آلترناتیو ما کارگران برای سرنگونی سیستم سرمایداری و نابودی رژیم جمهوری اسلامی در ایران چیست؟

علی برومند
September 12, 2019

آلترناتیو ما کارگران برای سرنگونی سیستم سرمایداری و نابودی رژیم جمهوری اسلامی در ایران چیست؟

 

" ما آلترناتیومان شورایی و جمعی است  و فرد محور نیستیم، فرد طلب نیستیم، فردطلبان و ناسیونالیست  و نژاد پرستان و مرتجعین خودشان را به ما نچسبانند. آلترناتیو ما شوراهای کارگری است.، یعنی جمعی تصمیم می گیریم برای سرنوشت خودمان.، از پایین حکم صادر می کنیم  هر چه از بالا زدند توی سرمان بس است. حالا ما تعیین تکلیف می کنیم، 3 سال شرکت را چاپیدند، دولت با تمام قدرت پشتش بوده، بسه اقا، الآن امدین آقایان دیگر وقت تونو نمی گیریم، ببینید شوراها را تمرین کنیید، ما شکلش را درست کردیم، توی هر اداره ای نماینده انتخواب کردیم، آلآن مثلن یک تصمیم عمومی است و همگی تصمییم می گیریم و ......"  اسماعیل بخشی

 

اما می عده ای سوال می کنند، که چرا انقلاب نمی شود؟

 

 راستی راستی چرا انقلاب نمی شود؟ وضعیت کنونی جامعه پر از تلاطم و نابسامانی های، سیاسی، اقتصادی، حقوقی و اجتماعی است، استثمار سرمایه درسطح جامعه حاکم است و کارد به استخوان  اکثریت مزدبگیران رسیده است، اما چرا انقلاب نمی شود؟ جامعه آبستن یک وضعیت اضطراری است، اما چرا انقلاب نمی شود؟. حتمن می  باید اتفاقی بیفتد، این اتفاق آرزوی روشنفکران است و اقشار مختلف غیر کارگری در ایران مثل ( مجاهدین سلطنت طلبان، لیبرال ها و ... است)، همه در انتظار این واقعه هستند. اما کارگران این واقعه را می دانند، آرزویش را نمی کنند و در انتظارش نمی مانند، بلکه می دانند که امکان پذیر است و در حال شدن است و دارد اتفاق می افتد. مشام گارگران و مزد بگیران ضد سرمایه در این زمینه  بهتر از مشام روشنفکران و آرزوکنندگان کار می کند وهمچنین  تیز تر است. به روشنی روز همکا ران  و هم رزمان ما، کارگران هفت تپه ویکی از نمایندگان آنها، همکار عزیز اسماعیل بخشی، سپیده ی قلیان ها و....   وضعیت اضطراری وزنگ خطر انقلاب را برای رژیم سرمایه داری اسلامی به صدا در آورده اند. همکار عزیز اسماعیل بخشی در یکی از فراخوان ها و صحبت هایش برای خروج از ناسامانی های جامعه وبخصوص وضعیت نابسامان کارگران هفت تپه  به این شیوه فرا خوان اداره ی شورایی را  به همه داده است: " ما آلترناتیومان شورایی و جمعی است  و فرد محور نیستیم، فرد طلب نیستیم، فردطلبان و ناسیونالیست  و نژاد پرستان و مرتجعین خودشان را به ما نچسبانند. آلترناتیو ما شوراهای کارگری است.، یعنی جمعی تصمیم می گیریم برای سرنوشت خودمان.، از پایین حکم صادر می کنیم  هر چه از بالا زدند توی سرمان بس است. حالا ما تعیین تکلیف می کنیم، 3 سال شرکت را چاپیدند، دولت با تمام قدرت پشتش بوده، بسه اقا، الآن امدین آقایان دیگر وقت تو نو نمی گیریم، ببینید شوراها را تمرین کنیید، ما شکلش را درست کردیم، توی هر اداره ای نماینده انتخواب کردیم، آلآن مثلان یک تصمیم عمومی است و همگی تصمییم می گیریم و ......"  بر گرفته از یوتیوبه you tube   ها و مرتجعین با  و تمام حاکمیت را به چا

مدت هاست کارگران هفت تپه ، فولاد، آذر آب، هپکو  و اکثرمزد بگیران برای مطالبات خود به اعتصاب و تظاهرات های خیابانی دست می زنند و بخشن هنوز مشغول اعتراضات خیابانی هستند. بیکارساز، تورم بیخانه مانی  روز به روز اوج می گیرد، اما چرا انقلاب نمی شود؟

اما بر خلاف انقلاب شکست خورده ی 57،  این با ر طبقه ی کارگر و مزد بگیران ضد سرمایه می خواهند با نیروی خود  سرنوشت خود  را از پایین با دموکراسی مستقیم تعیین وبدست بگیرند.

حکم زندان کارگران هفتبه از سوی دولت سرمایه وسرمایه داران نشاندهنده ی این است، که هر گونه چانه زنی برسر مطالبات کارگران بدلیل برآمد مبارزه یه طبقاتی  طبقه ی کارگر و مزدبگیران از یک سو و ناتوانی  سیاسی اقتصادی طبقه ی سرمایه دار در ایران در جوابگویی به مطالبات اقتصادی وسیاسی طبقه ی مزد بگیر ضد سرمایه حدودن  به پایان رسیده است. بی کفایتی و وحشت رژیم سرمایه با عقب نشینی یکی از قاتلان و چهره ی مخوف قضایی رژیم سرمایه به تصمیم حکم زندان کارگران هفت تپه ، اسماعیل بخشی و همچنین سپیده ی قلیان، عسل محمدی،ساناز الهیاری، امیر امیرقلی،امیر حسین محمدی و محمد خنیففر. نشان دهنده ی این است که ما باید به تعرض انقلابی را علیه رژیم شدت بخشیم.

دیگر درنگی نیست که به دنبال چه باید کرد  و آلترناتیو روشنفکری بگردیم.

آلترناتیو در مقابل سیستم سرمایه داری موجود را خود کارگران حاکمیت شورایی در جامعه می دانند.

اما چه باید کرد؟

همانطوریکه بطور اختصار وضعیت بدون برو و برگرد سیاسی و اقتصادی ایران را در بنبست  و بدون راه وچاره برای خروج از بحران برای سرمای داری در ایران بوسیله ی این دولت می دانیم. تنها راه برای ما کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه این می تواند باشد، که با تسخیر کار خانه ها ومؤسسات دولتی وغیر دولتی و در هم کوبیدن ماشین دولتی رژیم سرمایه داری اسلامی اداره ی سیاسی و اقتصادی جامعه را با ایجاد شوراهای انقلابی کارگران ومزدبگیران ضد سرمایه در سراسر جامعه بدست گیریم.

 

نابود باد سیستم سرمایه داری و رژیم جمهوری اسلامی در ایران

زنده باد حاکمیت سیاسی و اقتصادی کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه

زنده باد انقلاب

زنده باد سوسیالیسم

علی برومند

12.09.2019