اخبار و گزارشات کارگری ٢٠ آذر ماه ١٣٩٨

اخبار کارگرى
December 11, 2019

اخبار و گزارشات کارگری ٢٠ آذر ماه ١٣٩٨

«با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم»

- ادامه تجمع خانواده‌ های بازداشت شدگان اعتراضات هفته آخرآبان ماه مقابل دادسرای اوین

- کارگران روزمزد کارخانه روغن اویلا خواستار مستقیم شدن قراردادهایشان شدند

- اعتراض کارگران پتروشیمی تندگویان نسبت به اجرای ناقص طرح طبقه‌بندی مشاغل

- اعتراض کارگران شرکت پتروشیمی بندر امام نسبت به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل سرو دم بریده

- احضار تلفنی تعداد زیادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد به پلیس امنیت

- آزادی جلیل محمدی، فعال کارگری

- تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه شهرکرد نسبت به وضعیت اسفبار خوابگاه ها

- آخرین اخباردرباره دانشجویان بازداشتی:

-وضعیت نگران کننده 3دانشجوی بازداشتی دانشگاه علم و صنعت

- اعمال فشار شدید به سها مرتضایی  وعدم برخورداری وی از حق تماس با بستگان و دسترسی به وکیل

- تداوم بی خبری از ابولفضل نژادفتح و یاشار دارالشفا

- هشتمین سالگرد جان باختن 18 کارگر کارخانه فولاد غدیردرحادثه انفجار کوره ذوب آهن

*ادامه تجمع خانواده‌ های بازداشت شدگان اعتراضات هفته آخرآبان ماه مقابل دادسرای اوین

روزچهارشنبه 20آذر،جمعی از خانواده‌ های بازداشت شدگان اعتراضات هفته آخرآبان ماه به تجممعشان مقابل دادسرای اوین برای اطلاع از وضعیت عزیزانشان ادامه دادند.

*کارگران روزمزد کارخانه روغن اویلا خواستار مستقیم شدن قراردادهایشان شدند

کارگران کارخانه روغن اویلا وابسته به صنایع غذایی کوروش با سال ها سابقه کاری روزمزدی خواستار مستقیم شدن قراردادهایشان شدند.

روز چهارشنبه 20آذر،کارگران کارخانه اویلا واقع در ضیاءآباد شهرستان تاکستان در استان قزوین فعال هستند، به خبرنگاررسانه ای گفتند: حدود 40 کارگر روزمزدی هستیم که سالهاست زیرنظر پیمانکار به صورت روزمزد در این واحد تولیدی مشغول کاریم.

این کارگران که عقیده دارند به واسطه روزمزدی بودن؛ دریافتی‌هایشان نسبت به سایر کارگران همین واحد تولیدی بسیار ناچیز است، می‌گویند: جدا از مشکل ناکافی بودن دستمزد دریافتی، ثبات شغلی نداریم و با مشکل تهدید امنیت شغلی نیز مواجه هستیم.

کارگران روزمزدی واحد تولیدی اویلا خواستار آن هستند تا مدیریت این واحد بزرگ صنعتی در مقام کارفرمای اصلی در راستای اجرای طرح‌های مستقیم شدن قراردادهای کاری کارگران روزمزد با آنها قرارداد مستقیم کار منعقد کند.

به گفته یکی از همین کارگران؛ طی چند سال گذشته مدیریت کارخانه با اجرای طرح جایگزینی نیروی کار، تعداد زیادی از همکاران روزمزد را قراردادی کرده است.

وی افزود: هرکدام از ما کارگران 2 تا 5 سال سابقه کار داریم و کارفرما در هر زمانی که به ما نیاز دارد، ما را به کار می‌گیرد.

این کارگر گفت: ما در هر شیفت کاری حدود 12ساعت کار می‌کنیم و کارفرما به ازای هر روز؛ 106هزارتومان و به ازای هر شب؛ 123 هزار تومان به ما دستمزد پرداخت می‌کند. بیمه تامین اجتماعی ما نیز بر اساس هر روز کاری به تامین اجتماعی پرداخت می‌شود.

