان بیمه صندوق تامین اجتماعی هستند.

آنها انتظار دارند حالا که به خاطر کرونا مدارس تعطیل شده، حق بیمه‌ها کامل پرداخت شود.

این معلم حق‌التدریس قزوین می‌گوید: ما حق‌التدریسی‌ها اگر 40 سال هم کار کنیم به بازنشستگی نمی‌رسیم! حداقل الان در این بحران کرونا، برای یکبار هم که شده حق بیمه‌های ما را کامل به حساب تامین اجتماعی واریز کنند و دستمزد ما را کامل بپردازند؛ لااقل این ماه را به اندازه حداقل دستمزد وزارت کار به ما حقوق بدهند.

به گفته او، برای اینکه بحران کرونا، راحت‌تر تمام شود، دولت باید به فکر گروه‌هایی باشد که آسیب‌پذیری معیشتی بیشتری دارند و یکی از این گروه‌ها، معلمان غیررسمی و حق‌التدریسی هستند.

*جان باختن 18 نفر از کارکنان بانک به‌دلیل ابتلا به کرونا

18 نفر از کارکنان بانک به‌دلیل ابتلا به کرونا جان باختند.

روز پنجشنبه 22 اسفند،رئیس کل بانک مرکزی گفت:18نفر از کارکنان شبکه بانکی به دلیل ابتلا به این ویروس فوت کردند و تعدادی از همکاران نیز به دلیل مبتلا شدن به ویروس کرونا در قرنطینه هستند.

*جان باختن یک کارگر در بیمارستان  کودکان مفید تهران بر اثر ریزش چاه

روز پنج شنبه 22 اسفند،یک کارگر29 ساله تبعه افغانستان حین کار در بیمارستان  کودکان مفید واقع در خیابان دکتر علی شریعتی تهران بر اثر ریزش چاه جانش را ازدست داد.

*کشته وزخمی شدن 2 کارگر در پیشوا زیرآوار

روز پنج شنبه 22 اسفند،2 کارگر حین کار تخریب ساختمان در پیشوا یکی از شهرهای استان تهران زیرآوار گرفتار شدند و بدنبال انتقال به بیمارستان یکنفرشان بر اثر جراحات وارده جان باخت.

*مرگ و مصدومیت 2کارگرمقنی در اصفهان زیرآوار

روز جمعه 23 اسفند،2 کارگر 33 و 34 ساله حین کار حفر چاه در خیابان نشاط اصفهان زیر آوار ماندند ویکنفرشان در دم جان باخت وکارگر دیگر به بیمارستان منتقل شد.

akhbarkargari2468@gmail.com