اخبار و گزارشات کارگری ١٦ شهریور ماه ١٣٩٨

اخبار کارگرى
September 08, 2019

اخبار و گزارشات کارگری ١٦ شهریور ماه ١٣٩٨

«با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم»

بازداشتی های مراسم روز جهانی کارگر آزاد باید گردند

- ادامه  اعتراضات کارگران آذرآب نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی باتجمع در کارخانه وراهپیمایی در شهر اراک

- تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه هپکو نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی ادامه دارد

- ششمین روز اعتراض کارگران کارخانه کنتورسازی نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی بدنبال خصوصی سازی و وعده ها توخالی مسئولان با تجمع مقابل استانداری قزوین

- ادامه تجمع اعتراضی کارگران رسمی مجتمع کشت وصنعت هفت تپه نسبت به عدم پرداخت  مطالبات

- سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه:

دادگاه یا بی دادگاه!؟

از بوسیدن دست کارگر تا احکام ظالمانه، فریب و ریا بس است!

- آخرین خبرها در باره احضار کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران

- شاپور احسانی راد به دادگاه احضار شد

- نامه اعتراضی 5سندیکای فرانسه نسبت به سرکوب فعالین کارگری واجتماعی درایران وبرای آزادی آنها از زندان

- بازنشستگی کارگران پروژه‌ای باحقوق کمتر از حداقل مستمری بدون سنوات و مزایای شغلی علیرغم  12ساعت کار روزانه

- تجمع اهالی خشمگین اهالی دهستان پشتکوه چهاردانگه ساری برای جمع آوری محل دپوی زباله(گویچاله)

- ادامه اعتراضات  اهالی روستای چاهک گناوه  نسبت به تخریب محیط زیست با تشکیل زنجیره انسانی

- تجمع اعتراضی اهالی منطقه خیرآباد نسبت به جابجایی محل احداث درمانگاه مقابل فرمانداری گچساران

- تجمع اعتراضی مهندسان نسبت به تعلل وزارت راه و شهرسازی در صدور پروانه اشتغال به کار شرکت‌های حقوقی مقابل ساختمان این وزارتخانه

- کشته وزخمی شدن 2کارگرمعدن زغال‌سنگ کلاته دامغان در حادثه ریزش

- جان باختن یک کارگر ساختمانی در مشکین دشت براثر سقوط

*ادامه  اعتراضات کارگران آذرآب نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی باتجمع در کارخانه وراهپیمایی در شهر اراک

روز شنبه 16شهریور،اعتراض کارگران آذرآب نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی باتجمع در کارخانه وراهپیمایی درسطح شهر اراک ادامه پیدا کرد.

بنا به گزارش رسانه ای شده،کارگران آذرآب صبح امروز در این واحد صنعتی اجتماع کردند وسپس اعتراضشان را با راهپیمایی در خیابان های شهر اراک ادامه دادند.

کارگران با  سردادن شعارهای «عزا عزاست امروز زندگی کارگر روبه به فناست امروز» و«یک اختلاس کم بشه   مشکل ما حل میشه»اعتراضشان را نسبت به وضعیت بلاتکلیفی شغلی ومعیشتیشان بنمایش گذاشتند.

کارگران آذرآب  همچنین ب شعار«حما یت حمایت»از همشهریانشان خواستند تا از آنها در راه دست یابی به مطالباتشان حمایت کنند.

*تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه هپکو نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی ادامه دارد

بعد از ظهر روز شنبه 16شهریوربرای باری دیگر، کارگران کارخانه هپکوبرای اعتراض نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی دست به تجمع در این واحد تولیدی در اراک زدند.

برپایه گزارش رسانه ای،کارگران هپکو با برافراشتن پلاکاردی خطاب به حسن روحانی «ما کارگران هپکو با صدای بلند فریاد می‌زنیم، خواسته اصلی ما تعیین تکلیف سهامداری و مالکیتی شرکت هپکو بعد از ۵ سال بلاتکلیفی می‌باشد، نه انتصاب یک مدیر جدید» اعتراضشان را نسبت به عدم تعیین تکلیف قطعی با وضعیت سهامداری شرکت هپکوبنمایش گذاشتند.

یکی از کارگران کارخانه هپکو گفت: با انتخاب مدیرعامل جدید، پرسنل همچنان خواسته اولیه خود را دارند چون می‌دانند جابه‌جایی مدیرعامل مانند مُسکنی است که برای بیمار نسخه می‌دهند اما درمانی صورت نگرفته است.

*ششمین روز اعتراض کارگران کارخانه کنتورسازی نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی بدنبال خصوصی سازی و وعده ها توخالی مسئولان با تجمع مقابل استانداری قزوین

روز شنبه 16 شهریور برای ششمین روز متوالی، کارگران کارخانه کنتورسازی به اعتراضشان نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی بدنبال خصوصی سازی و وعده ها توخالی مسئولان با تجمع مقابل استانداری قزوین ادامه دادند.

