گرامی باد روزجهانی زن
تشکل مستقل زنان
February 20, 2019
گرامی باد روزجهانی زن
بار دیگر 8 مارس فرا میرسد ،روز بزرگداشت اعتراضات زنان کارگر، روز اتحاد زنان برای حقوق لگد مال شده شان تحت سیستم تا دندان مسلح سرمایه داری و مرد سالار مستقل از اینکه کجای این جهان نابرابر زندگی میکنیم در دنیایی که به کارگر و کارفرما ،زن و مرد، سفید پوست و رنگین پوست تقسیم شده همه ی زنان از بیحقوقی و ستم جنسیتی در رنج هستند. ما وارثان زنان کارگر نیویورک هستیم زنانی که بیش از یک قرن پیش علیه نابرابری ،ستم و با مطالبه ی بهبود شرایط کارتظاهرات کردند ما ادامه دهنده ی راه زنان کارگری هستیم که در150 سال گذشته درجهان برای مطالباتشان مبارزه کردند و در مقاطع حساس تاریخی با حضورمیلیونی در خیابانها تاریخ جنبش زنان را رقم زدند.ما زنان کارگردر جهان همچنان در طلب نان و ازادی کشته میشویم زندانی و شکنجه میشویم و سیستم های سرمایه دارو مرد سالار را به مصاف میطلبیم .
در ایران اما زنان تحت حکومت مذهبی اسلامی از ستم چند گانه در رنج هستند .زنان ایران امسال مصادف باچهل سال سرکوب و بیحقوقی در جمهوری اسلامی بار دیگر به استقبال هشت مارس میروند ،قدرتمند و مصمم .
زنان در ایران هرگز تسلیم شرایطی که حکومت اسلامی ایران با قوانین قرون وسطایی و مرد سالاربرانان تحمیل کرده است نشدند. زنان غلی رغم افت و خیزهای فراوان دراین چهل سال به شیوه های گوناگون فردی و جمعی به مقابله با قوانین ضد زن برخاستند ,مبارزه کردند ودر عرصه های گوناگون رزیم را به چالش کشیدند و در حد توان گامی به پیش رفتند زنان در ایران در بدترین شرایط سرکوب و خفقان هشت مارس را مخفیانه وجمعی درگردهمایی های خصوصی گرامی داشتند .و درمقاطعی نیز با فشارهای اجتماعی رزیم را وادار به عقب نشینی کرده و تجمعات خیابانی برگزارکردند.
از سال گذشته و بعد از خیزش دیماه و مشارکت وسیع زنان در اعترا ضات خیابانی شاهد حضور "دختران خیابان انقلاب "بودیم دخترانی که بر سر گذرگاهها و میادین شهربا بردار کردن روسری ها بار دیگر رزیم را به چالشی جدی کشاندند .دختران خیابان انقلاب حجاب اجباری را که ازابزارو ارکان اصلی سلطه و تحقیربر زنان بود نشانه گرفتند .جهانی شدن "دختران خیابان انقلاب "و حمایت دیگر جنبشهای اجتماعی بار دیگر نگاه جهانیان را به مطالبات حقوقی زنان ایران جلب کرد اما این اعتراضات به یک جنبش جمعی نینجامید و در حالی که بر دار کردن روسری ها به نشانه اعتراض به حجاب اسلامی سیاسی ترین و ارتجاعی ترین قانون ضد زن را نشانه گرفته بود وعلی رغم دستگیری ها ادامه پیدا میکرد از یک کنش فردی فراتر نرفت . انچه را که این حرکت اعتراضی کم داشت تسری و پیوند آن با دیگر مطالبات زنان مانند مطالبات وسیع اقتصادی و حقوقی مثل اعتراض به قانون خانواده ،قوانین مدنی ،اعتراض به نابرابری در اشتغال و بقیه ی قوانین ضد زن بود.
زنان ایران چهل سال علیه تبعیض و خشونت دولتی و سیستماتیک مبارزه کرده اند و در این میان زنان کارگر در علاوه بر اینکه تحت حکومت اسلامی مانند همه ی زنان ایران از تبعیض در رنج هستند اما در زمینه ی اقتصادی نیز فشار مضاعفی مرا متحمل شده اند زنان در خانواده های کارگری به واقع فقررا مدیریت میکنند.