وی همچنین گفت: آنچه باعث نگرانی ما شده، نداشتن امنیت و ثبات شغلی است. همچنین درآمد ماهانه ما باتوجه به شرایط سخت اقتصادی کشور که قیمت همه اجناس مصرفی و غیرمصرفی هر روز گرانتر می‌شود، کفاف معاش زندگی ما را نمی‌دهد.

به گفته وی؛ درآمد ماهانه کارگران روزمزدی در شرکت اویلا به صورت میانگین یک میلیون و 200 تا 500 هزار تومان است این درحالی‌ست که اگر ثبات شغلی وجود داشته باشد و کارفرما با کارگران قرارداد مستقیم کار منعقد کند، درآمد ماهانه آنها تغییر کرده و معیشت‌شان بهتر خواهد شد.

*اعتراض کارگران پتروشیمی تندگویان نسبت به اجرای ناقص طرح طبقه‌بندی مشاغل

کارگران پتروشیمی تندگویان واقع در سایت چهارمنطقه ویژه پتروشیمی بندر امام به اجرای ناقص طرح طبقه‌بندی مشاغل اعتراض کردند.

روز چهارشنبه 20آذر،کارگران پتروشیمی تندگویان طی گفتگو بارسانه ای از اعتراضشان دراین واحد تولیدی نسبت به اجرای ناقص طبقه‌بندی مشاغل خبردادند.

آنها افزودند:ضرایب به گونه‌ای است که  دریافتی‌های کارگران این واحد پتروشیمی کمتر از دیگر واحدهای پتروشیمی شده است.

به گفته یکی از کارگران؛ برای کارگران فنی مکانیک، جوشکاری، تراشکاری و مونتاژکاری در این واحد تولیدی نزدیک به 200 هزار تومان درنظر گرفت شده است و کارگران خدماتی حدود 500 هزار تومان. درحالی‌که در دیگر شرکت‌ها بر اساس فن و سابقه کاری دریافتی‌های کارگران را افزایش داده‌اند.

به گفته کارگران؛ انتقادات کارگران با کارفرما مطرح شده است و کارفرما متعهد شد موضوع را تا دی ماه بررسی کرده و به اطلاع کارگران برساند.

*اعتراض کارگران شرکت پتروشیمی بندر امام نسبت به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل سرو دم بریده

کارگران شرکت پتروشیمی بندر امام نسبت به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل سرو دم بریده دراین واحد تولیدی واقع درماهشهر اعتراض کردند.

روزچهارشنبه 20آذر،جمعی از کارگران پتروشیمی بندر امام اعتراضشان را نسبت به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل سرو دم بریده در این واحد تولیدی رسانه ای کردند.

درهمین رابطه یکی از کارگران به خبرنگار رسانه ای گفت:به منظور اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در یک واحد تولیدی لازم است که کمیته‌ای برای کارشناسی نحوه اجرای آن در واحد تولیدی تشکیل شود اما آنچه عملاً در پتروشیمی بندر امام اتفاق افتاده، یک ترمیم حقوق جزئی است که عمده افزایش دستمزدها به کارگرانی تعلق گرفت که دستمزد خیلی پایینی داشتند.

کارگران معترض گفتند:عدم اجرای درست طرح طبقه‌بندی مشاغل موجب شده تا این واحد پتروشیمی حقوق کمتری به نسبت دیگر واحدهای پتروشیمی در ماهشهر دریافت کنند.

آنها افزودند: وجود پیمانکاران تامین نیروی انسانی در پتروشیمی‌ها، موجب شده که چندین نوع قرارداد کاری در بندر امام ایجاد شود و هر یک از این قراردادها مشکلاتی برای کارگران به وجود می‌آورد.

