چهار گفتگو درباره زمینه ها و چشم انداز خیزش آبان ماه و وظایف ایرانیان خارج از کشور

مهرداد درویش پور
November 20, 2019

چهار گفتگو با مهرداد درویش پور

درباره زمینه ها و چشم انداز خیزش آبان ماه و وظایف ایرانیان خارج از کشور

 

در این گفتگوها و از جمله د رگفتگو با رادیو فردا به زمینه ها و پیامدهایاعتراضات اخیر پرداختم. اشاره کردم این خیزش نشان گر بازگشت ناپذیری مبارزات ساختار شکنانه فراگیری است که در پی نومیدی مردم از اصلاح طلبان و گسترش نارضایتی ها از دی ماه ۹۶ آغاز شد. اگر جنبش سبز عمدتا خیزش اصلاح طلبانه سیاسی طبقه متوسط در تهران بود، دی  ۹۶ خیزش خودانگیخته اما ساختارشکنانه تهیدستان ناراضی از وضعیت اقتصادی در شهرهای کوچک بود که هر دوجناح به مقابله با آن برآمدند.
در آن خیزش ها اما مردم مناطق اتنیکی تحت ستم حضور چندانی نداشتند و ازخواست های مشترک، همبستگی همگانی و سراسری خبری نبود. اعتراضات آبان ۹۸ به رغم خود انگیختگی و خصلت عمدتا دفاعی خود (طغیان برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع) اما برخی از شکاف ها را پر کرده است. گرچه گرانی قیمت بنزین جرقه انفجار اخیر بود، اما توان برق آساتر سرایت اعتراضات به دیگر شهرها نشان از مستعد بودن جامعه برای خیزشی همگانی تر، همبسته تر، با خواست های مشترک و بخشا ایجابی و رادیکال تر دارد.
در این اعتراضات برای نخستین بار شهرهای بزرگ و کوچک، مرکز و پیرامون، طبقه متوسط و کارگران و تهیدستان، مناطق اتنیکی تحت ستم و دیگر بخش های ایران به یکدیگر پیوند خوردند و زبانی مشترک یافتند. با کاهش خطر حمله نظامی، افزایش تحریم ها، گسترش شکاف های طبقاتی و فساد، افول اقتدار سیاسی نظام، الهام پذیری مردم از اعتراضات لبنان و عراق، به تدریج نگرانی های ضد آرمانی و ترس از خطر سوریه ای شدن ایران کمرنگ تر می شود. امری که مردم بیشتری - به ویژه طبقه متوسط در حال خرد شدن را به جستجوی بهبود اوضاع از طریق خیابان و تکیه برظرفیت های جامعه مدنی به جای دل بستن به اصلاح نظام یا برچیدن آن توسط قدرت های خارجی سوق می دهد.
جمهوری اسلامی نیز که درپی شکست ایدئولوژیک و فرهنگی و افول مشروعیت سیاسی پیشین، اکنون با پیامدهای مخرب "اقتصاد مقاومتی" و هزینه های سنگین سیاست منطقه ای و جهانی خود روبرو است، جز یورش به سطح معیشت مردم و توسل به خشونت لجام گسیخته ترراهی برای مقابله با تحریم ها، تدوام "اقتصاد مقاومتی" و سامان دادن به اوضاع خود نمی یابد. به میدان آمدن مستقیم رهبری برای حمایت از افزایش قیمت بنزین، فرمان سرکوب خشن تر اعتراضات، نوعی اعلان جنگ به مردم به قصد پایان بخشیدن به آشفتگی و تشتت آرای درون نظام، نشان از احساس خطر رهبری از پیامدهای این اعتراضات در صورت مهار نشدن آن است.
این اعتراضات به رغم سرکوب و مهار آن نه پایان می یابند و نه در متن نابرابری توازن قوا، فقدان رهبری و تشکل، افق روشنی از فراروییدن به یک خیزشی یکپارچه که توازن قوا را برهم زند، به نمایش می گذارند، اما همچنان به صورت زنجیره ای به حیات و گسترش خود ادامه می دهند.
عقربه زمان، به رغم سرکوب خونین تر خیزش روزهای اخیر که تنها خصلت مسالمت آمیز آنرا را کم رنگ تر می کند، نشان از افول هرچه بیشتر اقتدار نظام، تحقیر ترس و افزایش اعتماد به نفس مردم در هر گامی تازه دارد. خیزش آیان 98 نشان داد ادعای این که ایران آبستن انقلاب دیگری است، چندان دور از واقعیت نیست.

در گفتگو تلویزیونی ام با کانال یک درباره تفاوت خیزش دی 96 و ابان 98 توضیح دادم و دلایل به میدان آمدن عریان خامنه ای در صف اول سرکوب مردم و صدور فرمان خشوت بیشتر و اهمیت او در به صف کردن حکومت که این خیزش را جدی ترین تهدید ممکن علیه ثبات سیاسی خود احساس کرده است توضیح دادم. در تاکید کردم تشویق قدرت های خارجی به مداخله نظامی برای این جنبش زیانبار است. به جای آن ایرانیان خارج از کشور باید با برپایی تظاهرات و طرق دیگر افکار و مجامع بین المللی و دولت ها را به افزایش فشار دیپلماتیک و سیاسی برای متوقف کردن سرکوب مبارزات مردم و در همبستگی با آنان گام بردارند.

در گفتگو با برنامه چالش تلویزیون اندیشه ضمن برشمردن ویژگی های خیزش آبان ماه 98 درباره دلایل استفاده گسترده حکومت از خشونت و چشم انداز آن سخن گفتم. اضافه کردم گرچه یک مبارزه مسالمت آمیز مطلوب ترین نوع گذار از نظام جمهوری اسلامی است و ما می بایست مبلغ آن باشیم و توطئه های حکومت را برای خشونت آمیز نامیدن مبارزات مردم و بهره گیری از آن برای مشروعیت بخشیدن به سرکوب خود خنثی کنیم ، اما این نباید به معنای هم سطح قراردادن خشونت پرخاشگرو ویرانگر و نابود کننده حکومت با خشونت دفاعی مردم تلقی شود.

در گفتگو با کانال جمهوری ایرانی درباره اهمیت محاصره نظام سیاسی از طریق جامعه مدنی و اهمیت پیروزی مردم در "جنگ های موضعی" و موفق شدن به پایین آوردن قیمت بنزین همچون فتح یک سنگر سخن گفتم و تاکید کردم تنها در پرتو برهم خوردن توازن قوا بخت "نبردی استراتژیک" وجود دارد. در عین حال همچون گذشته بر ارزیابی خود که ایران آبستن یک انقلاب دیگر است، پافشاری کرده و توضیح دادم چرا حتی سرکوب این خیزش نیز نمی تواند ایران را از مبارزات بازگشت ناپذیر کنونی به گذشته برگرداند.

 

https://www.radiofarda.com/a/30275523.html?fbclid=IwAR2f_fYLyTpmxMgNoU1Br6VUQl0rBNrKSWrrvQx81vS8Vs5bsYYnMx9bBy8

 

https://www.youtube.com/watch?v=4zIUMSApH_4&feature=youtu.be

 

https://vimeo.com/373975004?fbclid=IwAR2hSY1gDz-nDQSOLMVK3FEfK1YoLyKn8ESgMIndCubZGxLgA37Rrg5nigA

 

https://www.facebook.com/kourosh.parsa.121/videos/10217991133464596/