*ادامه تجمع اعتراضی کارگران رسمی مجتمع کشت وصنعت هفت تپه نسبت به عدم پرداخت  مطالبات

 روزشنبه 16شهریور برای دومین روز، کارگران رسمی کشت وصنعت هفت تپه برای اعتراض نسبت به عدم پرداخت  مطالباتشان دست به تجمع مقابل ساختمان مدیریت این مجتمع زدند.

براساس گزارش رسانه ای شده،یکی از کارگران معترض با بیان اینکه تعداد کارگران رسمی شاغل در بخش صنعت و کشاورزی این مجتمع  تا ۴۰۰ نفر برآورد می‌شود، در ادامه افزود: کارگران رسمی  مجتمع هفت تپه دست‌کم ۲ ماه(تیر ومرداد ماه ) مزد معوقه طلب دارند. بخشی از اعتراض کارگران  رسمی نیز ناشی از امضاء نکردن احکام شغلی کارگران از سوی کارفرماست. در عین حال کارگران  رسمی دوماه دیرکرد مابه التفاوت معوقات طرح طبقه‌بندی مشاغل سال ۹۳  خود را دریافت نکرده‌اند.

طبق اظهارات یکی از کارگران؛ هنگام اجرای طرح طبقه بندی مشاغل قانون کار به هر یک از کارگران گروه شغلی مشخصی و به صورت عددی تعلق می گیرد. در حال حاضر کارفرمای هفت تپه علیرغم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل چندین سال است از درج عناوین و گروه بندی شغلی کارگران  رسمی خوداری می‌کند.

او همچنین گفت: دلیل دیگر اعتراض کارگران رسمی این واحد تولیدی، مربوط به  پرداخت دو ماه معوقات  مربوط به مابه التفاوت طرح طبقه‌بندی مشاغل سال ۹۳کارگران رسمی است که اخیرا کارفرما قصد پرداخت آن را بر مبنای محاسبات سال ۹۳ دارد که باید به روز پرداخت شود.

این کارگر با اشاره به تجمع روز پنجشنبه افزود: این تجمع نتیجه‌ای جز معلق شدن وضعیت شغلی یکی از کارگران رسمی و بدحال شدن یکی دیگر از کارگران قدیمی شرکت نداشت.

در همین رابطه:اخراج و بیکار سازی ۳۵ نفر از کارگران نیشکر هفت تپه

کارفرمای شرکت هفت‌تپه  به بهانه عدم نیاز نیروی کار، می خواهند تعدادی از  کارگران بخش دام و طیور را اخراج کند.

 موسوی با همکاری اسد بیگی  به بهانه عدم نیاز نیروی کار،اخراج  ۳۵ نفر از کارگران را در دستور کار گذاشته اند.

 این در صورتی است که سابقه  هرکدام از کارگران از پنج تا ده سال می باشد.

  اخراج سازی کارگران در حالی است که شورای اسلامی کار ( که ادعای حمایت از کارگران را دارد!!؟؟)  هیچ گونه حمایتی از این کارگران  زحمتکش، نکرده اند .

لازم به یاد آوریست که کارگران خوراک و دام نسبت به این عمل آقای موسوی، (مسئول خورک دام) در محل کار خود دست به اعتصاب خواهند زد.

 درضمن طبق خبری که  قبلا اعلام شده بود  (عدم پرداخت دستمزد تیر ماه)  کارگران رسمی شرکت، فردا شنبه ۱۶ شهریور ماه دست به اعتصاب خواهند زد.

برای پیگری  اخبار  موثق کارگران هفت تپه به کانال سندیکا مراجعه کنید.

۱۵ شهریور ۹۸

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

*سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه:

دادگاه یا بی دادگاه!؟

از بوسیدن دست کارگر تا احکام ظالمانه، فریب و ریا بس است!

به گزارش رسیده امروز اسماعیل بخشی در دادگاه حضور یافته و بدون حضور وکیلش، حکم نماینده کارگران هفت‌تپه به وی ابلاغ شده است.

بر اساس این گزارش احکام دیگر بازداشتی‌های هفت‌تپه نیز به انان ابلاغ شده است. از جمع وکلای پرونده فقط جمال حیدری منش ، وکیل سپیده قلیان در دادگاه حضور داشته است. بر اساس شنیده ها،  اسماعیل بخشی به ۱۴ سال که ۷ سال ان اجرایی می شود،

 اعضای نشریه گام و سپیده قلیان هر کدام به ۱۸ سال که ۷ سال ان اجرایی می شود ، محمد خنیفر به ۶ سال زندان که ۵ سال ان اجرایی می شود،   محکوم شده‌اند و پرونده علی نجاتی هنوز مفتوح مانده است.

سپیده قلیان به 18 سال و اسماعیل بخشی به 14سال!! زندان محکوم شده اند.

 در رابطه با رای صادره برای سپیده قلیان حیدری‌منش وکیل این فعال کارگری  گفته:

«رای شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران در خصوص متهمین پرونده فعالین کارگری و مدنی مرتبط با مطالبات کارگران نیشکر هفت تپه صادر شد.

