شکوه مقاومت در روژآوا از جزیره تا فرات و عفرین
عباس منصوران
October 09, 2019شکوه مقاومت در روژآوا از جزیره تا فرات و عفرین
بار دیگر فاشیسم حاکم بر ترکیه، با چنگ و دندان های خون آلوده، از پشت دیوارهای برپا شده بر سینه ی روژآوا گردن می کشد. درست روز 7 اکتبر(2019)، در اوج تهدید به حمله و پرواز بمب افکن ها و غرش تانک ها درعبور از دیوارهای اشغال و تجاوز و بمباران و شلیک ها در حَسَکه و سره کانی بین کانتون های جزیره و فرات از جمله، افتخار آنرا داشتم تا شاهد آن باشم که چگونه نوجوانان کانتون ها در کوبانی و جزیره و نزدیک غفرین، نخستین کنکور سراسری دانشگاه روژآوا را برگزار می کردند. و امروز در آزمون حضور و همانها با شکوهمندی، همراه با یگانهای مقاومت و توده های زحمتکش، آماده به دوش گرفتن سلاح می شدند. انترناسیونالیستها، از سوسیالیست و کمونیست و آنارشیست گرفته تا یگانهای مقاومت و مردمان کانتون ها از هر قوم را با چشمان خویش در راه حسکه و سره کانی و قامشلو می دیدم، در سنگرها از کوبانی -کانتون فرات- تا پیرامون کانتون عفرین اشغال شده- و با افتخار در کنارشان بودن. این مردمان رنج و رزم و ایستادگی، گویی همانند هزاران سال پیش با روش زندگی و مبارزه ای ی در هم آمیخته در پیکار علیه خونخواران آشور و هخامنشی و ساسانی و روم و سپاهیان مکه و مدینه و عثمانی و صلیبیان و پیمان چهارپارچه سازی سایکس-پیکو در سال 1914 و تا امروز درگیر. در این سرزمین گندم و زیتون و دجله و فرات، توده های به پاخاسته برای خودمدیریتی، تهدید حکومت ترکیه را نیز طرحی نخ نما و هزاران بار تکرار شده ی همه متجاوزین تاریخ می خوانند که باید و می توان آنرا درهم شکست و زندگی زیبایی را سازمان داد.
اینک، اردوغان در شرایطی ادای مضحک سلطانهای عثمانی را به نمایش می گذارد که پوسیدگی اش به آخرین سلطان عثمانی «عبدالمجید دوم» می ماند. او و رژیم اش، که بیش از پیش، در باتلاق بحران های سیاسی و اقتصادی تا گردن فرورفته در حالیکه توده های کار و زحمت، قهرمانانه درعراق، حکومت دست نشانده ی حاکم را به آستانه ی سرنگونی کشانیده اند و حکومت اسلامی در ایران به سوی باتلاق تاریخ دست و پا می زند، اردوغان با عربده جویی، دهان به هرز و تهدید گشوده است. او مدعی است که روژآوا با بیش از سه میلیون تن از خلق های ستمدیده ی کرد و عرب و ارمنی و آشوری و کلدانی و ترکمن وعلوی و ایزدی ووو،«تروریست» اند. حکومت اسلامی- فاشیستی ترکیه در حالی پیشروی به سوی 40 کیلومتر تا عمق روژآوا را به بهانه ی ایجاد «منطقه امن»، به زبان می آورد که ترامپ و دستگاه رهبری آمریکا در نتیجه رقابت های درون حکومتی، در گرداب برکناری افتاده است. اردوغان، این سرکرده بورژوازی ترکیه، در حالیکه جوی خون در کنار و دجله و فرات در بغداد روان است، با تانک و توپ و پهباد و بمب افکن ها و پنجمین ارتش ناتو، همانند لاشخوری نفرت آور بر فراز روژآوا، مجال را مناسب شمرده تا فرات را خونین سازد و