اخبار کارگری ... نسان نودینیان و داوود رفاهی
اخبار کارگرى
January 30, 2019اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی داوود رفاهی
نپرداختن دستمزدها معضل کارگران شهرداری در تمام شهرها
- روز ٣ بهمن جمعی از كارگران فضای سبز و خدمات شهرداری شادگان به دلیل عدم پرداخت حق بیمه و حقوق معوقه ٢ ماه اخیر مقابل شهرداری این شهرتجمع اعتراضی برپا کردند.
- روز ٢ بهمن جمعی از کارکنان فضای سبز اندیمشک در اعتراض به نداشتن بیمه و تعویق حقوق هشت ماهه مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.
- روز سه شنبه ٢ بهمن جمعی از کارگران شرکت قفلکار در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات مزدی خود، در مقابل ساختمان دادگستری شهرستان البرز، اقدام به برگزاری تجمع کردند.
- روز ٣ بهمن کارکنان و کارگران شهرداری بروجرد برای پنجمین روز متوالی درهفته جاری با تجمع مقابل شهرداری مرکزی خواستار پرداخت ٩ماه حقوق معوقه خود شدند.
- روز ٢ بهمن کارگران شهرداری مریوان در اعتراض به تعویق پرداخت ٦ ماه دستمزد با پهن کردن سفره خالی در مقابل شهرداری صدای اعتراض خود را به فقر و به بالا کشیدن دستمزدهایشان بلند کردند. در همین رابطه این کارگران روز قبل نیز در محوطه ساختمان تجمع داشتند.
نپرداختن دستمزد ها به معضل تمامی کارگران شهرداری در شهرهای مختلف تبدیل شده است. در چند ماه اخیر بر سر این موضوع کارگران شهرداری در شهرهای مختلف تجمعات اعتراضی بسیاری برپا کرده اند. یک راه کار مهم در مقابل این کارگران رفتن بسوی فراخوان اعتراضی همزمان و سراسری در تمام شهرها علیه بالا کشیدن دستمزدها و سطح نازل حقوقهایشان است. اعتصاب سراسری با شرکت وسیع خانواده ها در این اعتراضات بسیار مهم و حیاتی است.
بیرون انداختن صاحب کارخانه چوب فریم سنگده توسط کارگران
روز جمعه ٥ بهمن‌ماه ٩٧ کارگران کارخانه چوب فریم سنگده از توابع بخش دودانگه شهرستان ساری در اعتراض به پرداخت نشدن ٤ ماه حقوق‌شان و همچنین اخراج ٤ تن از فعالین کارگری، صاحب این شرکت را که از دفتر محل کارش بیرون انداختند.
کارگران خشمگین خطاب به این کارفرما که قصد داشت آنها را با وعده وعید سربدواند فریاد می‌زدند ما حقوقمان را میخواهیم ما پولمان را میخواهیم.
شنبه ٦ بهمن ١٣٩٧؛ جمعی از کارگران شهرداری مریوان در اعتراض به پرداخت نکردن ٦ ماه حقوقهایشان در مقابل ساختمان شهرداری این شهر، اقدام به برگزاری تجمع کردند.
کارگران می‌گویند: بیش از دویست نفر هستیم که تا شش ماه معوقات مزدی پرداخت نشده داریم؛ در شرایط فعلی ادامه کار برایمان بسیار سخت شده و خواسته ما از مسئولان این است که حداقل بخشی از معوقات مار را پرداخت کنند.
کارگران شهرداری مریوان از ٢ بهمن ماه ، اعتراضات خود را آغاز کرده‌اند، در واحدهای مختلفِ تنظیف، فضای سبز و اداری مشغول به کار هستند.
جمعه ٥ بهمن ١٣٩٧، جمعی از کارگران بیکار شده کارخانه فارسیت درود، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.
کارگران می‌گویند؛ ما خواهان بازگشت به کار هستیم، مدت‌ها است که با سختی معیشت خود را می‌گذرانیم و وقی شنیدیم تعدادی از همکارانمان بازگشت به کار گرفته‌اند و می‌توانند در کارخانه فولاد چدن کار کنند، مقابل کارخانه حاضر شدیم.