مطابق این حکم غیر مستدل و بدون توجه به دفاعیات مطروحه در دادگاه ، موکل اینجانب خانم سپیده قلیان مجموعا به تحمل هجده سال حبس محکوم گردید.

ایشان در خصوص اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی به هفت سال حبس،عضویت ! در گروه گام به هفت سال حبس،فعالیت تبلیغی علیه نظام به یکسال و شش ماه حبس و نشر اکاذیب به دو سال و شش ماه محکوم شد.

امید که در دادگاه تجدید نظر ، به دفاعیات متهم و وکیل نیز توجه شود».

 مدافعان نظام سرمایه داری بار دیگر ثابت کردند که سرکوب جنبش کارگری در اولویت  برنامه آنها قرار دارد و برای خاموش کردن صدای کارگران از هیچ اقدامی فرو گذار نیستند.

احکام صادره تنها گوشه ای از ماهیت قوه قضایی بر علیه کارگران و فعالین کارگری می باشد.

سندیکای کارگران نیشکر هقت‌تپه صدور  احکام ظالمانه را به شدت محکوم کرده و خواستار لغو  این احکام می باشد.

در صورت دریافت اخبار تکمیلی، از این طریق، شما کارگران و مدافعان جنبش کارگری را در جریان قرار خواهیم داد.

16شهریور

*آخرین خبرها در باره احضار کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران:

1- در پی احضار پیامکی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد در اهواز به دادگاه انقلاب ؛ صبح امروز تعدادی از این کارگران به شعبه بیستم دادگاه انقلاب مراجعه کردند.

علیرغم وجود پیامک هایی که برای آنها ارسال شده و از صدور رأی نهایی علیه آنها خبر داده است ، دفتر شعبه بیستم که شعبه رسیدگی به جرائم امنیتی است اظهار داشته تا این لحظه رأی و احکام صادره در سیستم جهت ابلاغ ثبت نگردیده و متعاقبا از طریق پیامک اعلام خواهد شد.

2- رییس کل دادگستری خوزستان خبر احضار تعدادی ازکارگران گروه صنعتی فولاد ایران به مراجع قضایی  گفت:در خصوص این افراد قرار منع تعقیب صادر شده و تنها دعوت از آنها برای حضور در دادگستری به منظور ابلاغ رای منع تعقیب و اطلاع از رای صادر شده در خصوص آنان با موضوع قرارمنع تعقیب است.

*شاپور احسانی راد به دادگاه احضار شد

شاپور احسانی راد عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران طی ابلاغیه ای به دادگاه احضار شده است. برپایه این ابلاغیه وی باید روز یکشنبه ۱۷ شهریور ساعت ۹ صبح در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران حاضر شود.

شاپور احسانی راد به دو اتهام ”اقدام علیه امنیت ملی”و ” تبلیغ علیه نظام” تفهیم اتهام شده است.

شاپور احسانی راد نماینده سابق کارگران کارخانه نورد پروفیل ساوه و عضو هیأت مؤسس شورای کارگری بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی (بستا) در روز هفتم مرداد بدون هیچ دلیلی در محل کار خویش دستگیر شده و پس از ۳۶ روز بازداشت در تاریخ ۱۲ شهریور به قید کفالت موقتاً آزاد گردید. ایشان روز ۱۷ شهریور باید بدون داشتن وکیل در دادگاه حاضر شود. فاصله زمانی آزادی وی در روز دوازدهم با روز تشکیل دادگاه بسیار کوتاه مدت بوده و امکان انتصاب وکیل و مطالعه پرونده عملاً امکانپذیر نبود.

نهادهای امنیتی و قضائی همواره هر نوع مطالبه گری و پیگیری خواستهای صنفی کارگران را به بهانه های امنیتی سرکوب کرده و کارگران حق طلبی مانند شاپور احسانی راد را به بهانه تشکلیابی و دفاع از حقوق صنفی و طبقاتی خود و هم طبقه ای هایشان مورد آزار و بازداشت قرار داده اند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن محکوم نمودن پیگیری قضائی شاپور احسانی راد خواهان پایان دادن به برخوردهای امنیتی به کارگران و فعالین جنبش کارگری است و همچنین اعلام می دارد که محکومیت کارگران به احکام حبس و زندان به اتهامات واهی، شمشیر کشیدن به روی طبقه کارگر و کل جامعه است و قطعاً کارگران و حامیان طبقه کارگر در مقابل سرکوب گسترده کارگران ساکت نخواهند ماند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۶ شهریور ۹۸

*نامه اعتراضی 5سندیکای فرانسه نسبت به سرکوب فعالین کارگری واجتماعی درایران وبرای آزادی آنها از زندان

به دوزبان فارسی وفرانسه:

به آقای حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران

اخباری که از ایران می‌رسد و از محکومیت‌های سنگین زندان علیه کارگران و نمایندگان اتحادیه‌ها، زنان و مردان (دانشجویان، روزنامه‌نگاران، معلمان، فعالان حقوق بشر و...) حکایت دارد، موجب نگرانی ماست. کشور شما انواع پیمان‌های بین‌المللی، به ویژه کنوانسیونِ سازمان بین‌المللی کار درباره‌ی آزادیِ سازمان‌دهی و تجمع، اعتصاب و تظاهرات برای تشکل‌های حرفه‌ای را امضا کرده است. اما بار دیگر شاهد سرکوب کارگران و حقوق‌بگیران به دلیل مطالبات برحق‌شان هستیم. «آزادی شرکت در تجمعات و تظاهرات‌ها» نیز که در اصل 27 قانون اساسیِ جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده، رعایت نمی‌شود. ما «جرم» ساختگیِ شرکت در تجمعات اول ماه مه 2019 در تهران و دیگر نقاط را باطل می‌دانیم. آقای رسول طالب‌مقدم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه به دو سال حبس، دو سال اقامت اجباری در جنوبِ استان خراسان جنوبی و 74 ضربه شلاق، آقای حسن سعیدی عضو دیگر سندیکای شرکت واحد به پنج سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و تلفن همراه، خانم نسرین جوادی عضو هیأت مدیره‌ی اتحادیه آزاد کارگران ایران به هفت سال حبس، خانم عاطفه رنگریز، جامعه‌شناس، به یازده سال و شش ماه حبس و 74 ضربه شلاق، خانم مرضیه امیری، روزنامه‌نگار، به ده سال و نیم حبس و 148 ضربه شلاق، آقای محمدتقی فلاحی دبیر کل کانون صنفی معلمان تهران به هشت ماه حبس و ده ضربه شلاق، و شانزده کارگر نیشکر هفت‌تپه به مجازات‌های مختلف محکوم شده‌اند. سندیکاهای فرانسویِ امضاکننده‌ی این نامه، این سرکوب غیر قابل تحمل را قویاً محکوم می‌کنند. سازمان‌های مذکور، نظام ایران را به رعایت کنوانسیون‌های بین‌المللیِ بنیادین و نیز کنوانسیون‌های امضاشده توسط خود این دولت فرا می‌خوانند و خواستار آزادی تمام فعالان سندیکایی، روزنامه‌نگاران، فعالان زندانی، و توقف اقدامات سرکوب‌گرانه هستند.

با احترام

کنفدراسیون دموکراتیک کار فرانسه (ث.اف.د.ت)

کنفدراسیون عمومی کار (ث.ژ.ت)

فدراسیون سندیکایی متحد (اف.اس.او)

اتحادیه سندیکاهای همبسته

اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل (اونسا)

رونوشت به:

آقای ابراهیم رئیسی، رئیس قوه‌ی‌ قضاییه

سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاریس

À Monsieur Hassan ROHANI, Président de la République islamique d’Iran

Nous sommes préoccupés par les informations en provenance d’Iran, concernant les condamnations à de lourdes peines de prison à l’encontre de travailleurs et représentants syndicaux, de femmes et d’hommes (étudiants, journalistes, enseignants, militants des droits humains, etc.). Votre pays est signataire des différentes conventions internationales, notamment celles de l’Organisation internationale du travail, sur la liberté d’organisation et de rassemblement, de grève et de manifestation pour les organisations professionnelles. Mais une fois de plus, nous sommes témoins de la répression des travailleurs et des salariés en raison de leurs justes revendications. « La liberté de participation aux rassemblements et manifestations » reconnue dans l’article 27 de la Constitution de la République islamique n’est pas non plus respectée. Nous dénonçons « le délit » préfabriqué, d’avoir participé aux rassemblements du Premier Mai 2019 organisés à Téhéran et ailleurs. M. Seyed Rassoul TALEB-MOGHADAM, membre du syndicat de la Régie du transport de Téhéran et sa banlieue (Vahed), a été condamné à 2 ans d’emprisonnement, 2 ans de séjour forcé au sud du département de Khorassan-Jonoubi et 74 coups de fouet ; M. Hassan SAÏDI, membre du syndicat Vahed également à 5 ans d’emprisonnement, 2 ans de privation des droits civiques et de téléphone portable pendant 2 ans ; Mme Nasrin DJAVADI, membre du conseil d’administration du Syndicat libre du travail d’Iran, à 7 ans d’emprisonnement ; Mme Atéfeh RANGRIZ, sociologue, à 11 ans et 6 mois d’emprisonnement et 74 coups de fouet ; Mme Marziyeh AMIRI, journaliste, à 10 ans et demie d’emprisonnement et 148 coups de fouet ; M. Mohammad-Taghi FALLAHI, secrétaire général de l’Association des enseignants, à 8 mois d’emprisonnement et 10 coups de fouet ; 16 travailleurs de la sucrerie Haft Tappeh à diverses peines. Les organisations syndicales françaises signataires de ce courrier condamnent avec force cette répression insupportable. Elles appellent le régime iranien à respecter les conventions internationales fondamentales, ainsi que celles ratifiées par son gouvernement. Elles exigent la libération de l'ensemble des syndicalistes, journalistes et activistes emprisonnés et l’arrêt des actes répressifs.

