اعتصاب کارگران هفت تپه احتیاج به حمایت های بیشتری دارد
محمد آسنگران
July 28, 2020ما هفت تپه ای هستیم
کودک به پدر کارگرش: پدر شرمنده نباش...
اعتصاب کارگران هفت تپه احتیاج به حمایت های بیشتری دارد
با هشتک # ما هفت تپه ای هستیم# از کارگران هفت تپه حمایت کنیم.
پرسش: اعتصاب کارگران هفت تپه چهل و سومین روز خود را پشت سر گذاشت. این حرکت کارگری از بعد از اعتراضات آبان و دی ماه نود و هشت مهمترین واقعه سیاسی طبقاتی جامعه ایران است. به قول کارگران هفت تپه اینجا پایتخت اعتصاب جهان نام گرفته است. اما این پایتخت اعتصاب کارگران جهان اگر چه هنوز نفس میکشد، با این حال فریادهایی را از درون کارگران و خانواده های آنها میشنویم که عمق درد و گرسنگی را مخابره میکند. آیا این فریادها پاسخی درخور توجه از بقیه بخشهای کارگری ایران بویژه کارگران مراکز کارگری استان خوزستان و سازمانهای کارگری جهان و احزاب سیاسی چپ و فعالین رسانه ها گرفته است؟
محمد آسنگران: متاسفانه پاسخ به این سوال منفی است. ما نباید پاسخی مینیمالیستی به این سوال بدهیم. نمیخواهیم به این حد از حمایت و همبستگی رضایت بدهیم. کارگران هفت تپه شایسته بیشترین حمایتها هستند. کارگران هفت تپه، خودشان نیز درخواست حمایت بیشتر از اینرا دارند. اگر سمپاتی به این مبارزات بیشتر شود، حساسیتها بیشتر و اهمیت این اعتصاب در فضای سیاسی ایران بیشتر درک شود، موج گسترده تری از همبستگی راه می افتد. ما نمیتوانیم انتظار فداکاری و از جان گذشتگی بیشتری از کارگران هفت تپه داشته باشیم. این منصفانه نیست کارگران این مجتمع کارگری چهل و سه روز است بدون وقفه تجمع میکنند. فریاد میزنند و هنوز پاسخ در خوری نگرفته اند. کارگران هر روز پلاکارد بالا میبرند و سخنرانی میکنند. اما هنوز گوش شنوایی برای پاسخگویی پیدا نکرده اند. دولت و کلیه مقامات حکومتی کر و کور و لال به کارگران زل زده و منتظرند از شدت خستگی و گرسنگی کارگران پراکنده و ناامید بشوند. اما در همان زمانی که کودک هفت تپه ای به پدرش امید میدهد، مقامات حکومتی جمهوری اسلامی پشت پرده و در جلسات مخفیانه خود در حال توطئه و نقشه تفرقه انداختن در میان کارگران هستند. وقتی دختر بچه ای، با نامه نوشتن، پدرش را خطاب میکند و میگوید "پدر اگر برای مخارج ما پول ندارید شرمنده نباش، میدانم حقوق نگرفته اید". وقتی یکی از کارگران آبیار هفت تپه در کنار مزرعه نیشکری که مشغول آبیاری آن است با تنی خسته فریاد میزند "مسئولین مملکت خجالت بکشید من سه ماه حقوق معوقه دارم، یخچالم خالی است و پول تو جیب ندارم با این حال نه با آب بلکه با خون خود این مزرعه را سر پا نگهداشته ام و.... " تنها دو نمونه از دهها و صدها نمونه دردناکی است که ما تا کنون از کارگران و خانواده های کارگری هفت تپه شنیده و دیده ایم. همه میبینیم و میدانیم که فقر و فلاکت و بی آیندگی در جامعه ایران گسترش غیر قابل تصوری پیدا کرده است. در بطن چنین جامعه ای پاسخ حکومت به مردم فقط یک چیز است: دروغ و سرکوب. اما برای مقابله با این حکومت و برای کوتاه کردن دست سرمایه داران و مفتخوران و اختلاسگران و دزدان اسلامی هم فقط یک پاسخ وجود دارد: اعتراض و به خیابان آمدن. کارگران هفت تپه امروز پرچم این اعتراض و به خیابان آمدن را در دست گرفته اند. روشن است که اهمیت و جایگاه این اعتصاب و اعتراض و شکست یا پیروزی این حرکت کارگری محدود به هفت تپه نخواهد ماند. هنگامیکه لشکر پیشتاز این جدال طبقاتی پیروز شود شک نداشته باشید که کل جامعه در مقابله با جمهوری اسلامی یک قدم مهم پیشروی خواهد کرد. به همین نسبت اگر کارگران هفت تپه به اهدافشان نرسند جنبش مقابله با جمهوری اسلامی ضرر میکند. این جدال طبقاتی پرچمدارانش امروز در هفت تپه هستند. هفت تپه امروز نقش پیشتاز مبارزه مردم در ایران را بازی میکند. جنبش اعتراضی علیه اعدام سه جوان محکوم به اعدام در فضای بعد از سرکوبهای خونین آبان نود و هشت، تنها زمانی میتوانست به ثمر بنشیند که پرچم اعتراض در ان جامعه کماکان در اهتزاز باشد که این پرچم را کارگران هفت تپه در دست گرفتند تا بنمایندگی از کل جامعه به جمهوری اسلامی بگوید کشتار ابان ما را مرعوب و خانه نشین نکرده است. اگر فعلا حکم اعدام آن سه جوان متوقف شده، نتیجه مستقیم فضایی است که اعتصاب کارگران هفت تپه و مبارزات فزاینده مردم بوجود آورده اند. اگر اسم و احترام کارگر در جامعه امروز ایران زبانزد اقشار بیشتری شده است، نتیجه فداکاری و اتحاد و ادامه اعتصاب کارگران هفت تپه و اعتراض دیگر مراکز کارگری است.
جمهوری اسلامی با سرکوب خونین آبان نود و هشت تلاش کرد جامعه را مرعوب و ساکت کند. هفت تپه فضای تازه ای خلق کرد که امروز تمام صف چپ و آزادیخواه و برابری طلب جامعه، چشم امید به آن دوخته شده است. اما بحث ما این است نباید منتظر تعیین سرنوشت جدال کارگران هفت تپه با دولت و سرمایه داران بود. باید در این جدال بازیگر بود نه تماشاگر. اولین کاری که همه فعالین سیاسی و رسانه ای و سازمانهای کارگری و احزاب چپ میتوانند و باید متحدانه دست بکار آن بشوند حمایتهای بیشتر، آکسیونهای بیشتر و طبعا راه انداختن کمپینی وسیع با استفاده از میدیای اجتماعی است که با هشتک # ما هفت تپه ای هستیم# میتواند ابعاد فرا کشوری پیدا کند. ما از همه فعالین کارگری و رسانه ای میخواهیم که بدون فوت وقت در این حرکت شریک بشوند.
زنده باد اتحاد و همبستگی و حمایت از اعتصاب کارگران هفت تپه
زنده با د کارگران هفت تپه!
با این هشتک از کارگران هفت تپه حمایت کنیم.
# ما هفت تپه ای هستیم#