تجمع اعتراضی کارگران هفت تپه برای آزادی اسماعیل بخشی
جمع کثیری از کارگران هفت تپه امروز جمعه ضمن دست کشیدن از کار و اعتصاب، در یک تجمع اعتراضی در شرکت خواهان آزادی اسماعیل بخشی نماینده خود شدند. کارگران معترض اعلام کرده اند که فیلم اعترافات و نمایش پخش شده دلیلی بر زیر فشار بودن اسماعیل است و ایشان هیچ اقدامی خارج از مطالبات کارگران هفت تپه انجام نداده است و آزار و اذیت ایشان، در واقع آزار و اذیت کارگران هفت تپه و بازداشت وی به زندان بردن تمام کارگران است. کارگران معترض خواهان آزادی بی قید و شرط نماینده خود شده اند و اعلام کرده اند که در صورتی که اسماعیل بخشی آزاد نشود دست به تجمعات اعتراضی گسترده تری خواهند زد.
ما خواهان آزادی بی قید و شرط اسماعیل بخشی، آقای نجاتی و خانم قلیان هستیم. کارگران بازداشتی جان ما و نماینده ما هستند و بازداشت و اذیت آنها اذیت و بازداشت ما است.
جمعه ٥ بهمن ٩٧
کانال مستقل کارگران هفت تپه
فواد کیخسروی
تشکل های کارگری: پذیرش طبقاتی، انکار سیاسی !
اینکه کارگران همواره مورد تعرض کارفرمایان قرار دارند تا روند انباشت سرمایه بیشتر و فوری تر صورت گیرد خود منجر به مقاومت و کشمکش جدی از سوی کارگران در مقابل این هجمه های مداوم میگردد و این روند و روال هر چند گاه پنهان است اما بر کسی پوشیده نیست. کارگران برای انسجام در این مبارزه نیازمند اتحاد هستند و این اتحاد تنها از طریق متشکل شدن محقق میگردد. متشکل شدن کارگران در جریان مبارزه برای مقاومت در برابر تعرضات کارفرمایان یا در جهت تلاش برای دستیابی به مطالبات و خواسته هایی فراتر از قوانین حاکم، هم میتواند به صورت موقت و کوتاه مدت شکل بگیرد و هم در اَشکال بلند مدت. تشکیل مجامع عمومی کارگری برای تصمیم های جمعی و نیز اجرایی نمودن این تصمیمات، نمونه اتحادهای کوتاه مدت در محیط کار است. طبقه کارگر بنابر موقعیت واقعی اش در مناسبات تولیدی اساساً طبقه ای سازمانیافته است و از این جهت مجمع عمومی های مستمر و مداوم و نظاممند میتواند بهترین شکل اتحاد و تشکل کارگری در محیط کار باشد و در شرایط خاصی با تبدیل شدن به شورا اعمال قدرت نماید.
اما کارگران برای اتحاد عمل و انسجام مبارزات در راستای تحقق مطالبات خویش اقدام به ایجاد تشکل های دایمی و بلندمدت نظیر سندیکاها و اتحادیه ها نیز می نمایند که این نوع از تشکل ها نیز هم میتواند بُعد وسیعی از مطالبات کارگران را در بر گیرد و هم اینکه فراتر از یک مرکز کارگری یا یک رسته و صنف مشخص را پوشش دهد.
کارگران در روند مبارزه و در تلاش برای متشکل شدن، هر کدام از این نوع تشکل ها را (صرف نظر از مطلوبیت شکلی از آن بر شکل دیگر) که بتوانند ایجاد کنند خودبخود گامی بزرگ برداشته اند و سطح مبارزاتشان را ارتقا داده اند.
در ایران با توجه به اینکه ایجاد تشکل های مستقل کارگری ممنوع بوده و دولت به شکلی سیستماتیک تشکل های دست سازی را تحت نفوذ جدی خود به کارگران تحمیل کرده است ، هر میزان تلاش برای ایجاد تشکل های مستقل با سرکوب شدید و مانع تراشی های جدی روبرو بوده است.
از ابتدای دهه هشتاد و بعد از دو دهه سرکوب جدی جنبش کارگری، کارگران دست به تلاش هایی جدی برای ایجاد تشکل های مستقل خود زدند. از آن زمان تاکنون دو مورد سندیکا در محیط کار به شکل مستقل بازگشایی شد و خارج از محیط کار نیز چند تشکل که هر کدام با ظرفیت ها و سبک کارهایی خود را تعریف میکردند توسط کارگران و فعالین جنبش کارگری ایجاد شدند. همه این تشکل ها تاکنون و بصورت مداوم مورد تعرض و سرکوب نهادهای امنیتی و قضایی بوده اند و اعضایشان بازداشت ها و احکام زندان گسترده ای را متحمل شده اند.
