مرحله جدید «جنگ ترکیبی» ‌آمریکا علیه چین

مطالب ترجمه شده
September 01, 2019

هنگ‌کنگ بخشی از چین است. این  یک واقعیت اساسی است که در قانون اساسی مندرج شده و توسط انگلیس و هم‌چنین چین موافقت گردیده است. هنگ‌کنگ یک منطقه اداری از چین است، و یک کشور مستقل نیست، و هرگزهم نبوده، حتی زمانی‌که بریتانیا آن‌را بازور غصب و اشغال نمود... چین بطور هم‌زمان در چندین جبهه با حملات مواجه شده است و این نیاز به فراست، پایداری، مقاومت و قدرت مردم چین دارد که از انقلاب خود دفاع نمایند و یک‌بار و برای همیشه خودشان را از شر سُلطه استعمار و امپریالیسم رها سازند. آن‌هائی‌که پرچم‌های بریتانیا و آمریکا را در اعتراضات هنگ‌کنگ به اهتزاز درآوردند، ماهیت خود را آشکار ساختند. آن‌ها آینده چین نیستند. آن‌ها تجسم بازمانده از یک عصر منسوخ و خاطرات ازیادرفته، مرده های برخاسته از گورستان تاریخ هستند.

 

 

مرحله جدید «جنگ ترکیبی» ‌آمریکا علیه چین

 

نوشته: کریستوفر بلک

 

برگردان: آمادور نویدی

 

«جنگ ترکیبی» آمریکا علیه چین وارد مرحله نوینی شده است

 

چین و زامبی های گذشته

 

جنگ ترکیبی آمریکا و گروه کشورهای دست نشانده اش، از انگلیس گرفته تا کانادا و استرالیا که علیه چین هدایت شده، وارد مرحله جدیدی شده است.

 

اولین مرحله، انتقال گسترده نیروهای هوایی و دریایی آمریکا به اقیانوس آرام و تحریکات دائمی علیه چین در دریای چین جنوبی و تنگه تایوان بود.

 

دومین مرحله، ایجاد اطلاعات دروغین درباره رفتار چین با مردمان اقلیت، بویژه در تبت و غرب چین بود.

 

علی‌رغم نقض قوانین حقوق بشری، که وجدان هر ناظر عینی را شوکه می‌کند، این کارزار تبلیغاتی توسط کشورهایی مانند آمریکا، کانادا و استرالیا انجام گرفته شده است که در ارتباط با مردمان بومی خود بدترین رکورد نقض حقوق بشر را در جهان دارند، کسانی‌که حاضر نیستند از حملات فیزیکی و تبعیض نسبت به مردمان اقلیت خود امتناع ‌کنند، اقلیت‌هایی که قرن‌ها توسط دولت های کشورهای نام‌برده قتل‌عام فیزیکی و فرهنگی شده اند.

 

سومین مرحله، این‌که آمریکا بازهم قناعت نکرد، و تبلیغات (آمریکا و شرکاء) به توسعه اقتصادی چین، تجارت بین المللی آن، سازمان هم‌کاری شانگهای، ابتکار جاده ابریشم و کمربند آن، بانک توسعه چین، و دیگر تأسیسات و ابتکارات بازرگانی چین گسترش یافت، که از آن طریق چین متهم به تلاش جهت کنترل جهان شده است؛ اتهامی از طرف همان کشورهایی که کشورهای دیگر، دوست یا دشمن را که در برابر تلاش آمریکا جهت کنترل جهان مقاومت ‌کند، به بلوکه و تحریم اقتصادی یا بدتر از آن، به نابودی هسته ای تهدید می‌کنند.

 

چهارمین مرحله، تلاش آمریکا جهت تخریب اقتصادی چین با «تعرفه های» تنبیهی ست، که اساسا بلوکه و تحریم کردن محموله های چینی است. هدف، معاملات تجاری بهتر ازاین نیست، بلکه بزانو درآوردن چین واقعیتی است، اما تأثیر منفی این تعرفه ها بر مصرف کنندگان آمریکایی، کشاورزان و تولیدکنندگان نسبت به هدف اصلی، ثانوی مطرح شده اند.

 

مرحله پنجم، در سال گذشته و با رُبایش و بازداشت غیرقانونی مینگ وانژو، مدیر ارشد شرکت فن آوری پیش‌رفته هوواوی چین رُخ داد، که درهم‌آهنگی با کارزارگسترده آمریکا جهت مجبورساختن دست نشاندگان خود برای کنارگذاشتن هرگونه معاملاتی با آن شرکت است. مینگ وانژو علی‌رغم خواست خود و به دستور آمریکا هنوز در کاناداست. چینی ها در آمریکا، استرالیا و کانادا مورد حملات پی در پی قرار گرفته اند.

