خواست فوری برای پشتیبانی و همبستگی با فعالین جنبش کارگری زیر شکنجه

دفتر روابط بین المللی حزب کمونیست ایران
February 02, 2019


 خواست فوری برای پشتیبانی و همبستگی با فعالین جنبش کارگری زیر شکنجه
 

# من هم شکنجه شدم

 در ایران، اینک از آموزگاران با دستمزدهای ناچیز گرفته تا کارگران کارگران در شاخه‌‌های صنعتی و غیره در حال مبارزه برای نان هستند. جامعه‌ی ایران اینروزها شاهد همایش‌های همه روزه و کارگران به‌پا خاسته برای نیازهای اولیه و حقوق پایه‌ای زندگی در خیزش هستند و در برابر آنان پاسخ حاکمیت، ‌سرکوب، ‌بازداشت‌های دستجمعی و شکنجه‌ می‌باشد.

۲۳ ژانویه،‌ روز چهارشنبه خیابان‌های پیرامون مجلس اسلامی سرشار از اعتراض بود و شعارهای سیاسی همانند:

زندانی‌ سیاسی آزاد باید گردد!

شهرهای بزرگی همانند تهران،‌اصفهان، مشهد،‌ کرمانشاه و اهواز شاهد همایش به ویژه کارگران، بازنشسته‌گان،‌ دانشجویان و کشاورزان تهی‌دستی بودند که مراکز دولتی را به پاسخگویی می‌خواندند. شعارهایی مانند:

دولت ذخیره می‌کند، مجلس حمایت می‌کند!
کارگر زندنی آزاد باید گردد!
معلم زندانی آزاد باید گردد!
توپ،‌تانک، مستند دیگر اثر ندارد!

و به مستند سازی «طرح سوخته» رژیم اشاره داشتند که اسماعیل بخشی و سپیده قلیان را زیر شکنجه به اعتراف‌های اجباری نشانیده‌ بودند. ماهیت این نمایشنامه‌ها را در درازای این ۴۰ ساله حکومت اسلامی مردم با پوست خون تجربه کرده‌اند. توده‌های به پاخاسته در برابر این ترفندها در خیابان‌ها در اشاره به مجلس و نهادهای حکومتی فریاد می‌زنند:‌

دشمن ما همینجاست!

در حالیکه خشم‌ توده‌های تهی دست فزونی می‌گیرد،‌ سرکوب حکومتی نیز شدت بیشتری می‌یابد، عفو بین‌الملل در سند سالانه‌ی خود در باره حکومت اسلامی، سال ۲۰۱۸ را بدترین سال برای فعالین اجتماعی در ایران اعلام کرده و این سال را «سال شرم» نامیده است. سازمان عفو بین‌الملل یکسال پس آغاز موج اعتراض‌های سراسری علیه فساد و نداری و خودکامگی حکومتی اعلام می‌کند:‌ «سالی که می توان برای ایران سال شرم در تاریخ به ثبت رسید و سال ۲۰۱۹ خونین تر خواهد شد»

مسئولین حکومتی در ایران سرکوب خونینی را در سال ۲۰۱۸ به پیش بردند و همایش‌ها را در هم کوبیدند و هزاران نفر را دستگیر کردند. در سال ۲۰۱۸ افزون بر ۷۰۰۰ تن از معترضین، دانشجویان، روزنامه نگاران،‌ فعالین محیط زیست، کارگران و مدافعین حقوق بشر از جمله وکلا،‌ مدافعین حقوق زنان،‌ حقوق اقلیت‌‌ها و سندیکایی، با خودکامه‌گی دستگیر شدند. صدها نفر از دستگیر شده‌گان به زندان ‌و شلاق محکوم شدند و دستکم ۲۶ نفر از تظاهر کنندگان کشته شدند، ۹ نفر از دستگیرشدگان در پیوند با تظاهرات به گونه‌ای مشکوکی زیر بازجویی جان دادند. در این سال مسئولین حکومتی تلاش کردند تا هرگونه صدای مخالفی که خواهان آزادی بیان بودند و هرهمایش مسالمت آمیزی را با سرکوب و دستگیری‌های سراسری در گلو خفه سازند.» (فیلیپ لوتر- Philip Luther عفو بین‌الملل، مدیریت پژوهشی و دفاعی ‌بخش خاور میانه و آفریقای شمالی

]https://www.amnesty.org/en/latest/news/2018/01/iran-stop-increasingly-ruthless-crackdown-and-investigate-deaths-of-protesters/[