*احضار تلفنی تعداد زیادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد به پلیس امنیت

طی روزهای گذشته ۱۶ تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد را تلفنی به پلیس امنیت احضار کرده‌اند. یکی از اعضای سندیکا که در پی احضار، به پلیس امنیت مراجعه کرده است، بازجویی و مورد تهدید و ارعاب قرار گرفته است. بازپرس شعبه دو دادسرای اوین به پلیس امنیت ماموریت داده تا از اعضای شناخته شده سندیکا تعهدی مبنی بر عدم فعالیت صنفی و سندیکایی و عدم حضور در تجمعات اعتراضی سندیکا اخذ گردد. در این راستا آقایان سعیدی، طالب مقدم، رضوی، شهابی، فریدونی، اصلاغی، حیدری، پیرهادی، کمساری، تاخیری، قاسمی، نعمتی‌پور، توسلی، محرم زاده، باباخانی، شکاری تلفنی به پلیس امنیت احضار شده‌اند. شایان ذکر است سعیدی و طالب مقدم پس از دستگیری در روز جهانی کار با اتهامات واهی به احکام طویل مدت زندان، تبعید و شلاق محکوم شده‌اند و رضوی نیز حکم حبس تعلیقی دارد و شهابی در ماه گذشته دو مرتبه از سوی بازپرس شعبه دو دادسرای امنیت اوین بازجویی شده است و آقایان شهابی، سعیدی، محرم‌زاده، کریمی سبزوار و خانم شیری هر کدام از سال‌ها پیش تا اکنون اخراج از کار هستند.

این داغ و درفش نشان دادن به اعضای سندیکا در حالیست که مطابق مقاوله نامه ۸۷ سازمان جهانی کار، با عنوان آزادی سندیکاها و حمایت از حقوق سندیکایی، کارگران می‌توانند آزادانه و بدون اجازه قبلی، سازمان‌های خود را تشکیل دهند و یا به سازمان‌های موجود بپیوندند. و بر اساس بند ۲ همین مقاوله نامه "مقامات دولتی باید از هرگونه مداخله‌ای که منجر به محدودیت این حق یا اشکال در اجرای قانونی آن شود، خودداری کنند." ماده ۴ مقاوله مذکور نیز مقرر می‌دارد: "سازمان‌های کارگری و کارفرمایی را نمی‌توان با احکام اداری منحل یا توقیف کرد." با این‌جود سندیکای کارگران شرکت واحد از سال ۸۳ تا اکنون مورد سرکوب دستگاه‌های مختلف حاکمیتی نظیر، بازداشت حدود ۳۰۰ تن از اعضای سندیکا ظرف ۴۸ ساعت پیش از اعتصاب، به آتش کشیدن دفتر سندیکا، حمله عوامل دولتی به دفتر سندیکا و ضرب جرح اعضا و تخریب اموال سندیکا، صدها مورد بازداشت اعضا، صدها مورد اخراج از کار اعضا، تشکیل پرونده قضایی و صدور احکام تعزیری و تعلیقی برای اعضای سندیکا قرار گرفته است. تا جایی که از سال ۸۴ تا سال ۹۶ دایما اعضایی از سندیکا در زندان بوده‌اند و از سال ۸۴ تاکنون هر ساله هیات اعزامی دولت به سازمان جهانی کار راجع به سرکوب علیه سندیکا کارگران شرکت واحد و دیگر کارگران زندانی در کشور بازخواست شده است.