از همان ابتدا تاکنون برخی که عملاً خود در مبارزات جاری طبقه کارگر نقشی نداشته اند سندیکاهای کارگری را تشکل های فابریکی کارگری میدانسته اند و ستوده اند با این برهان که در محیط کار تشکیل شده اند و دیگر تشکل ها را تشکل فعالین خطاب کرده و تشکل های اصیل کارگری ندانسته اند. جدای از اینکه سندیکاهای صنوف کارگری که در محیط کار بازگشایی شدند از درجه اهمیت زیادی برخوردار بودند اما به لحاظ عمل آگاهانه کارگری و وسعت تلاش ها، اتفاقاً این دیگر تشکل ها بودند که ضمن خود سازماندهی، تکیه گاهی نیز برای بازگشائی این دو سندیکا و مقاومت آنها در مقابل سرکوب شدند و می بایست در اولویت توجه قرار میگرفتند. همانطور که بالاتر اشاره شد طبقه کارگر به دلیل ذات سازمانیافته اش، چنانچه عنصر ممنوعیت و سرکوب نباشد اساساً در محیط کار با صرف کمترین انرژی متشکل میشود اما کار کارگرانی که خارج از محیط کار و فراتر از یک صنف و رسته اقدام به ایجاد تشکل می کنند و حین ممنوعیت و سرکوب شدید در این مسیر استقامت مینمایند بیشتر از هر اقدامی، عملی آگاهانه تر و ستودنیست.
اکنون که مبارزه طبقاتی در ایران بسیار جلو آمده و تحت تاثیر شرایط خاصِ سیاسی اقتصادی به تنها نقطه ثقل تحولات اجتماعی بدل گشته است، تشکل های کارگری موجود و هر چه متشکل تر شدن کارگران در هر سطح و به هر شکلی تنها راه پیشروی جامعه برای خلاصی از مشقات تحمیل شده توسط اربابان سرمایه است. جدال کارگران در مقابل تعرضات سرمایه داران و برای رهایی از مناسبات استثمارگرایانه تنها از طریق اتحاد گسترده طبقاتی امکانپذیر است و برای تامین این اتحاد، تشکل های کارگری چه در ظرفیت مطالباتی و چه در ظرفیتهای اجتماعی باید نقش آفرینی کنند.
هر جنبش و جریان سیاسی که داعیه دار کارگری بودن و یا ضدسرمایه داری بودن است می بایست نقش و جایگاه تشکل کارگری را بعنوان ظرف اتحاد طبقاتی ببیند و در جهت تقویت آن برآید و هرجا کارگران اقدام به تشکل مستقل خود نمودند مورد حمایت جدی قرار دهد.
اینکه ضعف و یا انحراف کارگران مورد نقد و بررسی قرار گیرد قطعا مفید و ضروری خواهد بود اما نمیشود داعیه کارگری بودن را از کسی قبول کرد که تمام تلاش اش را علیه تشکل هایی که کارگر بدست خود ایجاد کرده است بکار میبندند.
قطعاً تشکل های کارگری موجود تفاوت های عمیق وجدی با هم دارند. سبک کار و نوع دخالتگری در مبارزات جاری از سوی تشکل ها و محافل و مجموعه های کارگری بسیار متفاوت از هم اتفاق میافتد. اما در مبارزات جاری کارگران نقش آفرینی برخی از تشکل ها را بسیار عمیق و گسترده و تاثیرگذار تر میتوان دید.
اتحادیه آزاد کارگران ایران از زمان تشکیل تاکنون یکی از موثرترین نهادهای کارگری ایران بوده است. کافی است نگاهی به جنبش کارگری در یک دهه گذشته انداخته شود.
اعتصابات گسترده کارگران پتروشیمی بندر امام و دیگر پتروشیمی های منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر، فولاد زاگرس، نساجی های کردستان و شاهو و پرریس، کیان تایر، پروفیل ساوه، نورد لوله صفا، صنایع فلزی تهران، اعتراضات و اعتصابات کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز و ده ها مورد دیگر را نمیتوان بدون نادیده گرفتن نقش حمایتی و حضور اتحادیه به تصویر کشید. تلاش گسترده برای افشای شورای اسلامی کار در فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه، برگزاری دو سه سال اخیر مستقل مراسم اول ماه مه در مقابل مجلس و طومار چهل هزار امضا که تلاش سازمانیافته برای افزایش دستمزد را به گفتمانی عمومی در میان کارگران تبدیل کرد همه و همه بخش هایی از نقش آفرینی این تشکل در کنار سایر کارگران ایران است که باید ستود.
