اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

عزیزه لطفی
September 25, 2019

اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

 

 ٣ مهر ١٣98،  ۲۵ سپتامبر  2019

 

تهیه و تنظیم: عزیزه لطفی

احضار ناهید خداجو به دادگاه و ادامه برخوردهای غیر قانونی به ایشان

دفتر شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران طی تماسی با وثیقه گذار ناهید خداجو اعلام کرده اند که ایشان باید به این شعبه مراجعه نماید.

روال قانونی و مرسوم در پرونده های قضایی به این شکل است که احضار به دادگاه باید از طریق سامانه ثنا یا تماس با شخص متهم صورت گیرد اما این دومین بار است که بخاطر اعمال فشار روانی بر ناهید خداجو و وثیقه گذار ایشان بدون هیچ اطلاعی به ناهید با وثیقه گذار تماس گرفته و اعلام میدارند ایشان باید به دادگاه مراجعه نماید. پیشتر نیز همین روال از سوی شعبه ۴ بازپرسی درمورد پرونده ناهید خداجو اعمال گشته بود.

ناهید خداجو از اعضای هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران روز ۱۱ اردیبهشت در مراسم روز جهانی کارگر دستگیر شده بود و پس از۳۴روز بازداشت به قید وثیقه آزاد گردید. به این دلیل که تاکنون تعیین شعبه به ناهید خداجو اعلام نگردیده بود ایشان هنوز نتوانسته اند انتصاب وکیل نمایند که وکیل ایشان نیز بتواند پرونده را مورد مطالعه قرار دهد.

با این وجود روز چهارشنبه سوم مهر ناهید خداجو به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب مراجعه می نماید.

اتحادیه آزاد کارگران ایران-۲ مهر ۹۸

نامه مشترک مرضیه امیری، ساناز اللهیاری، ندا ناجی، و عسل محمدی از زندان اوین

ساناز الهیاری مرضیه امیری وندا ناجی وعسل محمدی در نامه‌ای مشترک از زندان اوین خطاب به فعالان و جامعه نوشتند‌.

متن نامه

تأمین نان، امروز به بزرگترین دغدغه‌ مزدبگیران بدل شده است. تعمیق انبان مفسدان اقتصادی، اختلاسگران و طراران اقتصادی از یک سو و تحریم‌های ضدانسانی زورمندانِ اقتصاد جهانی از سوی دیگر سفره‌ زحمتکشان را بیش از پیش کوچک کرده است. فرودستان جامعه در جدالی نابرابر برای کسب و حفظ کار و همچنین برای دریافت دستمزد معوق، سعی می‌کنند از اندک داشته‌هایشان در برابر صاحبان قدرت و ثروت، محافظت کنند. اعتراضات کارگران هفت‌تپه نمونه‌ای از این جدال بود که بر پایه‌ مطالبات به‌حق کارگران شکل گرفت؛ اعتراضاتی که پژواک خواسته‌های صنفی جامعه و گریز از درد بود. آنها نسبت به وضعیتی معترض بودند که با شدت و ضعف متفاوت، زندگی تمامی مزدبگیران ازجمله ما را به بن‌بست اقتصادی کشانده. ما نیز به‌عنوان بخشی از جامعه که متأثر از این شرایط اقتصادی بودیم خواسته‌های به حق کارگران را خواسته‌های خود می‌دانستیم و از آنها حمایت کردیم.

اما برخوردی که نیروهای امنیتی با بهانه‌ی ضد امنیت ملی بودن اعتراضات کارگران، با کارگران و با حامیان کارگران کرد، شدیدتر از حد سابق بود. برخوردی که منجر شد به بازداشت‌های طولانی‌مدت ( به عنوان مثال از بازداشت موقت ساناز اللهیاری و امیرحسین محمد یفر بیش از هشت ماه می‌گذرد)، تحمل سلول‌های انفرادی حتی بعد از انجام مراحل بازجویی، انتقال خواهرانمان،عاطفه رنگریزوسپیده قلیان، به زندان قرچک (به‌عنوان تنبیه بیشتر یا تبعید)، تعیین وثیقه‌های سنگین دو میلیاردی و اجرایی نکردن آن و دست آخر صدور احکام سنگین.