بنا به گزارش‌های علنی در ایران،‌ اینک و همه روزه شاهد اعتراضات اجتماعی گسترده و مارش هزاران کارگر در خیابان‌‌ها هستیم که در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزدهای ماهها پرداخت نشده،‌ تورم فزاینده، در خواست آزادی دستگیر شده‌گان،‌ علیه افزایش کهکشانی قیمت‌ کالاهای اولیه زندگی، و شرایط کار فریاد می‌زنند. در پاسخ این همه اعتراض و خواست،‌ حکومت اسلامی صدها کارگر از جمله آموزگاران،‌ رانندگان،‌ کارگران صنعتی زنان،‌ دانشجویان، ‌برزگران تهی دست و مالباخته گان دستگیر شده و به شکنجه گاه نشانیده شده‌اند. بسیاری،‌از جمله ۳۸ کارگر به ۳۰۰۰ ضربه شلاق و به زندان‌های دراز مدت و شلاق محکوم شده‌اند.

در آخرین روزهای سال ۲۰۱۸ ، ۲۳ آموزگار پس از اعتصاب سراسری ماه اکتبر و نوامبر بازداشت شدند و هرکدام به۳ تا ده سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و دیگر کیفرها محکوم شده‌اند.

در سال ۲۰۱۸ دستکم ۲۷۸ راننده کامیون دستگیر شدند. جرم آنان اعتاصاب و درخواست و اعتراض علیه شرایط سخت کار و کمی دستمزد بود. در پی اعتصاب دسامبر گذشته دهها نفر از اعتصابگران مجتمع نیشکرهفت تپه و پولاد اهواز دستگیر و شکنجه شدند در میان دستگیر شده‌گان،‌اسماعیل بخشی و سپیده قلیان دیده‌ می‌شدند. صدها تن از اقلیت‌های قومی از جمله عر‌ب‌های خوزستان، آذری‌ها و بلوچ‌ها و ترکمن‌ها و کردها زیر ستم ملی و با بازداشت‌‌ها خودکامه و آتش به فرمان روبرویند.

بنابه گزارش سایت اینترنتی سنیدکای کارگران هفت تپه، در ساعت ۵۵/ ۱۱ دقیقه نیمه شب ۲۰ ژانویه ۲۰۱۹ ستون نظامی با ۱۵ خودرو پاترول مملو از نیروهای مسلح و مامورین امنیتی به خانه اسماعیل بخشی یورش برده و برای دومین بار وی را دستگیر و به‌نقطه ‌نامعلومی منتقل کرده‌‌اند.

بنا به گزارش سندیکای هفت تپه،‌ این گونه آدمربایی‌‌ها، بیانگر سرکوب نظامی و نشاندهنده تشدید سرکوب سرمایه داران و حامیان آنها علیه خواست‌های به حق کارگران است.

«حمله مسلحانه به سرپناه یک کارگر و خانواده کارگری در نیمه‌های شب چه هدفی دارد؟ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به شدت این حمله را محکوم کرده و درخواست فوری و بی‌قید شرط آزادی اسماعیل بخشی،‌علی نجاتی و همه کارگران دستگیر شده را دارد.»

سپیده قلیان، ‌این دانشجوی شجاع و آزادیخواه همان روز دوباره به همراه بردارش دستگیر شد. سپیده قلیان چند لحظه پیش از دستگیری اخیر در یک پیام اینترنتی ۱۱،۴۳ دقیقه‌ای گوشه‌ای از شکنجه‌های اعمال شده بر اسماعلی بخشی و خود را در آخرین دستگیری آشکار ساخت. (https://www.youtube.com/watch?v=sHICu21oN0s)

گزارش‌های زمینه

 اسماعلی بخشی چهره‌ی برجسته جنبش کارگری در هفت تپه و سپیده قلیان یکماه پیش از این در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ تا ۱۲ دسامبر ۲۰۱۹ دستگیر و به شدت تا پای مرگ مورد شکنجه‌های فیزیکی و روانی قرار گرفته‌‌ بود. اسماعیل بخشی، نمایندهٔ شورای مستقل کارگری در سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه که به تازگی موقت از زندان آزاد شده روز جمعه 14 دی در صفحه اینستاگرام خود از محمود علوی وزیر اطلاعات ایران خواست تا با حضور در یک مناظره تلویزیونی نسبت به عملکرد رژیم پاسخگو باشد.

