چرا سازش طبقاتی

عباس گویا
August 18, 2019

چرا سازش طبقاتی

آبشخور یادداشت حسن صالحی در دفاع از بیانیه چهارده نفره، اطلاعیه اخیر حزب كمونیست كارگری ایران (حککا) در همین مورد است. ابشخور اطلاعیه حککا، تز حمید تقوائی در مخالفت با اپوزیسیون اپوزیسیون است. همان خطی که مخالف اظهار وجود مستقل گرایش سوسیالیستی (در ضدیتش با گرایش بورژوائی علینژاد در جنبش زنان) در تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران در بهار امسال بود، امروز "مسولانه" به ۱۴ معصوم چشمک اتحاد مبارزاتی میزند. چرا؟ از آنجا که بیانه ۱۴ نفره در اپوزیسیون خامنه ای قرار گرفته است پس تز مخالفت با اپوزیسیون اپوزیسیون به نتیجه منطقی اش میرسد: موافقت با اپوزیسیون. تز ممنوعیت اپوزیسیون اپوزیسیون اما نهایتا در خدمت چیست؟ این سوال کلیدی است.

 

 برای جواب لازم نیست خیلی عمیق شد. جواب را میتوان بعنوان نمونه آنجا که محمد رضا پویا بدرست میگوید «ظاهرا حسن صالحی پلاتفرم و خواسته ها و مطالبات سیاسی جنبش خودمان را فراموش کرده که دو دستی جسارت سیاسی را به آدمهای جنبش راست تقدیم میکند. مگر فعالین علیه آپارتاید جنسی و اسلام سیاسی، آتش زنندگان حجاب نماینده ندارد که اینچنین طبق ازادیخواهی را به "دیگران" بفرما میزند؟» یافت. حسن صالحی و آنهم نه شخص و دیدگاه فرد حسن بلکه خطی که توسط حمید تقوائی نمایندگی میشود بدنبال سازش طبقاتی است. علت تز ممنوعیت اپوزیسیون اپوزیسیون همین است: سازش طبقاتی با بورژوازی. چرا سازش طبقاتی؟ ردپای چنین انحرافی را قطعا میتوان در سطوح مختلف تئوریک، سیاسی و سازماندهی یافت. اما نقطه عزیمت تمام این انحرافات حككا زمینی تر از آن است که به غور فلسفی و تئوریك نیاز داشته باشد. علتش كه باشكال مختلف از طرف رهبری حككا بارها اعلام شده است، تلاش برای حفظ و "بزرگ کردن" حزب است. بعبارت دیگر تمام فلسفه سازش طبقاتی روی این واقعیت استوار شده که حزب بدلیل ریزش کادری و مهمتر از آن بدلیل نداشتن بدنه کارگری ناگزیر است این کمبود را با بدنه غیر کارگری جبران کند. خب برای بسرانجام رساندن چنین پروژه ای باید سازش کرد، بهمین سادگی. در ابتدا پروژه پیوند با احزاب و سازمانهای چپ قرار بود حزب را بكمك بدنه كادری چپ غیر كارگری بزرگ كند، همان چپی كه حككا با نقدش بوجود آمده بود. آن پروژه شكست خورد. پس خط سازش را باید گل وگشادتر کرد، ‘انعطاف’ بیشتری نشان داد، همه با هم شد، جا برای علینژادها و ۱۴ معصوم ها باز كرد، یعنی جا برای جنبش های غیر كارگری، گرایشات بورژوائی در جنبش كارگری و سایر جنبش های حق طلبانه باز کرد. این خطی است که حداقل 10 سال است بر حککا چیرگی دارد. محل ملاقات كجاست؟ جنبش سرنگونی! تز ممنوعیت اپوزیسیون اپوزیسیون و سایر تئوریها در این متن است كه ساخته میشود. جنبش سرنگونی مقدس میشود و هر كس در این جنبش بود خودی است.

 

نوشته حسن صالحی و کامنتهای بهزاد مهرآبادی، شهاب اولدین، ایرج ابشار، قباد نظرگاهی، منصور ترکاشوند محصولات جانبی خطی است که بدنبال سازش طبقاتی با بورژوائی است، خطی که سخنگو و تئوریسین اش حمید تقوائی است. بدون چالش آن خط، سرنوشت مخالفت با خط حاکم در درون حککا سكوت، خروج یا تسلیم است. هیچیك از این گزینه ها منفعتی به جنبش سوسیالیستی كارگری نمیرساند. منفعت جنبش سوسیالیستی در مقابله محکم و بدون تخفیف با خط حاکم و سازشکار در حککا است.

***