 

آخرین مرحله (مرحله ششم)، در این جنگ ترکیبی، شورشی است که توسط آمریکا، انگلیس، کانادا و بقیه در هنگ‌کنگ تحریک شده است، و تاکتیک‌هایی طراحی کرده اند که چین را مجبور به سرکوب آشوب‌گران کند تا بتوانند تبلیغات ضدچینی خود را تشدید نمایند، و یا به «معترضین» هنگ کنگ فشار بیاورند که از چین اعلام استقلال کنند و بعد هم بااستفاده از زور از آن‌ها حمایت کنند.

 

میچ مک کونل، سناتور مهم آمریکایی، در بیانیه ای در ۱۲ اوت ۲۰۱۹، بطورضمنی تهدید به چنین سناریویی کرد، و اظهارداشت که آمریکا به چین اخطار می‌دهد که جلوی اعتراضات را نگیرد، و چنان‌چه  آن‌ها را سرکوب کند، عواقبی برایش دارد. بعبارت دیگر، آمریکا مدعی است که از لباس سیاه پوش های ارازل و اوباش، پیراهن سیاه فاشیست‌ها حمایت خواهد کرد. این مرحله جدید بسیار خطرناک‌ست، اما همان‌گونه که دولت چین بارها اظهار کرده است، باید با فراست و قدرت مردم چین اداره شود.

 

درحال حاضر، مدارک و شواهد فراوانی وجود دارد که انگلیس و آمریکا دستان تاریک و شوم پشت این حوادث در هنگ کنگ هستند. هنگامی‌که انجمن وکلای هنگ کنگ به اعتراضات پیوستند، غرب ادعا نمود که حتی وکلاء با حمایت از اعتراضات جهت اجرای عدالت برای مردم  تلاش کردند. اما رهبران این انجمن یا وکلای انگلیسی و یا اعضای شرکت‌های حقوقی مذکور در لندن مستقر هستند، مانند جیمی چان، رئیس باصطلاح جبهه حقوق بشر مدنی، که در سال ۲۰۰۲ باهدف جدایی هنگ‌کنگ از چین تشکیل شده است. یا کوین لم، هم‌دست دیگری در مؤسسه حقوقی مستقر در لندن، و استو کوواک و الوین ایونگ، اعضای ضدچین حزب مدنی که قرارست هفته آینده با مقامات آمریکا دیدار کنند.

 

بیشتر بخوانید: هنگ‌کنگ: آیا رژه روندگان دو میلیون نفری می‌توانند اشتباه باشند؟

 

https://www.globalresearch.ca/hong-kong-can-two-million-marchers-be-wrong/5682059?utm_campaign=magnet&utm_source=article_page&utm_medium=related_articles

 

کوواک در ملاقات های دیگر خود (با مقامات آمریکایی و انگلیسی) خواهان استقلال هنگ‌کنگ شده است، برخی‌ از این ملاقات‌ها توسط شورای امنیت ملی آمریکا حمایت شده اند و از آمریکا تقاضا کرده است که به فرمان قانون سیاسی هنگ‌کنگ متوسل شود، ازجمله موارد که رئیس جمهور آمریکا را به صدورحکمی متعهد می‌کند که با هنگ‌کنگ به عنوان قلمروی جداگانه در امور تجارتی رفتار نماید. درنتیجه، به کل تجارت چین خسارت وارد می‌شود، زیراکه بسیاری از درآمد چین از طریق هنگ‌کنگ می آید.  رئیس جمهور می‌تواند به این قانون متوسل شود، اگر تصمیم بگیرد که هنگ‌کنگ «به اندازه کافی خودمختار نیست، و توجیه کند  که بطور جداگانه از بقیه چین با آن رفتار شود.»

 

اضافه بر درخواست کوواک، جهت استفاده از این قانون، سناتور آمریکایی تد کروز، لایجه ای باعنوان قانون ارزش گذاری هنگ‌کنگ را ارائه داده است، که از رئیس جمهور می‌خواهد «درمورد چگونگی استثمار هنگ‌کنگ توسط چین در دورزدن قوانین آمریکا» گزارش دهد.