کارگران شرکت واحد با تجربه‌ای که از تشکل‌های وابسته به دولت (شورای اسلامی کار) دارند اقدام به بازگشایی مجدد سندیکای خود در سال ۸۳ کرده‌اند و این سندیکا با پشتیبانی کارگران به دفاع از کارگران ادامه داده است و دستاوردهای شگرفی در زمینه افزایش مزد کارگران و دریافت مسکن برای گروه بزرگی از کارگران، افزایش هزینه مسکن، افزایش هزینه ناهار و انواع مزایای رفاهی برای کارگران داشته است. از داغ و درفش نشان دادن به سندیکا تا سندیکا سازی دولتی بوسیله اجیر کردگان مدیریت شرکت واحد و نهادهای امنیتی نتوانسته مانع از فعالیت سندیکا گردد و در دفاع از حقوق کارگران فعالیت سندیکا ادامه خواهد یافت.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه فشار اخیر دستگاه قضایی و امنیتی به اعضای خود برای انحلال سندیکا و متوقف کردن فعالیت‌های حق‌طلبانه را محکوم می‌کند. در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه نسبت به گسترش فقر  که از سوی نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد و در نتیجه آن صدها نفر کشته و بیش از هشت هزار نفر بازداشت شدند مسئولان کشور مدعی شدند اعتراضات آرام را برسمیت می‌شناسند پس چگونه است که به فاصله کمتر از یک ماه اینچنین به اعضای سندیکای برآمده از خواست کارگران را سرکوب می‌کنند؟ ایجاد سندیکای مستقل حق مسلم کارگران است و مطابق اصل ۲۶ قانون اساسی هیچ کارگری نمی‌توان از عضویت در سندیکا منع کرد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۹ آذر ۹۸

*آزادی جلیل محمدی، فعال کارگری

بنا به گزارش رسیده امروز چهارشنبه 20 آذر، جلیل محمدی از فعالین کارگری شناخته شده در سنندج که روز سه شنبه 98/9/12 در محل کار خود توسط مامورین اداره اطلاعات بازداشت شده بود پس از هشت روز با تودیع وثیقه 100 میلیون تومانی توسط شعبه دوم بازپرسی دادگاه سنندج از زندان مرکزی این شهر آزاد و مورد استقبال جمعی از کارگران و فعالین کارگری و خانواده ایشان قرار گرفت.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، آزادی جلیل محمدی را به ایشان و خانواده نامبرده تبریک می گوید و خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی بازداشت شدگان اعتراضات آبان ماه می باشد.

*تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه شهرکرد نسبت به وضعیت اسفبار خوابگاه ها

واکنش اعتراضی دانشجویان دانشگاه شهرکرد نسبت به وضعیت اسفبار ساختمان خوابگاه های رجایی و باهنر این دانشگاه در ادامه ی اعتراض نماینده شورای صنفی در مراسم بزرگداشت روز دانشجو:

*آخرین اخباردرباره دانشجویان بازداشتی:

-وضعیت نگران کننده 3دانشجوی بازداشتی دانشگاه علم و صنعت

- اعمال فشار شدید به سها مرتضایی  وعدم برخورداری وی از حق تماس با بستگان و دسترسی به وکیل

- تداوم بی خبری از ابولفضل نژادفتح و یاشار دارالشفا

+بر اساس گزارش چند منبع مطلع، 5 نفراز دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در پی اطلاعیه وزارت اطلاعات پیرامون دستگیری تعدادی از دانشجویان این دانشگاه بازداشت شده اند. از میان این دو نفرشان با قرار وثیقه آزاد شده و 3نفردیگرشان همچنان در بازداشت نهاد امنیتی به سر میبرند.

شنیده ها حاکی از آن است که این بازداشت شدگان مجبور به اعتراف علیه خود شده و وضعیت آنان نگران کننده است.

+سها مرتضایی، دانشجوی ستاره دار دانشگاه تهران که در 25 امین روز بازداشت خود به سر میبرد ، تاکنون از حق تماس با بستگان و دسترسی به وکیل قانونی خود محروم بوده است. همچنین شنیده ها حاکی از  اعمال فشار های شدید بازجویی بر این فعال صنفی است.

سها مرتضایی از بیماری قلبی رنج میبرد و افشای فشار های دانشگاه برای اعمال شوک الکتریکی بر او نگرانی ها از وضعیت وی را دو چندان کرده است.

 

+با گذشت ۲۱ روز از بازداشت ابولفضل_نژادفتح و یاشاردارالشفا، این دو فعال دانشجویی پس از یک بار تماس، از حق برقراری تماس مجدد محروم شده و نیز دسترسی به وکیل قانونی خود نداشته اند. لازم به ذکر است که مبتنی بر اخبار منتشر شده، یاشار دارالشفا در روز بازداشت به علت تصادف از وضعیت سلامت نامساعدی برخوردار بوده است.

