در راه اشاعه نگرش انقلابی و متحد و متشکل کردن زنان!
سازمان زنان هشت مارس (ایران – افغانستان)
February 27, 2020در راه اشاعه نگرش انقلابی و متحد و متشکل کردن زنان!
خيزش آبان‌ماه 1398 در زمين مبارزاتي شخمي عميق زد و بستر مناسب‌تري را براي ادامه مبارزه به وجود آورد که حاصل آن اعتراضات دانشجويان مبارز در اواخر دي‌ماه 98 عليه رژيم جمهوري اسلامي شد. خيزش‌ها و مبارزات گوناگون نشان مي‌دهند که شرايط عيني براي گسترش رويکرد انقلابي و تشديد مبارزه‌ي آگاهانه، هدفمند و متشکل هم براي زنان و هم براي ساير اقشار و طبقات ستمديده بيش از پيش فراهم شده‌است.
خيزش سراسري آبان‌ماه که شکل تعرضي و آشتي‌ناپذير در مقابل رژيم جمهوري اسلامي را در خود فشرده کرد، زمينه‌ساز مبارزاتي شد که دانشجويان دانشگاه‌هاي مختلف تهران، بابل، آمل، شيراز، اصفهان همدان و... سازماندهي کردند و با طرح شعارٌهاي انقلابي و مرزبندي با ستمگران رنگارنگ به تفکر مردم، سمت و سوي صحيح‌تري دادند. دروس اين مبارزات رو به آينده مي‌تواند تبلور خود را به‌طور آگاهانه در برگزاري هشت مارس، روز جهاني زن منعکس سازد.
بخش مبارز و انقلابي جنبش دانشجويي در دي‌ماه 98 با پيش گذاشتن شعارهايي هم‌چون «جمهوري اسلامي، نابود بايد گردد»، «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر»، «1500 نفر، کشته‌ي آبان ماست»، «چه دي باشه، چه آبان، پيام يکي‌ست، انقلاب»، نه تنها در بين سران و سلاطين مرتجع جمهوري اسلامي بلکه در دل همه‌ي فرصت‌طلبان و مرتجعين رنگارنگ هراس انداخت.
سقوط هواپيماي اوکرائيني و کشته شدن 176 نفر سرنشين و خدمه‌ي آن توسط سپاه پاسداران و اعتراف سران رژيم به آن، خشم انباشت‌شده و ادامه‌ي مبارزه ضد رژيم را در ميان بخشي از دانشجويان و مردم دامن زد. اين مبارزه در شرايطي به وقوع پيوست که رژيم جمهوري اسلامي قصد داشت ضربه‌ي مهلکي که در اثر خيزش‌ها خصوصاً خيزش آبان ماه خورده بود را با بسيج مردم براي تشيع جنازه قاسم سليماني- اين سردار کشتار مردم در ايران، عراق و سوريه- به نفع خود و به عقب راندن جامعه به کار گيرد. اما به راه‌اندازي مبارزه توسط دانشجويان و بردن آن به خيابان‌ها و پيوستن مردم به آنان، هدف رژيم را به درجات بالايي، با شکست روبرو کرد. در عين حال طرح شعارهاي هم‌چون: «بسيجي، سپاهي، داعش ما شماييد» و يا «سليماني قاتله، رهبرش هم خائنه» با تفکر بخشي از مردم که قاسم سليماني را حافظ «امنيت کشور و بيرون راندن داعش» مي‌دانند، به درستي مرزبندي کرد.
در مبارزات و خيزش‌هاي اخير که جاي موضع‌گيري عليه امپرياليست‌ها خصوصا آمريکا خالي بود، براي اولين بار دانشجويان مبارز در دي‌ماه 98 با طرح شعار«از آمريکا تا ايران، مرگ بر اين جانيان» راهي را باز کردند که مي‌تواند هم در فراگير کردن اين موضع در بين مردم و هم در تعميق بخشيدن به درک درست از کارکرد سيستم امپرياليستي حاکم بر جهان که در دشمني با مردم ايران و کل جهان براي منافع ارتجاعي‌شان دست به هر جنايتي مي‌زنند، ياري رساند.
مبارزه ضد رژيم دانشجويان در دي‌ماه 98 ادامه همان مبارزه‌اي است که از 16 آذر و با الهام از خيزش زحمتکشان در آبان، آغاز شد. دانشجويان در 16 آذر با پيش گذاشتن پرچم مبارزاتي خود در ضديت با نئوليبراليسم و همبستگي با مبارزات مردم در اقصي نقاط جهان، جهت‌گيري درستي در ضديت با سرمايه‌داري امپرياليستي پيش گذاشتند. علاوه برآن با طرح ضديت با حجاب اجباري و ارتباط اين خشونت سازمان‌يافته دولتي بر زنان با سيستم ستم و استثمار نشان دادند که روشنفکران مبارز و انقلابي جامعه مي‌توانند در جهت‌دهي اصولي به مبارزات و ترسيم افق رهايي‌بخش و همه‌گير کردن آن نه تنها در ميان زنان بلکه در بين اقشار و طبقات زحمتکش و مردم ستمديده، نقش مهمي را بر عهده گيرند.