زنان به دلیل سیاست های نیولیبرالی و خصوصی سازی از چند دهه گذشته متحمل بی حقوقی ها تبعیض های اشکارتری شدند از جمله زنانی که قربانی سیاست های تعدیل اقتصادی شده و از بازار کار رسمی اخراج شده وجذب بازار غیر رسمی کار شدند طبق امار 87 درصد زنان از بازار کار محروم هستند بیش از سه میلیون دختر فارق التصیل بیکار از الویت استخدام محروم شده ا ند و میلیونها زن خانه دار که نه در امار بیکاری به حساب میایند و نه شاغل محسوب میشوند واغلب به موازات کار بی اجر و مزد خانه برای کمک به معاش خانواده تبدیل به کارگران خانگی ارزان و بدون بیمه و بازنشستگی برای کارفرمایان کارگاهها و تولیدی های کوچک شده اند در. اما وجود زنان سر پرست خانواده که تا پنج میلیون رقم زده میشود درپی تورم و گرانی های سرسام اورو نبود حمایت دولتی به خط فلاکت رسیده ند نشان از حقیقتی انکار ناپذیر از زنانه شدن فقر است.زنان معلم و پرستار که سالهاست برای بهبود شرایط کاری مطالبات خود را فریاد میزنند.
هشت مارس سال گذشته بخشی از فعالین جنبش زنان با فراخوان تجمع در جلوی وزارت کار تلاش کردند با طرح مطالبات وسیع اقتصادی وحقوقی زنان از مطالبات مدنی زنان فراتر رفته و برای رفع تبعیض در بازار کار و اشتغال زنان تجمع اعتراضی برگزار کردند در این تجمع شعار "نان کارازادی" که مطالبه ی محوری اکثریت زنان جامعه در ان میگنجد از جمله شعارهای اصلی تجمع بود هر چند در این تجمع تعداد زیادی از معترضین دستگیر و زندانی شدند اما این تجمع و بدنبال ان بیانیه ی را که بیش از صد نفر از فعالین حقوق زنان در دفاع ازشعار نان کار ازادی و در دفاع از حقوق مزد بگیران جامعه از جمله معلمان پرستاران و کارگران منتشر کردند به روشنی مرزبندی خود را با الترناتیوهای لیبرال سکولاریستی نشان داد و نقطه عطفی را در جنبش زنان رقم زد چرا که تا کنون فعالین لیبرال و اصلاح طلب در جنبش زنان از مطالبات مدنی زنان وبا استمداد از قدرت و تکیه بر قانون اساسی فراتر نرفته و با داشتن رسانه و بلند گو مطالبات زنان را تقلیل داده ند .
حضور پررنگ زنان در جنبش دیماه و تجمعات اعتراضی کارگران معلمان پرستاران بازنشستگان و مال باختگان در طول سال 97 نشان دهنده مطالبات مشترک معیشتی زنان با جنبش کارگری بود.مطالباتی که حول شعار نان کار آزادی به زنان این امکان را داد تا با شعار "نان" خواهان معیشت ورفاه اجتماعی , " کار " که تبلور حضور برابر زنان در بازار کار است و آزادی که حقوق به غارت رفته زنان در قوانین مدنی و حجاب اجباری را آماج قرار میدهد.
تلاش و حرکت برای به میدان آمدن زنان کارگر برای مطالبات حقوقی ومعیشتی و پیوند با دیگر جنبشهای اجتماعی نیاز به همگرایی فعالین تشکلهای فعال در زمینه حقوق زنان دارد زیرا این جنبش تنها با اتکا به نیروی جمعی توده های زنان پیشروی خواهد کرد .ضرورت یک تشکل وسیع که بتواند اقشارمختلف زنان مانند زنان کارگر در مراکز تولیدی و زنان معلم و زنان خانه داروسرپرست خانواده را در یک شبکه ی اجتماعی گرد هم اورد ، تشکلی که مستقل ازدولت و فمنیست های لیبرال سکولار باشد وبتواند زنان را حول خواسته های مشترکشان متشکل کند ،این تشکلها میتواند در محیط کار و زیست زنان ایجاد شده و در ارتباط با یکدیگرقرار بگیرند .البته نباید موانع موجود را از نظر دور داشت از جمله فضای امنیتی در محیط های کاری و ترس از اخراج و مانع مهمتر در تشکلیابی زنان بی شک پراکنده بودن آنهاست به عنوان مثال زنان خانه دار . سالهاست که زنان با ایجادصندوق های خانگی و یا حضور در مراکز ورزشی این امکان را برای خود ایجاد کرده اند تا در دور همی های مشترک به تبادل نظر بپردازند و همچنینن جمع های مطالعاتی و فضای مجازی تا حدی این مشکل را بر طرف کرده است.
نه به الترناتیو های آمریکایی و سکولار لیبرالیستی
نان کار آزادی
تشکل مستقل زنان
رویا آزاد اسفند 97