اسماعیل بخشی در پروفایل اینستاگرام خود از جمله نوشت «... جناب آقای علوی در ۲۵ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج‌هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شر آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آن‌ها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده‌ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده‌ی اصلی آن‌ها فقط شخص شما می‌باشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش‌ها را بدانیم.

اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمی‌توانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجرآور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دو ماه از آن روز سخت در دنده‌های شکسته‌ام، کلیه‌ها، گوش چپم و بیضه‌هایم احساس درد می‌کنم جالب اینکه شکنجه‌گران خود را سرباز گمنام امام زمان می‌نامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند و ایشان را هم کتک می‌زدند اما از شکنجه‌ی جسمی بدتر، شکنجه‌های روانی بود، نمی‌دانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دست‌هایم می‌لرزد، منی که زمین زیر پایم می‌لرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص‌های اعصاب و روان گاهی دچار حمله‌های شدید عصبی روحی و روانی می‌شوم...

مسئله دوم که برای من و خانواده‌ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه‌های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده‌ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم می‌گفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی می‌دانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا می‌دانید گفت مدت‌ها تماس‌های تو «شنود» می‌شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده‌ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که آیا «شنود» خصوصی‌ترین مکالمات انسان‌ها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟

 لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ‌هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت می‌کنم .ـ اسماعیل بخشی ۴ ژانویه۲۰۱۹)

حکومت اسلامی در برابر این بیانیه بود که حکومت اسلامی برای خاموش سازی اعتراضات اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و دیگر شگنجه شدگان، به پخش بریده هایی از بازجویی‌های زیر شکنجه‌ی دستگیر شدگان را در یک نمایش تلویزیونی به نام «مستند طراحی سوخته» دست زد. شکنجه شدگان زیر شکنجه باید «اعتراف»‌می‌کردند که به هر جرمی دست زده‌اند، در داخل و خارج از ایران با گروه‌های کمونیستی ارتباط داشته و از آنان رهنمود می گرفته‌ و خبررسانی می‌کرده‌اند. اما تمامی این شو تلویزیونی به ضربه‌ای علیه رژیم تبدیل شد و افکار عمومی را علیه حکومت اسلامی برانگیخت و به همدردی و همدلی سراسری و جهانی با اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان انجامید.

سپیده قلیان،‌ گزارشگر مستقل و آزاده و پشتیبان جنبش کارگری که در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ همراه اسماعیل بخشی دستگیر شده بود به این جرم، به شدت زیر شکنجه‌های فیزیکی و روانی و جنسی قرار گرفته بود. وی پس از آزادی موقت و پخش شو مستند حکومتی،‌ اعلام کرد که تمامی این اقدامات ضد انسانی و زیر شکنجه را محکوم می کند و حاضر است در برابر افکار عمومی از جنایات رژیم در زندان ها و شکنجه‌گا‌ها اعمال شده، پرده بردارد. در واکنش به این بیانیه‌ها و افشاگری‌ها بود که حکومت اسلامی با خودروهای نظامی به خانواده سپیده قلیان حمله برد و در همان روز دستگیری دوباره اسماعیل بخشی، ‌سپده را به همراه برادرش هادی قلیان دستگیر و به مکانی نامعلوم منتقل کرد.

جنبش بین‌المللی کارگران از ماهیت سیاسی سرکوب و عملکردهای حکومت اسلامی در ایران آگاه است. اینک تمامی گزارش‌ها بیانگر آن هستند که حکومت اسلامی در حال هجوم و یورش سراسری به جنبش کارگری و معترضین است. در این شرایط ما از تمامی انسان‌های آزاده،‌ ازگان‌های بین‌المللی آزادیخواه و نیز از اتحادیه‌ها و تمامی نهادهای کارگری درخواست می‌کنیم تا کارگران و فعالین جنبش کارگری و زندانیان سیاسی در ایران را در


برابرهجوم و سرکوبگری‌های حکومت اسلامی پشتیبان باشند و خواهان آزادی و بدون شرط آنان گردند. دفتر روابط بین‌الملل حزب کمونیست ایران- ۲۴/۱/۲۰۱۹

international@cpiran.org http://cpiran.org/english
international@cpiran.org http://cpiran.org/english
 


 
 

  Share/Save/Bookmark 

 
 

     مطالب مرتبط

 
   
 

Copyright © 2006 azadi-b.com