به بازداشت و پرونده سازی علیه کارگران و حامیان طبقه کارگر پایان دهید

اتحادیه آزاد کارگران ایران
July 16, 2019

 به بازداشت و پرونده سازی علیه کارگران و حامیان طبقه کارگر پایان دهید

اعتصاب سال گذشته کارگران شرکت هفت تپه و کارگران گروه ملی فولاد اهواز بارقه ای از وسعت مبارزات کارگران ایران در مقابل تعرضات روزافزون سرمایه داران حاکم به کار و زیست اجتماعی طبقه کارگر بود. دستمزدهای زیر خط فقر و معوق گذاشتن چندین ماهه همین سطح از دستمزد، قراردادهای موقت و خطر اخراج سازی و بیکاری برای کارگران، عدم پرداخت معوقات بیمه ای و عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و مشکل قراردادهای کارگران فصلی در شرکت هفت تپه و ده ها مورد بی حقوقی دیگر که نه تنها در هفت تپه و فولاد اهواز بلکه کارگران مراکز تولیدی و صنعتی را در سراسر ایران در بر گرفته است نمونه هایی از تعرض کارفرمایان به کار و زندکی کارگران ایران است. جدای از این معضلات، خصوصی سازی های رانتی از چند سال گذشته که در هفت تپه و فولاد اهواز اتفاق افتاد و وعده حل مشکلات کارگران را از این طریق اعلام میکردند سبب شد تا نه تنها این مشکلات چند برابر شده بلکه عملاً موجودیت شرکت را با نابودی روبرو کردند.

مافیای خصوصی که بر شرکت هفت تپه حاکم شد روندی را در پیش گرفت که عملاً به نابودی و تعطیلی بخش هایی از شرکت منجر میشد و این به معنی بیکاری هزاران نفره کارگران بود. این روند نه تنها در فولاد اهواز نیز در جریان بود بلکه در بسیاری از شرکتهای دولتی سابق که از طریق رانت و روابط خاص به مافیای خصوصی واگذار شده است نیز وضعیت به همین منوال است.

اعتراضات کارگران هفت تپه در چند نوبت منجر به اعتصاب گردید تا اینکه پس از برگزاری مجامع عمومی خود و انتخاب نمایندگان کارگری، در آبان ماه و آذرماه سال گذشته و بدنبال خُلف وعده کارفرما در پرداخت چهار ماه دستمزد معوقه و خواست بازگشت شرکت به بخش دولتی و سایر مطالبات، کارگران متحدانه وارد اعتصابی گسترده شدند و این اعتصاب به تسخیر خیابانهای شوش و تجمع هر روزه در مقابل فرمانداری این شهر انجامید. همزمان با این اعتصاب شکوهمند، کارگران گروه ملی فولاد اهواز نیز دست به اعتصابی گسترده زده بودند تا بتوانند جلوی نابودی شرکت توسط کارفرمای خصوصی را بگیرند.

گستردگی و عزم راسخ کارگران اعتصابی و همراهی خانواده هایشان موجی عظیم از حمایتهای گسترده ی دیگر بخش های کارگری و فعالین اجتماعی را از سراسر ایران به همراه آورد. از تشکل های مستقل کارگری گرفته تا دانشجویان و بخش های مختلفی از مردم به حمایت از طریق صدور بیانیه و یا حضور در کنار کارگران در شوش و اهواز پرداختند.

در این میان اعضای نشریه دانشجویی گام نیز به مانند سایر فعالین کارگری و دانشجویی به حمایت از کارگران اعتصابی هفت تپه پرداختند و از طریق مصاحبه و تهیه گزارش سعی در پیشروی و موفقیت کارگران برای رسیدن به خواست و مطالباتشان نمودند.

در مقابل، کارفرمای خصوصی و نهادهای امنیتی و قضایی و دولتی در اتحادی نامقدس تمام تلاش خود را به کار بستند تا هم اعتصاب کارگران را به شکست بکشانند و هم ابعاد گسترده حمایت های اجتماعی را که حول این اعتصاب از کارگران شکل گرفته بود سرکوب کنند.

واضح است که تمام دم و دستگاه حاکم که سعی در انقیاد کارگران برای تحمیل هرچه بیشتر بی حقوقی و استثمار مضاعف کارگران دارند به هر میزان که از اعتراض کارگران به خشم می آیند، صد چندان از حمایت و همسویی سایر بخش های جامعه از کارگران هراس و واهمه میگیرند و اقدام به سرکوب، اولین کار نهادهای امنیتی خواهد بود.

