 |
||
|
|
||
در محکومیت احکام قرون وسطایی علیه فعالان کارگریحزب سوسیالیست انقلابی ایرانSeptember 09, 2019 در محکومیت احکام قرون وسطایی علیه فعالان کارگری
در عین حال به عنوان یک تجربه و واقعیت تلخ باید پذیرفت که بخشی از ابعاد یورش گستاخانه و بی محابا اوباش جمهوری اسلامی به کارگران و تحمیل این سطح از احکام جنایتکارانه گویایی بهره گیری رژیم از کمبودهای جنبش ما هم هست. از جمله تنها ماندن آن عزیزان در زمان اقدام بسیار تاریخی و جسورانه اعتصاب و اعتراض بر حقی که انجام دادند، چه در دوران پر شور مبارز کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و هپکو و غیره و چه در دوره سرکوب کردنشان، و چه در دوره زندان و اکنون"محاکمه" کردن این عزیزان دستگیر شده، متاسفانه ما شاهد حمایت و اعتراض عملی و مستمرکه شایسته آنها و مبارزه شان بود از جانب بخشهای دیگر طبقه کارگر و جامعه نبودیم. در چنین موقعیتی جمهوری اسلامی توانست ابتدا با ایجاد تفرقه و ارسال بسیج و مزدور و آخوند و کفن به صفوف آنها و دیگر شگردهای شناخته شده شان کارگران را به آسانی سرکوب و دستگیر نماید و به دنبال جرات کرده چنین احکامی علیه شریف ترین انسانها صادر کنند. و تا امروزهم متاسفانه بجز اقدامات محدودی ما نتوانستیم در سطح کشور و در دیگر مراکز کارگری اقدامات توده ای و اعتراضی ضروری در حمایت از آنها سازمان دهیم. مهمترین درس این واقعه این است که طبقه کارگر و پیشروان آن برای پیشروی و پیروزی و گرفتن حداقل حق و مطالبه اش باید متحد تر و سراسری تر به میدان بیاید و خود را سازمان بدهد. تحقق این مهم وظیفه اولیه هر فعال کارگری و رهبران عملی و سوسیالیست جنبش طبقاتی ما است. هم اکنون نیز تردیدی نباید داشت که این احکام و یورش گستاخانه فقط "مجازات" رفقای اسیرمان در دست جمهوری اسلامی نیست! این اقدام حامل پیام تهدید آمیز و هدف تنبیه کردن کل طبقه کارگر ایران و جامعه معترض را نیز همراه خود دارد. جنبش ما نیز باید در همان بعد بتواند پیام متقابل پوچ اعلام کردن آن سیاستها و پاسخ گستاخی این نظام فاشیست ضد کارگری را بدهد. همزمان با پاره کردن آن احکام و انداختنش در داخل دستشوئی کارگران، موظف هستیم که حداقل بخش موثری ازنیروی جنبشمان را علیه آن بسیج کنیم. محکوم کردن شفاهی و کتبی این جنایت البته که کاری بجا و لازمی است که از هر سویی جاری گردد، اما به هیچ وجه نه جوابگو است و نه کافی!. چرا نباید بتوانیم از جانب دها و صدها فعال در سراسر کشور فراخوان اعتصاب و تحصن سراسری در روز و ساعات معینی داده شود. چرا نباید بتوانیم در چند شهر و چند مراکز کارگری ولو برای چند ساعت هم بوده اعلام تحصن و اعتصاب کرد. چرا نباید بتوانیم ماشینهای شهر در اعتراض به این جنایت با بوق و چراغ روشن کردن توجه همه را جلب کنند، چرا ممکن نیست موتورترانسپورت چند شهر و یا چند مراکز را از یک ساعت تا یک روز خواباند و چندین مراکز کار را خواباند، چرا نمیتوانیم فراخوان تجمع گسترده و راهپیمائی بسوی زندان و برای آزادی همه آن عزیزان را سازمان داد و خواهان لغو فوری کلیه این احکام وحشیانه گردید. چرا در گروهای هزاران نفره و با آغوش پر از گل به درب منزل تک تک خانواده آن عزیزان نمیتوانیم برویم، و... حزب سوسیالیست انقلابی ضمن حمایت از هر اقدام اعتراض آمیزی در خارج کشور و یا هر جای در داخل کشور، تاکید میکند که مهمترین مکان و راه موثر مبارزه و اعتراض و اعمال فشار واقعی علیه این احکام قرون وسطائی و سیاستهای رژیم اسلامی، و اعلام حمایت فوری از رفقایمان اساسا مراکز کارگری و در شهرها، و از جانب تشکلها و نهادها و فعالین در داخل کشوراست. حزب سوسیالیست انقلابی کارگران و فعالین کارگری را به تدارک سازماندهی فوری تحصن و اعتصاب سراسری علیه این احکام قرون وسطایی فرا میخواند. حزب همه نهادها و انسانهای آزادیخواه در سراسر کشور را به اعتراض علیه جمهوری اسلامی و حمایت از اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی فرد، ساناز اللهیاری، عسل محمدی و امیر امیرقلی و دیگر کارگران و فعالین زندانی شده فرامیخواند. احکام صادره علیه فعالین هفت تپه باید فوری ملغا گردد! حزب سوسیالیست انقلابی ایران
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Copyright © 2006 azadi-b.com |
||