Nous vous prions d’accepter, Monsieur le Président, l’expression de notre considération.

Confédération française démocratique du travail (CFDT) yricordeau@cfdt.fr

Confédération générale du travail (CGT) boris.plazzi@ftm-cgt.fr

Fédération syndicale unitaire (FSU) alexandra.bojanic@snuipp.fr

Union syndicale Solidaires contact@solidaires.org

Union nationale des syndicats autonomes (UNSA) rachel.brishoual@unsa.org

Copie à :

Monsieur Ebrahim Raïssi, Chef de la magistrature

Monsieur l'Ambassadeur de la République islamique d’Iran à Paris

*بازنشستگی کارگران پروژه‌ای باحقوق کمتر از حداقل مستمری بدون سنوات و مزایای شغلی علیرغم  12ساعت کار روزانه

ناصر آقاجری با انتقاد از شرایط کار کارگران پروژه‌ای، شیوه زیستی این کارگران را «ناگوار» توصیف می‌کند و می‌گوید: این کارگران بعد از عمری کار ۱۲ ساعته، با کمتر از حداقل مستمری بازنشست می‌شوند.

«کارگر پروژه‌ای» کارگری‌ست که حتی کارگاه ثابت ندارد؛ سال‌ها دربدر کار و پروژه، از این شهر به آن شهر و از این شهرک صنعتی به آن منطقه آزاد اقتصادی می‌رود؛ حیات شغلی کارگر پروژه‌ای، همواره در معرض تهدید است؛ «بیکاری» می‌تواند هر لحظه از راه برسد.

ناصر آقاجری، فعال کارگری و سخنگوی اتحادیه نیروی کار پروژه‌ای است. او سال‌ها در پروژه‌های نفت و گاز و پتروشیمی‌ها شاغل بوده و وضعیت زندگی و اشتغال کارگران پروژه‌ای را با همه وجود لمس کرده است؛ او در ارتباط با تاریخچه «پروژه‌ای‌سازی کارگران» می‌گوید: کارگران پروژه‌ای، کارگرانی صنعتی هستند که تولیدشان کارخانه‌های صنایع مادر مانند پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، نیروگاه‌ها و دیگر صنایع تولیدی کشور است. تهاجم مناسبات تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی در سه دهه پیش، در ابتدا تنها این گروه از کارگران را شامل می‌شد اما به تدریج بخش‌های گسترده‌تری از کارگران را دربرگرفت. به رغم مخالفت‌های صورت گرفته توسط بخشی از کارگران، از میانه دهه ۷۰ شمسی، مناطق آزاد تجاری - صنعتی توسعه یافت و دولت خاتمی، کارگاه‌های زیر ده نفر را هم از شمول قانون کار خارج کرد.

او جلوتر می‌آید و سالهای بعد را توصیف می‌کند؛ سالهای میانه دهه ۸۰: «ادامه سکوت دغدغه‌مندان و کارگران، گام‌های دولت‌های تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی را با "شوک‌درمانی" شدیدتر کرد و طرح‌های متعددی از طریق دولت به مجلس برده شد تا قانون کار را به کلی در همه بخش‌های کارگری و حقوق‌بگیری حذف کنند. این واقعیت باعث اعتراض کارگران و حقوق بگیرانی گردید که تا دیروز مهر سکوت بر لب زده بودند».

به گفته‌ی آقاجری، در این میان، بزرگترین صدمه را کارگران پروژه‌ای تجربه می‌کنند؛ کارگرانی که بارِ سنگینِ ساخت و تجهیز صنایعِ مادرِ کشور، بر دوشِ آنهاست. 

حقوق بازنشستگی کارگر پروژه‌ای از حداقل مستمری هم کمتر است

او ادامه می‌دهد: کارگران کارخانه‌های بزرگ که به صورت معمول در حاشیه شهرهای بزرگ قرار دارند، حقوق‌بگیران دولتی، کارگران شرکت‌های نفت، فلات قاره و حفاری پس از سی سال کار بازنشسته می‌شوند ولی کارگران پروژه‌ای به دلیل عدم پرداخت حق بیمه به صورت مرتب به وسیله کارفرما، برخی از آنها پس از بیش از چهل سال کار، هنوز سی سال کارکرد آنها کامل نشده است و بنابراین در زمان ناتوانی کار کردن، مجبورند خود را با کمتر از سی سال بازنشست کنند و لاجرم حقوق دریافتی آنها سی روز کار منظور نمی‌شود؛ در واقع حقوق بازنشستگی آنها از حداقل مستمری هم کمتر است. کارگران و حقوق‌بگیران دولتی و کارخانه‌ای با مبلغ آخرین حقوقشان بازنشسته می‌‌شوند و بدین گونه در ظاهر حقی از آنها ضایع نمی‌شود ولی کارگران پروژه‌ای با کمتر از حداقل حقوق بازنشسته می‌شوند.