سرزمین سوخته بیافریند. بورژوازی حاکم بر ترکیه به رهبری اردوغان و حزب مذهبی- فاشیست «عدالت و توسعه» با پرچم مرگ نشانِ اخوان المسلیمن در دست، نوعثمانیسم دیگری را همچنان در کله ی پوک خویش به بیهوده می پروراند. وی همزمان به ابتکار فاشیسم روس؛ تک تیراندازان سپاه قدس و حشدالشعبی به فرماندهی سفیر سپاه قدس، قاسم سلیمانی، که سینه کارگران بیکار و زحمتشکان را درعراق نشانه گرفته، برای سرکوب یک جنبش پیشرو و شوراگرایانه ی میلیونی در روژآوا، فاجعه ی عفرین و کوبانی دیگری را در سر می پروراند. اما، با مقاومت انقلابی کانتونهای جزیره و فرات و عفرین و همبستگی انترناسیونالیستی، رویای پیروزی اردوغان به گور خواهد شد. اگر در جنگ نابرابر 23 روزه ی دو سال پیش و در عفرین با شکست زمینی روبرو شد و با ارتش و تانک هایش در زمین فلج ماند و تنها در پناه بیش از روزانه 73 بمباران هوایی به اشغال عفرین قهرمان و خونین دست یافت، اما اینک در آنجا، زیر پاتک های یگان های مقاومت زنان و مردان و نیروی مقاومت مردمی روزی نیست که با تلفات جدی روبرو نشود. ترکیه با پروژه ی «سپر فرات" (۲۰۱۶) و "شاخه زیتون" (۲۰۱۸) از سال 2012 با بمب افکن و بمب و تانک و موشک برآن بوده است تاجنبش خودگردانی را در روژآوا را به خاک نشاند تا آرمان خودگردانی را در دیگر بخش های کردستان از ریشه بسوزاند.
اما مردمان کانتون ها، زنان ومردان آزاده و زحمتکش از هرقومیت و با تجربه خودگردانی، اراده کرده اند که سرنوشت خویش را خود رقم زنند، و آلگوی خودمدیریتی به ویژه در خاورمیانه باشند. این جنبش با خصلت نمایی انقلابی، در محاصره ارتش پنجم ناتو به فرماندهی ترکیه، در جنگ و درگیر با حکومت اسلامی عراق و شام (داعش)، آرتش «آزاد سوریه» و النصر و دهها گروه مذهبی دیگر، حکومت های روسیه؛ سوریه، ایران و حزب الله لبنان و سوریه و نیروهای کرد زیر فرمان دولت اقلیم کردستان عراق، دولت عراق و مزدوران محلی این دولت ها، و همدستی و تبانی دولت آمریکا با این دشمنان رهایی، ایستاده است تا خود از دستاوردهای سالهای مبارزه و هزاران جان عزیز دفاع کند و حماسه بیافریند.
ترامپ تاجر و دلال، با توهین؛ جنبش خودمدیریتی در شمال سوریه را«مبارزاتی عشیرتی» می خواند در حالیکه به انحلال کانتونها چشم دوخته و دستی در دست اردوغان، چراغ سبز اشغال را نشان می دهد و با ارتش ناتوی خویش و ارتش ترکیه، گشت مشترک می دهد. حکومت های سوریه و روسیه و ایران سرخوش از این همدستی در تلاش گشودن کریدور حکومت اسلامی-روسیه از گذر دیرالزور تا به حلب و دمشق گذر کرده به اقیانوس راه یابند.
در این شرایط، بدون شک با پیشبرد چنین پروژه ای روژآوا با همه جانفشانی ها در خطر است. باید با حفظ نقد و اتحاد و سازندگی، به هرگونه و توان، از مقاومت روژآوا و جنبش خود مدیریتی و تجربه خودگردانی و آزادی آن دفاع کرد، پیش از آنکه تاریخ ما را به سان بی مسئولین تاریخ، از گروه شرمساران بنامد.
عباس منصوران
کوبانی 8 اکتبر 2019