حضور پرقدرت و غير قابل انکار دانشجويان زن در پيش گذاشتن شعارهاي انقلابي براي به جلو راندن مبارزات ضد رژيم در دي‌ماه 98 الهام گرفته از همان نقشي است که زنان در خيزش آبان‌ماه از افشاگري‌هاي جسورانه تا سمت و سو دادن به مبارزه، از شعاردهي تا سخنراني، از بستن خيابان‌ها تا سينه سپر کردن در برابر نيروهاي سرکوبگر بر عهده خود گذاشته بودند.
حضور چشم‌گير زنان در ميدان مبارزه و جنگ‌هاي خياباني براي رژيمي که به مدت 41 سال تلاش کرد از طريق فرهنگ و سنت مردسالارانه، حجاب‌اجباري و قوانين ضدزن مبتني بر شريعت اسلامي و با سرکوب وحشيانه و سيستماتيک، زنان را به کنج خانه و به دور از فعاليت‌هاي اجتماعي بکشاند و از آنان موجوداتي ضعيف و متکي به مردان بسازد، گران تمام شده‌است. بي‌دليل نيست که نيروهاي امنيتي رژيم با دستگيري‌هاي گسترده در سراسر ايران، با پخش خبرهايي مبني بر شناسايي و بازداشت زناني که در «اغتشاشات» آبان نقش رهبري داشتند، در پي انتقام‌گيري از زنان است. اما زنان چه در زندان بزرگ و چه آناني که در زندان‌هاي قرون وسطايي رژيم اسيرند، نشان دادند که عزم خود را براي ادامه‌ي مبارزه عليه رژيم زن‌ستيز جمهوري اسلامي، جزم کرده‌اند.
اگر نقطه عطف خيزش تهيدستان و زحمتکشان جامعه در دي‌ماه 96 در مرزبندي با دارودسته‌ي اصلاح‌طلبان رقم خورد، اگر در خيزش آبان‌ماه 98، نقطه‌ي عطف در روش مبارزاتي پيش‌‌برده شده در آن بود که عملاً در تقابل با راه و روش مسالمت‌آميزي قرار گرفت که از سال‌ها پيش تاکنون در جنبش زنان و ساير جنبش‌ها تبليغ مي‌شد، در دي‌ماه 98، پيش گذاشتن شعار انقلاب در برابر «رفراندوم و اصلاحات» خط کشي با تفکر و جريانات گوناگون رفرميست و اصلاح‌طلبي است که از انقلاب و به زير کشيده شدن مناسبات کهنه و جايگزين کردن آن با مناسبات نوين و انقلابي، هراسناک‌اند. اينان خود را به آب و آتش مي‌زنند که دره‌اي که بين مردم و رژيم ايجاد شده را با طرح خواست‌هاي بغايت ارتجاعي هم‌چون رفراندوم و گذار مسالمت‌آميز، پر کرده و خود را در راس جنبش اعتراضي قرار دهند!
در طي دو سال گذشته افزايش بازداشت و زندان و صدور احکام طولاني مدت توسط نهادهاي امنيتي و سيستم قضايي رژيم براي زناني که با جسارت حجاب از سر برگرفتند، نقش و جايگاه مهم حجاب اجباري را حتا در شرايط کنوني براي اين رژيم تئوکراتيک نشان مي‌دهد. در دوره‌اي که رژيم جمهوري اسلامي با بود و نبودش دست و پنجه نرم مي‌کند، موضوع حفظ حجاب اجباري که با حاکميت ديني گره خورده، هم‌چنان از مهم‌ترين برنامه‌هاي سرکوب‌گرايانه‌اش است.
در خيزش آبان‌ماه و خصوصا در مبارزات اعتراضي دي‌ماه عليرغم اين که تعداد قابل ملاحظه‌اي از زنان جوان حجاب بر سر نداشتند، اما اين حرکت توده‌اي نشد. براي زناني که در دي ماه، همراه با مردان شعار «جمهوري اسلامي نابود بايد گردد»، را پيش گذاشتند، قابل قبول و هضم نخواهد بود که قانون بغايت ارتجاعي و زن‌ستيزانه‌ي حجاب‌اجباري، رعايت گردد، حتا اگر براي حفظ وحدت باشد.