اینکه تمامی این موارد نشان از تلاش گسترده اعضای این تشکل است در یک سو، اما از سوی دیگر نشان از پذیرش طبقاتی این تشکل در میان دامنه ی وسیعی از کارگران در مراکز مختلف در مناطق مختلفی از کشور است.
سالها تلاش ما کارگران بر این استوار بود که تشکل پذیری را بعنوان مهمترین عنصر در انسجام طبقاتی مبارزاتمان رواج دهیم. اما همزمان از دو سو با تلاش برای تشکل گریزی روبرو بوده ایم. از سویی نهادهای امنیتی با اِعمال قهر و سرکوب و زندان در تلاش بودند که کارگران را از عضویت در تشکل های مستقل دور کنند و از سوی دیگر جریانات سیاسی فرقه ای و حاشیه ای با مانع تراشی و تخریب، تشکل ها و فعالینشان را مورد هجمه های گسترده ای قرار میدادند.
اما اکنون شاهدیم که پذیرش تشکلهای کارگری در میان هم طبقه ای هایشان روزبروز بیشتر تعمیق میشود و کارگران چه در هفت تپه و اهواز، چه در ماهشهر و ساوه و اراک و دیگر نقاط کشور در تماس مداوم با اتحادیه آزاد، آن را به حلقه و ابزاری از ابزارهای خود برای پیشبرد مبارزات خویش و دست یابی به مطالباتشان تبدیل کرده اند. قطعاً دیگر تشکل های کارگری موجود نیز در جریان مبارزات جنبش کارگری دخیل بوده و هستند و تمامی اینها نشان از همان تشکل پذیری در درون طبقه کارگر ایران است.
همانطور که بالا اشاره شد بخشی از جریانات سیاسی دقیقا در نقطه مقابل طبقه کارگر ایران ایستاده اند و در راستای تشکل گریزی کارگری مدام بر طبل انکار و مذامه تشکلی مثل اتحادیه آزاد میکوبند. طبقه کارگر در جریان مبارزات و پیشروی اش هر آنکه را در مقابل اش باشد به حاشیه خواهد راند.
این دو قطبی " تشکل پذیری و تشکل گریزی" اکنون بهترین سنگ محک برای کارگران است تا ماهیت جریانات مختلف را بشناسد و خواهد شناخت. کاملاً مشخص است که تلاش و مواضع اشخاص و جریانات در قِبال "تشکل های مستقل کارگری" در راستای کدام یک از این قطب ها قرار دارند.
ناگفته پیداست که آن بخش از کارگران و یا تشکل های کارگری که در راستای سیاستهای نهادهای حکومتی و خانه کارگر طی طریق میکنند را بایست با تمام توان افشا کرد و اجازه نداد خاک به چشم کارگران بپاشند و نباید آنها را در چارچوب تشکل های مستقل کارگران قرار داد.