چرا این اتفاق می‌افتد؛ چرا کارگران پروژه‌ای از بیمه مرتب برخوردار نیستند و نمی‌توانند در زمان پیری از مستمری درخور برخوردار باشند؛ آقاجری پاسخ می‌دهد: «زیرا دولت‌های نولیبرالی پس از جنگ، برای کوچک‌تر کردن دولت (تعدیل ساختاری)، بازرسی از عملکرد پیمانکاران را حذف نموده است. کمتر از حداقل حقوق در زمانِ  بازنشستگی، هیچ ارزشی ندارد و با آن، حداقل‌های زندگی بازنشسته‌ای که تازه باید دردها و بیماری‌های یک کار سخت و اردوگاهی را مداوا کند، برآورده نمی‌شود؛ آنهم بدون یک بیمه کارآمد و سیستم تامین اجتماعی که هر روز یک دارو را آزاد اعلام می‌کند».

سنوات پروژه‌ای‌ها پرداخت نمی‌شود

این فعال کارگری، وضعیت شغلی کارگران پروژه‌ای را ترسیم می‌کند: «این کارگران هر بار پس از ساخت یک پالایشگاه، با ضایعات کار به بیرون کارخانه ریخته می‌شوند. باید مدتی را در جستجوی کار این در و آن در بزنند تا کاری بیابند، این شرایط دو اشکال دارد؛ از یک سو، بیمه مرتب پرداخت نمی شود و سال‌های بیشتری را باید کار کند، از سوی دیگر طبق قوانین مناطق آزاد تجاری - صنعتی بیمه بیکاری شامل حال آنها نمی‌شود در حالی که ۳ درصد آن از حقوق شان کسر می‌شود؛ این وضعیت سال‌های کار او را طولانی تر می‌کند؛ کارگر پروژه‌ای اگر خوش‌شانس باشد و بعد از بیکاری، کارِ تازه پیدا کند، در کار جدید با کارفرمای جدید تا مدتها ممکن است بیمه او پرداخت نشود و همچنین سنوات که تامین اجتماعی باید به بازنشسته پرداخت کند، پرداخت نمی‌شود، به این بهانه که پیمانکار شما سنوات شما راپرداخت نکرده است، در حالی که تامین اجتماعی باید از پیمانکار، مبلغ سنوات را هر ماه دریافت کند».

او ادامه می‌دهد: تامین اجتماعی خود را در این زمینه مسئول نمی‌داند و از کارگر می‌خواهد اگر سنوات می‌خواهد باید برود و از پیمانکاران سی سال یا چهل سال پیش بپرسد چرا مبلغ سنوات را پرداخت نکرده است؟ درحالی‌که این وظیفه اداره کار و بازرسان آنهاست نه کارگر. کارگران صنعتی پروژه‌ای مانند برخی صنعتگران دوران فئودالی که با یک سندان و یک پتک، کولی‌وار برای کار، همه ایران را زیر پا می‌گذاشتند، کار و زندگی می‌کنند. این زحمتکشان در طی دوران کار خود با ده‌ها شرکت و کارفرما کار کرده‌‌اند، چگونه می‌توانند آن شرکت‌ها را که برخی شاید دیگر وجود خارجی نداشته باشند، پیدا کنند، تا سنوات خود را از آنها پس بگیرند؟! در واقع کارگران قرارداد موقتِ پروژه‌ای، هیچ قانونی از حقوقشان دفاع نمی‌کند از این رو تنها باید متکی به خود باشند و با ایجاد صنف و تشکل‌ها متشکل شوند.

کارگران پروژه‌ای به جای روزی ۸ ساعت، اغلب ۱۲ ساعت کار می‌کنند

آقاجری شرایط زیستی کارگران پروژه‌ای را نیز «ناگوار» توصیف می‌کند: کارگران پروژه‌ای به دلیل ساخت مجتمع‌های عظیم تولیدی، دور از شهر ها کار می‌کنند و نمی‌توانند شب را در کنار خانواده‌شان به سر ببرند و باید خوابگاه‌های کارگری را که حداقل‌های رفاهی را در اختیارشان نمی‌گذارد، تحمل کنند و با غذاهایی بی‌کیفیت سر نمایند. علاوه بر دور بودن از خانواده، برخلاف قانون کار به جای روزی ۸ ساعت کار، اغلب روزی ۱۲ ساعت کار می‌کنند. در واقع برخلاف اصول قانون کار که اعلام نموده کارگر در روز نباید بیش از ۲ ساعت اضافه کاری داشته باشد و آنهم نه هر روز، روزی ۴ ساعت اضافه کاری دارند و هر روز هم این اضافه کاری غیراستاندارد ادامه دارد که این شیوه صدمات جبران‌ناپذیری به جسم و مغز آنها وارد می‌کند؛ صدماتی که هیچ مبلغی قادر به جبران آن نیست. کارگر از روی ناچاری این شرایط ناهنجار را پذیرفته است. ازسوی دیگر او طی ۱۵ روز کار معادل یک ماه کارگر معمولی کار می‌کند؛ از این رو، طبق اصول بین‌المللی کار در سطح همه جهان و از جمله ایران، این کارگران پس از ۱۵ روز کار، باید ۱۵ روز به مرخصی بروند تا تجدید قوا کنند و به کار برگردند ولی کارگران پروژه‌ای در ماه تنها ۵ روز مرخصی دارند که دو روز آن برای رفت و برگشت‌شان به کار و خانه مصرف می‌شود.