از وضعیت باقی بازداشت شدگان نیز اطلاع دقیقی در دست نیست.

با توجه به تمامی این موارد بار دیگر اعلام میداریم مسئولیت کوچکترین عواقب این بازداشت‌ها مستقیما بر عهده وزارت علوم و مسئولین دانشگاه هاست که طی چند هفته گذشته علاوه بر همکاری با نهادهای امنیتی از زیر بار پیگیری وضعیت بازداشت شدگان شانه خالی کرده اند.

منبع اصلی خبرهای دانشجویی:کانال تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور

*هشتمین سالگرد جان باختن 18 کارگر کارخانه فولاد غدیردرحادثه انفجار کوره ذوب آهن

حوالی ساعت 19 و45 دقیقه روز20آذرسال1390و درست یک ربع مانده به اتمام آخرین شیفت کاری کارگران، کوره ذوب آهن کارخانه فولاد غدیر منفجر شد و به دلیل پرتاب مواد مذاب و گدازه‌های درون کوره،  کارگرجان باختند و یک کارگر مجروح شد.

هشت سال از آن حادثه مرگبار گذشت و دلیل اصلی این حادثه، هرگز مشخص نشد.

محمدعلی مکاری، آن کارگر نوزدهم که از انفجار کوره کارخانه فولاد غدیر یزد زنده مانده  و به شدت آسیب دیده است، در باره دلیل وقوع این حادثه به خبرنگار رسانه ای گفت: «کوره کیپ شده بود، فولاد مذاب سرد شده داخلش ریخته بودند. دهنهٔ کوره بسته بود. راهی وجود نداشت که گاز خارج شود. گاز زیر مواد مذاب جمع شده بود و فولاد هم که داشت می‌جوشید. پنج ثانیه هم طول نکشید.»

محمدعلی مکاری که علاوه بر سوختگی 45 درصدی‌اش، پدر خود را نیز در این حادثه از دست داده است،افزود: «بازرس‌ها از اداره کار می‌آمدند اما به درستی کار خود را انجام نمی‌دادند. چرا که در سالهای گذشته هم چنین اتفاقاتی (البته نه در این سطح با 18 کشته) داشتیم. اگر آن‌ها کارشان را به درستی انجام می‌دادند ما فقط برای کار کردن به کارخانه می‌رفتیم. نمی‌رفتیم که ندانیم امروز زنده بر می‌گردیم یا نه.»

او با اشاره به لباس نامناسبی که در روز حادثه در اختیار کارگران قرار گرفته بود اظهار می‌کند: «بله بازرسین می‌آمدند و می‌رفتند ولی پیگیری نمی‌کردند. بازرس‌ها غیر از اینکه باید وضعیت ایمنی کوره را بررسی می‌کردند باید به تجهیزات ایمنی که کارفرما به ما می‌داد هم نظارت می‌کردند. ما باید لباسهای ایمنی می‌داشتیم اما روز حادثه لباس پلاستیکی بر تن ما بوده که از کارخانه به ما داده بودند. همین لباس پلاستیکی باعث شدت سوختگی ما شد.»

پس از این حادثه، وعده‌های بسیار به خانواده‌های قربانیان دادند که هرگز عملی نشد.

خانواده‌ها و بازماندگان، انتظار صدور احکام سنگین تری برای متهمان پرونده داشتند؛ انتظار نداشتند که بعد از یک ماه دوباره این کارخانه با همان شرایطی که تقریبا ثابت مانده بود، شروع به کار کند. این انتظار هرگز برآورده نشد. دادگاه کارفرما را مقصر تشخیص داد، اما رای صادره انتظارات خانواده‌ها را برآورده نمی‌کرد. کارفرما به پرداخت دیه و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد و کارخانه ماه بعد راه افتاد و30درصد از دیه کامل کم کردند و 70درصد دیه را به خانواده‌های قربانیان پرداختند.

akhbarkargari2468@gmail.com