ویژه پاسخ به طراحی سوخته
بیانیه کانون نویسندگان در اعتراض به بازداشت سه تن از اعضایش
اعتراض به بازداشت سه تن از اعضای کانون نویسندگان ایران
“آزادی اندیشه و بیان و نشر در همه‌ی عرصه‌های حیات فردی و اجتماعی بی هیچ حصر و استثنا حقِ همگان است. این حق در انحصار هیچ فرد، گروه یا نهادی نیست و هیچ کس را نمی توان از آن محروم کرد.” اصل اول منشور کانون نویسندگان ایران
در پی حضور رضا خندان (مهابادی) و کیوان باژن اعضای هیئت دبیران و بکتاش آبتین بازرس کانون نویسندگان ایران در شعبه‌ی ٢٨ “دادگاه انقلاب اسلامی”، با توجه به اینکه دادگاه وکلای معرفی شده – ناصر زرافشان و راضیه زیدی – را نپذیرفته بود، اعضای کانون مهلت تعیین وکیل و برخورداری از حق دفاع از خود را درخواست کردند، اما رئیس دادگاه – قاضی مقیسه – با طرح این نکته که “متهمان” خود می‌توانند از خودشان دفاع کنند در واقع حق اعضای کانون برای برخورداری از وکیل را نقض کرد و پس از آن قرار تأمین را از کفالت صد میلیون تومانی برای هر یک، به وثیقه‌ی یک میلیارد تومانی برای هر کدام از آنان تبدیل کرد. اعضای کانون به دلیل عدم امکان تأمین قرار، بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند. لازم به ذکر است که پرونده‌ی فوق تا کنون دو بار مورد تفهیم اتهام قرار گرفته و هر بار قرار تأمین آن تشدید شده بود. بار نخست، اعضای کانون به “تبلیغ علیه نظام” متهم شدند و بار دوم که پرونده از “دادسرا” به “دادگاه” رفته و بازگردانده شده بود، دو اتهام سنگین‌تر یعنی “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” و “تشویق بانوان کشور به فساد و فحشا” به اتهام فوق افزوده شد و اعضای کانون با قرار کفالت صد میلیون تومانی به طور موقت آزاد شدند. جلسه‌ی مورخ دوم بهمن ١٣٩٧ بر اساس این سه اتهام تشکیل شد که چنان که گفته شد به تشدید قرار برای هر یک از اعضای کانون انجامید، و این در حالی است که فلسفه‌ی قرار تأمین این است که حضور متهم را در دادگاه تضمین کند و در مواردی که متهم در دادگاه حضور پیدا میکند هیچ توجیهی برای تشدید قرار وجود ندارد.
براساس نظر کارشناسی حقوقدانان، اولاً تشدید قرار معمولاً جزءِ اختیارات “دادسرا”ست و قاضی شعبه‌ی ٢٨ “دادگاه” می‌بایست پرونده را با درخواست تشدید قرار به “دادسرا” می‌فرستاد نه اینکه خود رأساً قرار را تشدید کند. ثانیاً قاضی دادگاه مجاز نیست با درخواست برخورداری متهم از وکیل برای دفاع از خود مخالفت کند. همین دو مورد به معنی نقض آشکار حقوق مسلم متهم است و نشان میدهد که قاضی اصل بی طرفی را آشکارا زیر پا گذاشته است، که خود برای اثبات این نکته‌ی مهم کفایت میکند که شعبه‌ی فوق فاقد صلاحیت رسیدگی به پرونده‌ی مورد بحث است.
کانون نویسندگان ایران ضمن اعتراض به بازداشت بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان (مهابادی)، که حتی با آیین دادرسی و موازین قضایی جمهوری اسلامی مغایر است، خواهان آزادی بی درنگ و بی قید و شرط اعضای بازداشت شده‌ی کانون است. دفاع از آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا حق مسلم تمام شهروندان از جمله اعضای کانون نویسندگان ایران است. از این رو، هیچ کس را نمیتوان به سبب استفاده از این حق به دادگاه کشاند و محاکمه کرد، چه رسد به آنکه، چنان که آمد، حقوق مسلم او را در “دادگاه”هایی از نوع “دیوان بلخ” پایمال کرد.
کانون نویسندگان ایران
سه شنبه ٢ بهمن ١٣٩٧
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
شکنجه و اعتراف گیری اجباری را متوقف کنید!
جناب آقای روحانی، رئیس جمهوری محترم،
از طرف ٢٠ میلیون عضو فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل در اتحادیه های کارگری صنعت ترابری در سرتاسر جهان، نگرانی عمیق خود از رفتار مقامات ایرانی با اعضا و فعالان اتحادیه های کارگری را به آگاهی شما میرسانم.
باخبر شدیم که در روز شنبه ١٩ ژانویه ٢٠١٩ سازمان صدا و سیما، مستندی با عنوان «طراحی سوخته» پخش کرده است که از این طریق به غلط قصد داشته اند مبارزات مشروع کارگران «نیشکر هفت تپه» و دیگر کارگران ایران را نه تنها با احزاب اپوزیسیون خارج از ایران بلکه همچنین با منافع ایالات متحده آمریکا و اسراییل مرتبط نشان دهند. اتهام دوم به دلیل هدف گرفتن اتحادیه های کارگری، اهانت آمیز است.