به گفته‌ی آقاجری، براثر سی سال حاکمیت تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی، علاوه بر ستم مضاعف بر کارگران، بخشی از طبقه متوسط صنعتی هم که در شهرک‌های صنعتی، کار و تولید می‌کردند و اطراف شهرهای بزرگ قرار داشتند، از میان رفته است. آن صنایعی هم که با پایین‌ترین ظرفیت خود کار می‌کنند، به دلیل سقوط قدرت خرید مردم به رکود کشیده شده‌اند و اگر حمایت نشوند، به همراه کارگران‌شان مسیر اضمحلال را طی خواهند کرد.

گزارش رسانه ای شده بتاریخ 16شهریور

*تجمع اهالی خشمگین اهالی دهستان پشتکوه چهاردانگه ساری برای جمع آوری محل دپوی زباله(گویچاله)

روز جمعه 15شهریور،جمعی از اهالی خشمگین اهالی دهستان پشتکوه چهاردانگه ساری با حضور چشمگیر زنان برای جمع آوری محل دپوی زباله(گویچاله)بازهم دست به تجمع زدند.

براساس گزارش شنبه 16شهریور یک منبع خبری محلی،خبر تجمع اعتراض آمیز اهالی منطقه چهاردانگه نسبت به حمل زباله به این منطقه و حواشی و شایعات متعدد آن، طی روز جاری در صدر اخبار پرحاشیه و کلیک‌خور امروز قرار گرفت.

هر چند این ماجرا در اعتراض به بیش از 12 سال دپوی زباله مرکز استان در این منطقه بر می‌گردد، اما وعده‌های نافرجام مسئولان به مردم این منطقه، آن‌ها را کلافه کرده است و آتش خشم آن‌ها با حضور فرماندار و معاونش هم فروکش پیدا نکرد و آن‌ها تنها یک خواسته دارند و آن هم پایان دپوی زباله در چهاردانگه است.

حضور متفاوت زنان در این اعتراض که همراه با شایعات و حواشی متعددی از جمله تشبیه چماق به دستی آنان به نینجاها تا آتش زدن یک خودرو را هم در پی داشت، هنوز تکذیب یا رد نشده است و داغی ماجرا و شوک اتفاقات متفاوت این ماجرا، ابعاد حقیقی از این حادثه را مشخص نکرده است.

فرماندار ساری در خصوص برخی شایعات مبنی بر آتش زدن خودرو و درگیری اعلام کرد: مردم گلایه‌مند بودند و کانکس کارگران محل دپو دچار حریق شد؛ اما در ادامه و پس از حضور در جمع اهالی با شنیدن حرف‌های آنان و صحبت‌هایی که مطرح کردیم، شرایط مساعد شد.

*ادامه اعتراضات  اهالی روستای چاهک گناوه  نسبت به تخریب محیط زیست با تشکیل زنجیره انسانی

روز جمعه 15شهریور،اهالی روستای چاهک گناوه درادامه اعتراضاتشان  نسبت به تخریب محیط زیست  درمحل اجرای طرح تولید و تکثیر  لارو میگو زنجیره انسانی تشکیل دادند.

یادآوری:روز چهارشنبه 13شهریور،جمعی از اهالی روستای چاهک گناوه برای اعتراض وجلوگیری از تخریب طبیعت و محیط زیست با اجرای طرح تولید و تکثیر  لارو میگو در منطقه بکر و منحصر بفرد این روستای ساحلی دست به تجمع زدند.

براساس گزارش رسانه ای شده،جمعی از اهالی روستای چاهک بخش مرکزی گناوه در اعتراض به اجرای یک طرح به آنچه تخریب طبیعت و محیط زیست نامیدند تجمع و خواستار متوقف شدن آن و انتقال به نقطه دیگری شدند.

آنان روز چهارشنبه با تجمع در محل اجرای این طرح از واگذاری اراضی در محدوده این روستا با نام ملی جهت اجرای طرح تولید و تکثیر  لارو میگو  اعتراض و خواستار تجدید نظر مسوولان در این زمینه شدند.

به گفته آنان : زمین واگذار شده برای اجرای طرح تولید و تکثیر لارو میگو  از طبیعت بکر و منحصر بفرد این روستای ساحلی است که سالانه پذیرای گردشگران متعدد داخلی و خارجی است و نباید برای اجرای چنین طرح هایی در آن  نقطه مجوز داده شود.