 

اما بنظرمی‌رسد که کارزار تبلیغاتی ضدچین اثری را که آن‌ها امیدوار بودند، ندارد. نیویورک تایمز در ۱۳اوت ۲۰۱۹، مقاله ای نوشت با عنوان: «چین یک جنگ ضداطلاعاتی علیه اعتراض کنندگان براه انداخته است». مقامات کنسول‌گری آمریکا شرم‌گین از این‌که هفته قبل در ملاقات با رهبران معترض، در هتل هنگ‌کنگ دست آن‌ها را رو کرده، واظهارات آشکار حمایت از معترضین توسط آمریکا، کانادا و انگلیس و هم‌چنین تلاش جهت برخورد با هنگ‌کنگ بعنوان یک دولت مستقل، اکنون آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا را مجبور کرده است که تلاش کنند تا با حقایق چین، و با اعلام این‌که هرچیزی‌که چین می‌گوید ضداطلاعات است، مقابله به مثل کنند.

 

اهداف آمریکا و انگلیس در این توضیح از مقاله آشکار شده است:

«هنگ‌کنگ، که بریتانیا آن‌را در سال ۱۹۹۷ به حکومت چین برگرداند، خارج از سیستم امنیتی چین باقی‌می‌ماند، و بنابراین، درکنار یکی از عمیق‌ترین تقسیمات آنلاین جهان نشسته است. حفظ آزادی شهر جهت زندگی بدون کنترل سرزمین اصلی، اکنون به یکی از دلایلی تبدیل شده است که منجر به تحریک اعتراضات اخیر شده است.»

 

این بیانیه در مقابل قانون اساسی افراشته شده است، و توافق بین انگلیس و چین را بیان می‌کند، زمانی‌که انگلیس درنهایت به ترک هنگ‌کنگ موافقت نمود. ما نیاز داریم که بدانیم قانون اساسی چه می‌گوید. این قانون که در ۴ آوریل ۱۹۹۴اعلام شده است، و تاریخ واگذاری قلمرو هنگ‌کنگ را به چین در تاریخ ۱ ژوئیه۱۹۹۷ مقرر می‌دارد، در مقدمه اش می‌گوید:

 

«هنگ‌کنگ از قدیم الایام بخشی از قلمرو چین بوده است؛ این قلمرو پس از جنگ تریاک در سال ۱۸۴۰ توسط بریتانیا اشغال شد. در ۱۹ دسامبر ۱۹۸۴، دولت‌های چین و بریتانیا بیانیه مشترکی را درباره مسئله هنگ‌کنگ، امضاء کردند، و تصریح نمودند که دولت جمهوری خلق چین اعمال حاکمیت بر هنگ‌کنگ را از ۱ ژوئیه ۱۹۹۷ از سرخواهد گرفت، و بدین ترتیب، آرزوی پرورده مشترک طولانی مدت مردم چین را برای وصول هنگ‌کنگ برآورده کرد.»

 

جمهوری خلق چین ضمن تأکید بر وحدت ملی و تمامیت ارضی چین، حفظ رونق و ثبات هنگ‌کنگ، و بادرنظرگرفتن تاریخ و واقعیت‌های آن، تصمیم گرفت که به محض ازسرگیری اعمال حاکمیت بر هنگ‌کنگ، بنابر مفاد ماده ۳۱ قانون اساسی جمهوری خلق چین، یک منطقه اداری ویژه در هنگ‌کنگ ایجاد کند، که تحت اصل «یک کشور، دو سیستم»، سیستم سوسیالیستی و سیاست‌هایش در هنگ‌کنگ اعمال نخواهد شد. سیاست‌های اساسی جمهوری خلق چین در ارتباط با هنگ‌کنگ توسط دولت چین در بیانیه مشترک چین و بریتانیا با جزئیات شرح داده شده است.

 

طبق قانون اساسی جمهوری خلق چین، کنگره ملی خلق چین، بدین‌وسیله قانون اساسی منطقه اداری ویژه هنگ‌کنگ جمهوری خلق چین را تصویب می‌کند، یک منطقه اداری جهت حصول اطمینان از اجرای سیاست‌های اساسی جمهوری خلق چین در هنگ‌کنگ، و سیستم‌هایی که باید در منطقه اداری خاص هنگ‌کنگ عملی شود را تعیین می‌نماند.»

 

هنگ‌کنگ بخشی از چین است. این  یک واقعیت اساسی است که در قانون اساسی مندرج شده و توسط انگلیس و هم‌چنین چین موافقت گردیده است. هنگ‌کنگ یک منطقه اداری از چین است، و یک کشور مستقل نیست، و هرگز هم نبوده، حتی زمانی‌که بریتانیا آن‌را بازور غصب و اشغال نمود.