ما بر این باوریم که بخشی از اطلاعات منتشر شده در این مستند ممکن است از اعترافات اجباری کارگران بازداشتی خوش نامی همچون علی نجاتی و اسماعیل بخشی به دست آمده باشد. اطلاعات معتبر نشان میدهد که این اعترافات از طریق تهدید، ضرب و شتم و شکنجه گرفته شده است. چنین مواردی که نقض حقوق ابتدایی انسانی می باشند باید فوری پایان یابند. از شما می‌خواهم که شکنجه را متوقف و این زندانیان را هرچه زودتر آزاد کنید.
«فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل» (ITF) به شدت نگران تمام اعضای وابسته به آی تی اف در سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران (سندیکای واحد) و به ویژه رضا شهابی و حسن سعیدی است، که مطلع شده ایم به نادرست در این به اصطلاح مستند به عنوان بخشی از «طرح شکست خورده» در جریان اعتصاب معرفی شده اند. از شما میخواهیم که تضمینهای فوری را برای حفظ آزادی و امنیت آنها ارائه کنید و منتظر دریافت این تضمینها از سوی شما می باشیم.
ITF به پیگیری مساله نقض مستمر حقوق کارگران در ایران ادامه میدهد و به دولت ایران یادآوری میکند که، شما به عنوان عضو هیات مدیره سازمان جهانی کار و طبق مقاوله نامه های بنیادین آی ال او، موظف به تضمین آزادی تشکل و محافظت از فعالان اتحادیه های کارگری و کارگران هستید.
توسل به شکنجه و اعترافگیری اجباری علیه فعالان اتحادیه های کارگری نه تنها آشکارا مغایر حقوق اولیه انسانی بلکه ناقض اصول و پرنسیب های اساسی ILO است. علاوه بر تضمینهای پیش-گفته، مایل هستم که از دیدگاه شما در این باره آگاه شوم.
از توجه شما سپاسگزارم و در انتظار پاسخ شما هستم.
با احترام،
استیفن کاتن (Stephen Cotton)
دبیر کل فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل
بین المللی
بخش بین المللی داوود رفاهی
١ــ مجارستان - تظاهرات چند هزار نفری مخالفان دولت در بوداپست
چند هزار نفر از مردم مجارستان روز شنبه ١٩ ژانویه در بوداپست، پایتخت، علیه ویکتور اوربان، نخست وزیر این کشور تظاهرات کردند.
معترضان در این تظاهرات پشت دست نوشته بزرگی حرکت می کردند که بر روی آن نوشته شده بود: "به ستوه آمده ایم".
شرکت کنندگان در تظاهرات روز شنبه به تصویب قانونی اعتراض کردند که به کارفرمایان اجازه می دهد تا از کارمندان و کارگران بخواهند تا سالانه ٤٠٠ ساعت اضافه کاری انجام دهند.
ویکتور اوربان قانون جدید کار را به نفع کارگران و کارمندان ارزیابی کرده است. به گفته وی این قانون به آنها اجازه می دهد تا در شرایط دشوار اقتصادی بیشتر از ساعات قانونی کار کنند.
از سوی دیگر نتیجه یک نظرسنجی که به تازگی منتشر شده است نشان می دهد که میزان حمایت از حزب حاکم در مجارستان با سه درصد کاهش به ٣٢ درصد رسیده است.
٢ـ فرانسه - مخالفت "جلیقه زرد ها" با پیشنهاد "گفتگوی ملی" مکرون
جنبش موسوم به "جلیقه زردها" در فرانسه همچنان ادامه دارد. ده‌ها هزار تظاهرکننده روز شنبه ١٩ ژانویه در شهرهای مختلف فرانسه با رد فراخوان مکرون برای شرکت در "گفت‌وگوی ملی" بار دیگر خواستار استعفای او شدند.
جنبش موسوم به "جلیقه زردها" در دهمین تظاهرات خود روز شنبه در بسیاری از شهرهای فرانسه به خیابانها آمده و مخالفت خود را با دولت فرانسه و فراخوان امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، برای شرکت در "گفت‌وگوی ملی" اعلام کرد.
در سراسر فرانسه ٨٠ هزار مامور پلیس مسئولیت حفظ نظم را به عهده داشتند. آنها برای متفرق کردن تظاهرکنندگان بار دیگر از گاز اشک‌آور و خودروهای آب‌پاش استفاده کردند.
در پاریس در پایان راه‌پیمایی صلح‌آمیز درگیری میان تظاهرکنندگان و ماموران پلیس بار دیگر بالا گرفت. ماموران پلیس برای متفرق کردن تظاهرکنندگان از گاز اشک‌آور و خودروهای آب‌پاش استفاده کردند.