در این راستا عوامل امنیتی با یورش به کارگران هفت تپه تمام نمایندگان کارگران را دستگیر کرده و پس از مدتی با قید ضمانت آزاد کردند. دستگیری قریب به چهل نفر از کارگران گروه ملی فولاد اهواز نیز به همین شکل صورت گرفت و با تشکیل پرونده های قضایی چماق سرکوب را بالای سر این کارگران نگه داشته اند و در مدت اخیر نیز هرگاه زمزمه اعتراض و اعتصاب در این دو مرکز کارگری در جریان بوده با احضار و تهدید این کارگران به صدور حکم در پرونده های مفتوحه اقدام کرده اند. در جریان دستگیری های گسترده در این اعتصابات اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان را دستگیر کرده و در بازداشت نگه داشتند و متعاقب آن با دستگیری عسل محمدی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری و امیر امیرقلی از اعضای هیأت تحریریه نشریه گام درصدد شدند تا هم اعتراض کارگران را سرکوب کنند و هم هزینه حمایت های اجتماعی از کارگران را بالا ببرند.

اکنون هفت ماه است که امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، سپیده قلیان و اسماعیل بخشی در بازداشت به سر میبرند و مقامات قضایی حتی حاضر نشده اند که ایشان را با قرار وثیقه آزاد کنند. با ساخت مستندی تلویزیونی سعی کردند تا اتهاماتی واهی را به کارگران و حامیانشان بزنند و از این طریق سرکوب و برخورد قهرآمیزشان را توجیه کنند.

این برخورد و بازداشت طولانی مدت درباره چهار تن از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر به اسامی عاطفه رنگریز، ندا ناجی، مرضیه امیری و آنیشا اسداللهی نیز صورت گرفته است و نشان دهنده سیاستی مشخص در سرکوب حامیان کارگران دارد. در تجمع روز کارگر در تهران که بیش از پنجاه نفر از کارگران و بازنشستگان و دانشجویان دستگیر شدند برای همگی آنها پرونده های قضایی تشکیل شده است و در معرض خطر صدور احکام زندان هستند اما بیش از دو ماه است که چهار نفر از حامیان و همسرنوشتان کارگران که در این تجمع دستگیر شده بودند در بلاتکلیفی مطلق به سر میبرند و با توجه به توطئه های زندانبانان در راستای اذیت و آزار این زندانیان توسط زندانیان جرائم عادی نگرانی ها از سلامت ایشان بسیار بالا گرفته است.

دم و دستگاه سرکوب و حامیان چپاولگران و اختلاسگران باید بدانند که نمی توان این همه بی حقوقی را علیه زیست و معیشت و کار کارگران سازمان بدهند و آن وقت شاهد اعتراض کارگران و فرزندان آنها و سایر بخش های جامعه در مقابل این همه بی حقوقی و تعرض نباشند.

این طبیعی ترین واکنش انسانی هر فردی است که در این جامعه زندگی می کند و به این همه ظلم و استثمار و بی حقوقی اعتراض می نماید. دانشجویان مدافع کارگران و نویسندگان نشریه گام و سایر بخش های جامعه که به حمایت از کارگران مبادرت میورزند وجدان های بیدار این جامعه هستند که متقابلاً کارگران نیز با حمایت از آنها وظیفه طبقاتی و اجتماعی خویش را به انجام میرسانند.

اکنون که امیرحسین محمدی فرد و ساناز الهیاری از روز ۱۳ تیر و در اعتراض به عدم آزادی خود و سایر دستگیرشدگان هفت تپه دست به اعتصاب غذا زده اند و امیرحسین محمدی‌فرد از امروز ٢٤تیرماه در اعتراض به "تعرض وحشیانه زندانیان شرور به او و زندانیان سیاسی، قطع ارتباط میان خود و همسرش ساناز الهیاری، عدم رسیدگی به درخواست آزادی‌شان، و انکار اعتصاب غذایشان توسط مسئولان‌ زندان" ، طی نامه‌ای اعلام اعتصاب غذای خشک و نامحدود کرده است بیم آنکه سلامتشان در خطر جدی قرار گرفته باشد بیشتر شده است. این افراد هیچ جرمی مرتکب نشده اند و تنها از حقوق و مطالبات خویش و سایر کارگران دفاع کرده اند و نهادهای قضایی و امنیتی مسئول سلامت این عزیزان هستند و باید سریعاً تعیین تکلیف شده و آزاد گردند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامت امیرحسین محمدی فرد و ساناز الهیاری، خود را بخشی از کارزار دفاع از بازداشت شدگان هفت تپه و روز جهانی کارگر میداند و ضمن محکوم نمودن تداوم بازداشت این دستگیرشدگان خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط آنها و تمامی کارگران و معلمان زندانی است و همچنین از تمامی تشکل های کارگری و معلمان و دانشجویان میخواهد تا با احساس مسئولیت بیشتری به ادامه بازداشت این دستگیرشدگان اعتراض نمایند.

زنده باد مدافعان و حامیان کارگران

اتحادیه آزاد کارگران ایران_ ۲۴ تیر ۹۸