شعبه‌ ۲۸ دادگاه انقلاب در یک روند کاملاً ناعادلانه بدون کوچک‌ترین توجهی به دفاعیات ما و وکلایمان، صرفاً با تکیه بر توصیه‌های ضابطین پرونده، احکام سنگین و کم‌سابقه از ده سال و نیم تا هجده سال صادر کرد و در این میان، ندا ناجی، دیگر بازداشتی روز کارگر، منتظر برگزاری دادگاه است و در بلاتکلیفی به سر می‌برد.

زندانی‌شدنمان و این احکام، در یک لحظه هر آن چیزی را در آستانه‌ فروپاشی قرار داد که برای به دست آوردنش به درازای عمرمان تلاش کرده بودیم؛ عشق‌هایی که به فراق انجامید، تحصیلاتی که ناتمام ماند و سرپناه‌ها و شغل‌هایی که از دست رفت، جسم‌هایی که تحلیل رفت... و بعد رد اشک مادران منتظر عدالت، همراه لحظه‌هایمان شد.

اما آنچه این رنج را دوچندان می‌کند دیدن تبعیض عریانی است که در مواجهه با برخی مفسدان اقتصادی و رانتخواران در نسبت با پرونده‌ فعالان اجتماعی، کارگری و روزنامه‌نگاران در پیش گرفته شده است؛ تبعیضی که فرد را چنان نا امید از برقراری عدالت می‌سازد که در مقابل عدالتخانه ناگزیر به قمار با جان خود می‌شود. هرچند تاکنون جز بی‌عدالتی نصیبمان نشده، هرچند در بازداشت‌های موقت طولانی به سر می‌بریم، هرچند احتمال اجرای احکام ناعادلانه و سنگین از جان و روانمان می‌کاهد، اما شوق به زندگی، میل به آزادی، و شعف دوباره زیستن درکنارعزیزانمان امیدبخش لحظه‌های ماست؛ چونان خواهران و برادران برابری‌طلبمان که سال‌ها، روزهای تاریک حبس را با همین امید سپری کرده و می‌کنند.

صدای دادخواهی شما از قوه قضاییه، واکنش‌های بسیاری را برانگیخت، ازجمله واکنش رئیس این قوه مبنی بر رسیدگی منصفانه به احکام صادره از شعبه‌۲۸. صدای حق‌خواهی‌تان روزنه‌ای از امید را نه فقط در دل ما بلکه برای تمام کسانی گشود که به ناحق دربندند. تسکین ما، تداوم صدایی است که به دادخواهی از بطن جامعه برخاسته و امیدواریم که شنیدن این صدا از سوی متولیان قضایی منجر به اجرای عدالت انسانی شود.

دلگرمیم به صداقت تلاش‌های شما برای آزادی بی‌قید و شرطمان.

شهریور ۹۸ زندان اوین

ساناز الهیاری

عسل محمدی

مرضیه امیری قهفرخی

ندا ناجی

 

انتقال گیتی پورفاضل، شهلا انتصاری و شهلا جهانبین به بند زنان زندان اوین

گیتی پورفاضل، شهلا انتصاری و شهلا جهانبین پس از گذشت بیش از یک ماه از زمان بازداشت، طی روزهای گذشته به بند زنان زندان اوین منتقل شدند. هر سه این شهروندان در روزهای پایانی مردادماه سال

جاری توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بودند

صدیقه وسمقی، شاعر و نویسنده ممنوع الخروج شد

صدیقه وسمقی، شاعر و نویسنده در فرودگاه و در هنگام خروج از کشور گفته شده که ممنوع الخروج شده است. به وی گفته شده که این اقدام در رابطه با پرونده ای صورت گرفته که در دادسرای اوین علیه وی مفتوح است.