 

بنابراین، این ادعایی که معترضین تلاش در حفظ چیزی دارند که هرگز وجود نداشته، یعنی آزاد از کنترل چین، از وقتی‌که هنگ‌کنگ تحت کنترل چین درآمده است، جعلی است. این واقعیت که چین به هنگ‌کنگ اجازه داد که سیستم سرمایه داری خود را حفظ کند، این‌را ثابت می‌کند. این واقعیت که چین می‌تواند سوسیالیسم را ۵۰ سال بعد یا زودتر اعمال کند، درصورت تحقق شرایط ویژه، نیز این‌را ثابت می‌کند.

 

اولین(بهانه)، جهت آشوب ها، وجود مورد قانون استرداد بین سرزمین اصلی چین و هنگ‌کنگ بود، که مشابه به مواردی‌ست که بین استان های کانادا و ایالت های آمریکا وجود دارد. دومین(بهانه)، ادعایی است که اصرار چین مبنی بر حاکمیت خود بر قلمرو(هنگ‌کنگ)، بنوعی خودمختاری محدودی را که به هنگ‌کنگ داده شده است، لغو نموده است، و این خودمختاری را تهدید می‌کند، که این‌هم بی پایه و اساس است.

 

پس بنابراین، براساس چنین استدلال‌هایی می‌توان به آسانی کانادا را به چندین قطعه تقسیم نمود، یا هم‌چنین آمریکا را تجزیه کرد، یا حتی انگلیس را، زیراکه لندن ُسلطه خود را بر ایرلند، ولز و اسکاتلند می بیند که توسط گروه‌های ناسیونالیست به چالش کشیده شده است. و ما بخوبی می‌دانیم که اعتراضات خشونت آمیز منجر به سرکوب سریع چنین نیروهایی خواهد شد، چنان‌چه دولت‌های مرکزی حس کنند که تهدید شده اند، بویژه با خشونتی که ما توسط پیراهن سیاه پوش های هنگ‌کنگ می‌بینیم. وقتی که کاتلان ها تلاش کردند که از اسپانیا جدا شوند، ما دیدیم که چه اتفاقی در اسپانیا رُخ داد. رهبران این جنبش اکنون در تبعیدند. ما دیدیم که آمریکا علیه تظاهرات توانایی دارد، وقتی که در خیابان کنت به تظاهرکنندگان شلیک کرد، زمانی‌که دانشجویان تظاهرات صلح آمیز داشتند. این چیزها فراموش شدنی نیستند. ما می‌دانیم که چگونه بریتانیایی ها به تلاش‌های جدید جهت یک ایرلند متحد واکنش نشان خواهند داد.

 

چین بطور هم‌زمان در چندین جبهه با حملات مواجه شده است و این نیاز به فراست، پایداری، مقاومت و قدرت مردم چین دارد که از انقلاب خود دفاع نمایند و یک‌بار و برای همیشه خودشان را از شر سُلطه استعمار و امپریالیسم رها سازند. آن‌هائی‌که پرچم‌های بریتانیا و آمریکا را در اعتراضات هنگ‌کنگ به اهتزاز درآوردند، ماهیت خود را آشکار ساختند. آن‌ها آینده چین نیستند. آن‌ها تجسم بازمانده از یک عصر منسوخ و خاطرات ازیادرفته، مرده های برخاسته از گورستان تاریخ هستند.

 

درباره نویسنده:

 

کریستوفر بلک، یک وکیل جنایی بین الملی ست که در تورونتو- کانادا مستقر می‌باشد. او برای شماری از موارد جنایات جنگی شناخته شده است، و اخیرا رُمان خود را با عنوان: «زیر ابرها» منتشر نموده است. او درباره حقوق بین الملل، سیاست و حوادث جهانی مقاله می‌نویسد، بویژه برای مجله آنلاین «چشم انداز شرقی جدید». او بارها با سایت تحقیقات جهانی هم‌کاری کرده است.

 

عکس از سایت «چشم انداز شرقی جدید».  ان ایی اُ می‌باشد.

 

برگردانده شده از:

America’s “Hybrid War” against China has Entered a New Phase

China and the Zombies of the Past

By Christopher Black

 

Global Research, August 15, 2019

 

 

https://www.globalresearch.ca/americas-hybrid-war-against-china-has-entered-a-new-phase/5686429