وزارت کشور فرانسه اعلام کرده که روز شنبه در سراسر این کشور حدود ٨٤ هزار معترض به خیابانها رفته بودند. شمار تظاهرکنندگان در شهر تولوز در جنوب غربی فرانسه، از طرف نهادهای دولتی ١٠ هزار نفر اعلام شده است.
بر مبنای یک نظرسنجی ٧٠ درصد مردم فرانسه بر این نظرند که "گفت‌وگوی ملی" پیشنهادی از طرف مکرون به بهبود شرایط آنها کمکی نمی‌کند.
جنبش موسوم به "جلیقه زردها" از ماه نوامبر مکرون را تحت فشار گذاشته است. این اعتراضات در ابتدا تنها محدود به موضوع افزایش قیمت سوخت و نیز برنامه‌ای برای اعمال مالیات زیست محیطی بر گازوئیل بود. اما خیلی زود با نارضایتی‌های عمومی دیگر در زمینه سیاست کلی دولت فرانسه درآمیخت.
٣ـــ مصر -زندان با اعمال شاقه برای مجری تلویزیون به جرم مصاحبه با یک همجنسگرا
یک مجری تلویزیونی در مصر به جرم مصاحبه با یک مرد همجنسگرا به یک سال حبس با اعمال شاقه محکوم شده است.
دادگاهی در شهر الجیزه محمد الغیطی را به جرم "تشویق همجنسگرایی" در کانال خصوصی خود به نام "ال تی سی تی وی" همچنین به پرداخت سه هزار پوند مصر (معادل ١٦٧ دلار) محکوم کرد.
مهمان برنامه آقای غیطی که هویتش فاش نشده در آن مصاحبه در اوت ٢٠١٨ درباره زندگی اش به عنوان کارگر جنسی صحبت کرده بود. همجنسگرایی در قوانین مصر صریحا جرم به حساب نمی آید اما مقام ها بیش از پیش به دگرباشان جنسی فشار آورده اند.
آنها در بسیاری موارد افراد مظنون به شرکت در آمیزش با افراد هم جنس را به اتهام تشویق هرزگی، فساد یا توهین به مقدسات دستگیر می کنند.
تازه ترین پرونده بعد از آن تشکیل شد که سمیر صبری، وکیلی که به دلیل به دادگاه کشاندن چهره های مشهور در مصر معروف است، شکایتی را علیه آقای قیطی تسلیم دادگاه کرد. این درحالی است که آقای قیطی خود گاه در مواردی دیدگاه های ضدهمجنسگرایان ابراز کرده.
"شورای عالی مقررات رسانه ای" مصر فورا با ذکر "تخطی های حرفه ای" برای دو هفته فعالیت این کانال را متوقف کرد.
به گزارش روزنامه دولتی الاهرام آقای صبری مجری این کانال را متهم کرد که با پخش این برنامه پول در آوردن از "همجنسگرایی" را تشویق کرده است.
آقای قیطی علاوه بر حبس و جریمه، بعد از آزادی هم باید برای یک سال تحت نظر باشد. او امکان تجدیدنظرخواهی از این حکم را دارد.
شورای عالی مقررات رسانه ای مصر در سال ٢٠١٧ بعد از اهتزاز یک پرچم رنگین کمان در کنسرتی در قاهره - که نشانه حمایت از جامعه دگرباشان جنسی این کشور بود - حضور همجنسگرایان در کلیه رسانه ها را ممنوع کرد.
آقای صبری همان وکیلی است که شکایتی را علیه خانم رانیا یوسف بازیگر سینما به خاطر پوشیدن یک لباس نازک حین شرکت در یک جشنواره تنظیم کرده بود.
آقای صبری در سال های اخیرا صدها شکایت از این نوع تسلیم دادگاه ها کرده است.
جهان - ثروتمندان روزی دو و نیم میلیارد دلار ثروتمندتر میشوند
موسسه آکسفام می‌گوید دارایی ثروتمندان جهان سال گذشته ١٢ درصد بیشتر شده است. آکسفام خواستار وضع کردن مالیات بیشتر بر درآمد کنسرن‌ها و سرمایه‌داران با هدف سرمایه‌گذاری در آموزش و خدمات اجتماعی در سراسر جهان شده است.