 

فرشته طوسی به ۱۸ ماه حبس محکوم شد

فرشته طوسی، فعال دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به یک سال و ۶ ماه حبس تعزیری و دو سال ممنوع‌الخروجی، محرومیت از حضور در احزاب و گروه‌های سیاسی، شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌ها و مطبوعات محکوم شد.

 

کودک همسری؛ عقد دختر ۱۰ ساله در سیاه منصور دزفول

یک کودک ۱۰ ساله در شهر سیاه منصور از توابع شهرستان دزفول به عقد یکی از اهالی عشیره خود درآمده است. این دختر که "فاطمه" نام دارد پیش از این مقطع سوم ابتدایی را در یکی از مدارس عشایری این شهر پشت سر گذاشته و هم اکنون از تحصیل نیز بازمانده است. آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از کودک همسری ضربات جبران ناپذیری را بر روی زندگی دختران به‌ویژه بارداری‌های زیر ۱۸ سال، مرگ‌ومیر مادران، افسردگی، و بعضاً اقدام به خودکشی در کنار آسیب‌هایی مانند طلاق بازماندن از تحصیل و پایداری چرخه فقر فرهنگی و اقتصادی است.

 

مادر بهمن قبادی، فیلمساز ایرانی بازداشت شد

بهمن قبادی، فیلمساز ایرانی از بازداشت و ممنوع الخروجی مادرش در فرودگاه امام خمینی تهران خبر داد

 

‌ سکوت در برابر سرکوب و بازداشت رنگین کمانیها امری اشتباه است

وقتی به تقویم دویست ساله اخیر نگاه میکنیم به خوبی متوجه این امر میشویم که تمامی دستاوردها و پیشرویهای بشر برای احقاق حقوق انسانی و حتی طبیعی، طی یک مبارزه طبقاتی و سیاسی مداوم و پیوسته توسط جنبش های اعتراضی حاصل شده و به دست آمده است. از مبارزات کارگران گرفته تا مبارزات زنان برای برابری که روزهای مهمی مانند یک می، روز جهانی کارگر و هشت مارس، روز جهانی زن را در تاریخ رقم زدند.همچنین نقش مبارزات "استون وال" در عروج جنبش دفاع از حقوق رنگینکمانی ها و شکل گیری رژه های غرور و افتخار(پراید) در سرتاسر دنیا به خوبی بیانگر این موضوع میباشد.

اگر مبارزات و مقاومت های جنبش های مدافع حقوق رنگینکمانیها نبود، سیستم سرمایه داری و نماینده سیاسی آن در ایران یعنی جمهوری اسلامی، شرایطی به مراتب بدتر از وضع موجود را رقم میزدند.

با این حال، متاسفانه در بین برخی از رنگینکمانیهای ایرانی رویکرد اشتباهی وجود دارد که در مقابل سرکوب، شکنجه و زندانی شدن ال جی بی تی کیوها توسط جمهوری اسلامی دعوت به سکوت میکنند و این امر را باعث تسریع در آزاد شدن فرد بازداشتی دانسته و حمایت سازمانی و رسانه ای از آنها را مانعی برای آزادی فرد اعلام میکنند .سکوت و عقب نشینی مقابل حکومتی که چهل سال جنایت، سرکوب، شکنجه، آپارتاید و جداسازی جنسیتی را در جامعه حاکم کرده است، امری بشدت اشتباه و غلط است. رسانه ای نکردن جنایات دستگاه سرکوب اسلامی و سکوت در برابر این همه بیحقوقی، نه تنها کمکی به رنگینکمانیهای بازداشت شده نمی کند بلکه فشار را بروی آنها بیشتر کرده و باعث ادامه این برخوردهای غیرانسانی خواهد شد.

جمهوری اسلامی از ابتدای روی کار آمدنش با قوانین مردسالارانه، هموفوبیک و رنگینکمانی ستیز، بی حقوقی و خشونت قانونی را به اوج خود رسانده و روز به روز باعث وخیم تر شدن وضعیت رنگینکمانی ها در ایران شده است.

 

ایسکرا  ۱۰۰۷