اين واقعيت را بايد همه خصوصا زنان مبارز و راديکال در نظر داشته باشند که همواره در تاريخ مبارزاتي خصوصا از دوره‌ي مبارزات ضد سلطنت پهلوي تا کنون، تحت عناوين گوناگون چه در صفوف مردم و چه در ميان بسياري از سازمان‌ها و احزاب مبارز، طرح خواسته‌هاي زنان کناري ارزيابي شده و در «بهترين» حالت به بعد از سرنگوني رژيم جمهوري اسلامي موکول شده‌است. اين حقيقت در نظر گرفته نشده که ضديت با زن‌ستيزي رژيم و طرح خواست‌هاي زنان، مبارزه‌اي سياسي است و در تقابل مستقيم با رژيمي است که نيمي از جامعه را برده‌ي نيم ديگر کرده‌است تا بتواند سيستم ستم و استثمارش را تحکيم بخشد.
در نتيجه بايد هدف از مبارزه، يعني زير و رو کردن مناسبات ستمگرانه و استثمارگرايانه در جهت انقلاب روشن باشد تا بتواند به درستي ربط موضوع مبارزه عليه ستم بر زن و کليه افکار پدر/مرد سالارانه که از مناسبات اقتصادي و روابط اجتماعي نشات گرفته را در مبارزه عليه کهنه و خلق نو بازتاب دهد.
از دي‌ماه 96 و جهش مبارزه‌ي زنان عليه حجاب‌اجباري، نقش زنان در اعتراضات معلمان، دانشجويان، کارگران، مال‌باختگان، محيط زيست، نقش برجسته، توده‌اي و تاثيرگذار زنان در خيزش آبان‌ماه 98، نقش چشم‌گير زنان در دي 98 همه‌و‌همه نشان مي‌دهد شرايط عيني مناسبي به‌وجود آمده‌است که زنان بتوانند با پيش گذاشتن خواسته‌هاي خود و طرح شعارهايي که بيان زن ستيزي رژيم جمهوري اسلامي را در خود منعکس مي کند، حلقه‌ي اتصال جنبش‌ها و مبارزات گوناگون در جامعه شوند.
طغيان و شورشگري عريان زنان در همه‌ي مبارزات و خيزش‌ها، در نتيجه‌ي چهل و يک‌سال خشونت افسارگسيخته‌ي رژيم زن‌ستيز جمهوري اسلامي بر آنان است. خشمي که در زنان انباشته شده‌است اگر با آگاهي انقلابي و ايجاد تشکل‌هاي مستقل، توده‌اي و وسيع زنان، عجين شود مي‌تواند در سرنوشت مبارزات و خيزش‌ها در خدمت به امر سرنگوني انقلابي رژيم جمهوري اسلامي و مهم‌تر از آن، پايه‌ريزي جامعه‌ي نويني که در سرلوحه‌ي آن رهايي زنان قرار دارد، نقشي تعيين‌کننده بازي کند.
هر انقلابي نياز به علم دارد. اگر چه شور، جسارت، از خود گذشتگي و تحقير کردن مرگ لازمه انقلاب است، اما همه‌ي اين‌ها در خود نمي‌تواند منجر به انقلاب شود. درک علمي از الزامات انقلاب نقش تعيين‌کننده در رهايي زنان، مردم ايران و کل جهان دارد. اين آگاهي انقلابي به زنان کمک خواهد کرد که در پيش‌برد مبارزه، خط و مرز روشن و بدون ابهامي را در برابر همه‌ي مرتجعين داخلي و خارجي و همه‌ي نيروها و جريانات وابسته به امپرياليست‌ها که رويکرد و برنامه‌شان انقياد زنان و کل جامعه است، بکشند.
روحيه‌ي متحدانه و به درجات بالائي سازش‌ناپذيري مبارزات، خصوصا در خيزش آبان‌ماه عليه رژيم جمهوري اسلامي را بايد بخشي از توشه‌ي راه مبارزاتي خود براي برگزاري هشت مارس، روز جهاني زن و روزهاي پس از آن کرده و با تکيه بر آن در راه متحد کردن جنبش انقلابي زنان بي‌وقفه تلاش کنيم. با اين جهت گيري است که مي‌توانيم در شکل‌گيري جمع‌هاي متشکل زنان در ايران به گِرد نگرش انقلابي گام‌هاي سنجيده و هدفمند برداشته و اين چنين پيشروي جنبش انقلابي زنان را تضمين نمائيم.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
www.8mars.com
zan_dem_iran@hotmail.com
kaarzaar.org
karzar.zanan.2016@gmail.com