خاطر نشان می شود که روستای ساحلی چاهک از توابع بخش مرکزی شهرستان گناوه از نقاط بکر و روستاهای گردشگرپذیر استان بوشهر است.

*تجمع اعتراضی اهالی منطقه خیرآباد نسبت به جابجایی محل احداث درمانگاه مقابل فرمانداری گچساران

روز شنبه 16شهریور،جمعی از اهالی منطقه خیرآبادبرای اعتراض به جابجایی محل احداث درمانگاه مقابل فرمانداری گچساران تجمع کردند.

بنابه گزارش یک منبع خبری محلی،ماجرا از آنجا آغاز می شود که مصوب شد که یک درمانگاه جامع سلامت در منطقه خیرآباد گچساران احداث شود.

و این در مانگاه طوری احداث شود که همه اهالی روستاهای خیرآباد ( پادوک، وحدت آباد ،ده ناصر، مردان معصوم،ده جلیل)  از نظر بعد مسافت و.... به آن دسترسی آسان داشته باشند که در ادامه مقرر و مصوب گردید که این درمانگاه در روستای ده ناصر احداث شود، چون همه اهالی روستاهای منطقه خیرآباد به آن دسترسی آسان داشتند و به قولی این روستا حد فاصل روستاهای منطقه خیرآباد می باشد.

اما بعداز مدتی  (به گفته اهالی روستاهای منطقه خیرآباد) براساس مسائل قوم گرایی و نفوذ افراد مسئول، مکان احداث درمانگاه به یکی از روستاها(ده جلیل که روستا و زادگاه بخشدار مرکزی گچساران می باشد) که منتهاالیه منطقه خیرآباد قرار دارد منتقل شده است که این موضوع باعث اعتراض شدید اهالی منطقه خیرآباد و تجمع در جلوی فرمانداری و خواستار پیگیری و رسیدگی به این موضوع توسط نماینده مجلس ازشهرستان های گچساران و باشت، مسئولان استانی و شهرستانی شدند.

در ادامه بخشدار مرکزی شهرستان گچساران در مورد صحبت های مطرح شده توسط اهالی روستاهای منطقه خیرآباد در خصوص اینکه دست های پنهان و همچنین نفوذ افراد مسئول( بخشدار مرکزی شهرستان گچساران) باعث جابجایی مکان احداث درمانگاه شده است، اظهار داشت: اصلا چنین چیزی صحت ندارد و من در این موضوع دخالت ندارم.

فرج اله استلاحی افزود: این جابجایی مکان احداث در مانگاه براساس قانون و مقررات و همچنین براساس شاخص های وزارت بهداشت بوده است.

گفته می شود در این خصوص امروز  به دستور کلانتری استاندار کهگیلویه و بویراحمد جلسه ای با حضور عزیز فیلی معاون استاندار و فرماندار گچساران در ساختمان استانداری برگزار می شود.

*تجمع اعتراضی مهندسان نسبت به تعلل وزارت راه و شهرسازی در صدور پروانه اشتغال به کار شرکت‌های حقوقی مقابل ساختمان این وزارتخانه

روز شنبه 16شهریور،جمعی از مهندسان برای اعتراض به تعلل وزارت راه و شهرسازی در صدور پروانه اشتغال به کار شرکت‌های حقوقی دست به تجمع مقابل ساختمان این وزارتخانه زدند.

یکی از حاضرین درتجمع به خبرنگار رسانه ای گفت: متاسفانه چند ماه است معاونت پیشین ساختمان و مسکن وزارت راه و شهرسازی اختیار امضاء پروانه های اشتغال شرکت‌های مهندسی حقوقی را از اداره کل استان‌ها سلب و آن را به دفتر تـوسعه مهندسی ساختمان در وزارت راه و شهر سازی واگذار کرده است.

وی افزود: با توجه به بالا بودن آمار شرکت‌های حقوقی در کلیه رشته‌ها و تعداد بالای پروانه‌های اشتغالی که نیاز به تمدید و تغییرات و صدور در کل کشور دارند در حال حاضر حجم بالایی از این پروانه‌ها جهت امضا به دفتر توسعه مهندسی وزرات راه و شهرسازی ارسال شده که متاسفانه صدور آنها انجام نگرفته است.

*کشته وزخمی شدن 2کارگرمعدن زغال‌سنگ کلاته دامغان در حادثه ریزش

بعد از ظهرروز شنبه 16شهریور، بدنبال ریزش درمعدن زغال سنگ نمکه شهر کلاته در شهرستان دامغان کارگر جان باخت و یک کارگر دیگر نیز زخمی شد.

*جان باختن یک کارگر ساختمانی در مشکین دشت براثر سقوط

عصر روز جمعه 15شهریور،یک کارگر ساختمانی 40ساله حین کار جوشکاری در یک ساختمان واقع در در بلوار دکتر حسابی مشکین دشت از طبقه ششم  سقوط کرد و جان خود را از دست داد.

akhbarkargari2468@gmail.com