موسسه خیریه آکسفام گزارشی منتشر کرده است که نشان میدهد شکاف میان ثروتمندان و فقرا در جهان هر روز عمیق‌تر میشود.
این گزارش که با عنوان "ثروت عمومی یا شخصی" دوشنبه ٢١ ژانویه در آستانه نشست سرمایه‌گذاران و تصمیم‌گیرندگان عرصه اقتصاد در داووس منتشر شده، حاکی از آن است که ثروتمندان بزرگ جهان روزانه دو میلیارد و نیم دلار ثروتمندتر میشوند.
آکسفام یک موسسه خیریه متشکل از ١٥سازمان در ٩٨کشور جهان است که در پی راهکارهای برای ریشه‌کن کردن فقر، گرسنگی و بی‌عدالتی در سراسر جهان است.
این موسسه می‌گوید دارایی ثروتمندان جهان سال گذشته میلادی ١٢ درصد بیشتر شده است و همزمان نیمه فقیر جمعیت جهان ١١ درصد فقیرتر شده است.
آکسفام در گزارش خود تأکید کرده است که تمام کشورهای جهان هنگام ارائه خدمات عمومی در زمینه آموزش، بهداشت و خدمات اجتماعی گرفتار "کمبود شدید بودجه" هستند، با آنکه می‌دانند این خدمات سهم‌چشم‌گیری در کاهش فقر و نابرابری اجتماعی دارند.
گزارش آکسفام نشان میدهد که دولت‌های تمام کشورهای جهان به کنسرن‌ها و سرمایه‌داران امتیازات مالی می‌دهند. در فاصله سال‌های ١٩٧٠ تا ٢٠١٣ میلادی مالیات بر ارزش افزوده در کشورهای ثروتمند جهان از ٦٢ درصد به ٣٨ درصد کاهش یافته است.
بر اساس این گزارش، شمار میلیاردهای جهان از زمان بحران اقتصادی سال ٢٠٠٨ تا کنون تقریبأ دوبرابر شده است. از سوی دیگر هر سال شمار کسانی که موفق شده‌اند خود را از فقر مطلق نجات دهند، کمتر و کمتر شده است.
جورن کالینسکی، مدیر کمپین آکسفام به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته است: "در حالیکه ثروتمندان با سرعت نور ثروتمندتر میشوند، وضعیت اقتصادی نیمه فقیر جمعیت جهان رو به سقوط است"
در برخی از کشورها، از جمله بریتانیا و برزیل، آخرین دهک- فقیرترین ده درصد جامعه در مقایسه با دهک نخست جامعه بیشترین مالیات بر درآمد را پرداخت میکند. آکسفام می‌گوید نابرابری اجتماعی به ویژه زندگی زنان و دختران را تحت تأثیر قرار میدهد.
گزارش این موسسه حاکی از آن است که در سراسر جهان، مردان به طور متوسط دوبرابر زنان دارایی دارند و حقوق آنها ٢٣ درصد بیشتر از زنان است.
٤ـــ آمریکا - اعتصاب موفقیت آمیز معلمان در لس آنجلس
اعتصاب هزاران نفر از معلمان مدارس لس‌آنجلس بعد از آنکه در حال ورود به دومین هفته خود بود، پایان یافت.
اعتصاب معلمان که از ١٤ ژانویه آغاز شده بود، ناشی از مناقشه رفع نشده مربوط به مشکلات حرفه‌ای و مالی عنوان شده بود. حالا دولت فدرال با اتحادیه معلمان لس‌آنجلس به توافقی رسید که بر اساس آن اعتصاب پایان یابد.
به دلیل عدم حضور معلمان در کلاس درس، این اعتصاب بر تحصیل حدود ٦٠٠ هزار دانش آموزان تأثیر گذاشته بود.
بر اساس توافق حاصل‌شده میان اتحادیه معلمان و دولت ایالتی، میزان حقوق معلمان ٦ درصد افزایش یافته، فضای کلاس درس بزرگ‌تر شده و همچنین امکانات آموزشی بیشتری به مدارس تعلق می‌گیرد.
"الکس کاپوتو" رهبر اتحادیه معلمان دراین‌باره گفت: توافق به‌دست‌آمده، حاصل نزدیک به ٢١ ساعت مذاکره با شهردار لس‌آنجلس است.
در مدت اعتصاب نزدیک به ٣٠ هزار معلم و کارمند آموزشی مدارس دست به اعتصاب زده بودند.
