در باره اکسیون سیاسی طبقه کارگر
مطالب ترجمه شده
August 14, 2019در باره اکسیون سیاسی طبقه کارگر
فردریش انگلس
[ برداشتی خاص از سخنرانی در نشست کنفرانس در 21 سپتامبر 1871 ] (1)
پرهیزکاری* مطلق در موضوعات سیاسی غیر ممکن است ؛ تمامی نشریات پرهیز کار ، آنها هم در سیاست دخالت میکنند . مسئله تنها بر سر کدام و چه نوع دخالتگری سیاسی است . مضافآ اینکه پرهیز کاری برای ما غیر ممکن است . حزب کارگری بعنوان حزبی سیاسی هم اکنون در اغلب کشورها وجود دارد . این ما نیستیم که این احزاب را نابود میکنند ، بلکه آنهایی که سیاست پرهیز را موعظه میکنند دارند این احزاب را به خاک سیاه می نشانند . پراکسیس زندگی واقعی ، فشار سیاسی ، فشار سیاسی ای که دولت های موجود به کارگران وارد میکنند – خواه برای اهداف سیاسی و خواه برای اهداف اجتماعی – کارگران را وادار میکند که وارد سیاست شوند ، خواه نا خواه . برای آنها پرهیز از سیاست را موعظه کردن ، یعنی آنها را در آغوش بورژوا پولیتیک انداختن . آنهم پس از کمون پاریس ، کمونی که اکسیون سیاسی پرولتاریا را در دستور روز گذاشت ، سیاست پرهیز تمامآ غیرممکن است .
ما میخواهیم طبقات را لغو کنیم . ابزار و وسایل Mittel این کار چیست ، برای اینکه به آنجا برسیم ؟ سلطه سیاسی پرولتاریا . و حال که همه در این مورد متحد القول هستند ، از ما طلب میکنند ، که ما نباید خودمان را به سیاست آلوده کنیم ! تمامی پرهیزگرایان به خودشان میگویند انقلابی ، و حتی انقلابی بی کم و کاست par excellence . انقلاب اما عالی ترین عمل پولیتیک است ، و کسی که آنرا میخواهد ، پس باید نیز ابزار و وسایلی بخواهد – اکسیون سیاسی ، اکسیون سیاسی ای که انقلاب را تدارک ببیند ، اکسیون سیاسی ای که کارگران را برای انقلاب تربیت کند و بدون انقلابی که کارگران در روزهای بعد از مبارزه شان همواره بوسیله کسانی چون فاوره* Favres و پیات* Pyats داغ و کبود بشوند . اما سیاست ، که اینهم بستگی دارد ، باید سیاستی پرولتری باشد ؛ حزب کارگری مجاز نیست بعنوان دُم و دنبالچه این و آن حزب بورژوایی ظاهر شود ، بلکه بر عکس باید خودش را بعنوان حزبی مستقل سازماندهی کند ، که هدف خاص خودش ، سیاست خاص خودش را دارد .
آزادیهای سیاسی ، حق اجتماعات و انجمن ها ، آزادی مطبوعات ، اینها اسلحه های ما هستند ؛ و آیا ما باید بازوان محدودیت و پرهیز را در آغوش بگیریم ، اگر کسی بخواهد این اسلحه ها را از ما بگیرد ؟ میگویند ، هر اکسیون سیاسی به معنای برسمیت شناسی (دولت .م ) موجود است . اما اگر این موجودیت Bestehende ابزار و وسایلی را در اختیار ما میگذارد برای اینکه بر علیه موجود اعتراض کنیم ، پس بکارگیری این ابزار و وسایل به معنای برسمیت شناسی موجودیت نیست .
بر گرفته از دست نوشته انگلس . از متن فرانسوی
ترجمه از متن دویچ (آلمانی) : جلد 17 مجموع آثار مارکس – انگلس ، انتشارات دیتز ، صفحه 416 .
مترجم : اژدر امیری 14.08.2019
" کارکرد سیاسی طبقه کارگر Politische Wirksamkeit der Arbeiterklasse " . کنفرانس یا نشست نمایندگان انجمن انترناسیونال کارگران در روزهای 17 تا 21 سپامبر 1871 در شهر لندن برگذار شد و مجموعآ 17 قرار و یا قطعنامه تصویب کرد که ده تا از این قرار ها ارائه شده از سوی مارکس و طبعآ به یاری و همفکری با انگلس رئیس جلسات .