چند نکته پیرامون جمع آوری امضاء در محکومیت توطئه " مذاکره" چهار حزب ناسیونالیستی کرد با رژیم اسلامی ایران!

عزت دارابی
July 22, 2019

چند نکته پیرامون جمع آوری امضاء در محکومیت  توطئه " مذاکره" چهار حزب ناسیونالیستی کرد با رژیم اسلامی ایران!

به نظر من اینجور امضاء جمع کردن برای چنین کاری نه تنها نمی تواند تاثیر گذار باشد در واقع میتواند نتیجه معکوسی هم در بر داشته باشد . این مبارزه طبقاتی است ، مبارزه دو طبقه اجتماعی با سیاست و پراکتیک کاملا متفاوت. طبقه و احزابی که ماهیت ارتجاعی ـ بورژوایی دارند، معلومه که اگر ١٠٠٠ نفر دیگر از کادر رهبری خودشان را در راه اینجور معامله و زد وبندهای ارتجاعی از دست بدهند، پیشیزی برایش ارزش ندارد. این خود در واقع نوعی جنگ طبقاتی است. چند حزب همچو "ناردونیکها و انقلابیون سوسیالیست (اس. آر.ها) و سوسیال رولوسیونرها  که احزابی بوژوازی و معامله گر در روسیه بودند، در انقلابات ١٩٠٥ و ١٩١٧ بر خلاف بلشویکها ،  معتقد به انقلاب کارگری و مردمی نبودند، بلکه میخواستند از راه "توطئه" با حکومت کنار آیند و جا پای در حکومت تزاری برای خود باز کنند. این احزاب ناسیونالیستی در جنبش کردستان همچو احزاب نامبرده  احزابی معامله گرند، و تا کنون زنگ منزل تمام دولت های مرتجع اسلامی ـ بورژوایی و احزاب شوینیزم و پان ایرانیسم را زده اند، اما چیزی عایدشان نشده و من کاملا مطمئنم که در این معامله ارتجاعی با جمهوری جرم و جنایت، نه تنها نمی توانند به کوچکترین اهداف ضد مردمی خود برسند ، بلکه بیشتر از پیش رسوا و منزوی خواهند شد.این احزاب ، تنها در صورتی می توانند که نظر جمهوری "فسیل های تاریخی " را جلب کنند ، که رسما به  ج ـ اسلامی اعلام کنند که لطفا سازمان و دم و دستگاه (پیشمرگان مسلمان کرد) را ملغی کنید و ما حاضریم که به جای آنها از مرز و بوم ایران زمین  در منطقه کردستان که ٩٠٠ کیلومتر است دفاع میکنیم و مردم کردستان و "کولبران زحمتکش"  را خیلی بهتر از پاسداران و بسیجیان سرکوب خواهیم کرد. دیگر قتل و عام کمونیست ها و انسان های سکولار و انقلابی به جای خود. فقط و فقط در صورت اعلان رسمی و عملی چنین بیانیه ای شاید ج ـ اسلامی اظهار بدارد، خوب بفرمائید و دست بکار شوید، آنهم کاملا زیر نظر و ذره بین اطلاعات و سپاه پاسداران. نمونه بارز همچو "قیاده موقته" همان "پارتی" سالهای ٥٦ و ٥٧ که کاملا همچو مزدوری رسمی و همگام با سپاه و بسیج در کردستان ایران بر علیه مبارزین و جنبش حق طلبانه مردم دست به جنایت و لشکر کشی زدند. نقش این ها می تواند بسیار مخربتر و جنایتکارانه تر باشد والی کیست امروز ماهیت جمهوری وحشی را کاملا نداند؟ کیست که نداند که "مذاکره" و گفتگو با این "باغ وحش" بدون ثمر و فقط برای مهار کردن جنبش آزادیخواهانه و انقلابی کردستان است؟ آیا مگر می شه ، کسی را در ایران و کردستان یافت که نداند از دست این "ویروس و باکتریهای" یخ زده چیزی غیر از اعدام، سنگسار، شکنجه و زندان و قطع عضو بدن انسانها و تجارت سکس و خرید و فروش اندام بچه های معصوم ایران ساخته نیست؟

آیا داد وستد و توطئه و معامله سیاسی این احزاب از بالای سر مردم کردستان با رژیمی که دستش به خون میلیون ها انسان مبارز و بی گناه آلوده است ، چیزی غیر از توهم پراکنی و به رسمیت شناختگی ج ـ اسلامی و حقانیت این رژیم در سرکوب وحشیانه و میلیونی  آزادیخواهان و کمونیست ها میتواند معنی دیگری را در بر داشته باشد؟ این احزاب ناسیونالیست و ارتجاعی همه اینها را میدانند و راه خود را انتخاب کرده اند. از این جهت من کاملا مخالف این گونه طومار و امضاء جمع کردن هستم، زیرا با جمع کردن مجموعه ای امضاء نمی شود هیچگونه تغییر و تاثیر اجتماعی ای را در میان مردم بوجود آورد. بنظرم این بیشتر نشانه ضعف و بالانس نیروهای اجتماعی و کمونیستی در گیر در جنبش ملی کردستان است . تازه اینها میتوانند در "معامله ارتجاعی" خود همچو مدرکی این ستون امضاء ها را دو دستی تقدیم رژیم بکنند و اظهار دارند، ببینید ، مردم کردستان همه با ماست و از چند میلیون انسان در کردستان  فقط این چهار صد و پانصد نفر است که مخالف هستند و آنوقت این طومار به ضد خود تبدیل خواهد شد. پس تنها راه این است که کلیه احزاب کمونیست و انقلابی و کلیه انسان های سکولار و مبارز با صبر و شکیبایی ماهیت ارتجاعی این احزاب و عمل ضد مردمی آنها را افشاء و بر ملا سازند. این یک جنگ است ، جنگی طبقاتی میان طبقات و اقشار مختلف اجتماعی در قالب احزاب. جنگ سردی میان احزاب سیاسی  و نیروهای اجتماعی درون جنبش انقلابی کردستان . در این جنگ  طبقاتی طرفهای درگیر می کوشد بطریق خود و طبق ایده و برنامه و پراکتیک خود ، بالانس آنرا به سود خود رقم بزند. چند حزب طبق ماهیت سیاسی و اجتماعی خودشان میخواهند از راه " توطئه" و "معامله گری" زیر پرچم "مذاکره" با رژیم کنار آیند و تمام. حال اگر احزاب کمونیست و انسانهای سکولار و انقلابی این عمل احزاب ناسیونالیستی را ارتجاعی و ضربه به جنبش انقلابی مردم ارزیابی می کنند، باید قبل از هر خط و ربطی به نیروی اجتماعی خود در درون این جنبش بنگرند و با تکیه به این نیروی اجتماعی در داخل و خارج به مبارزه با توطئه گران بپردازند. نه اینکه مقاله ای بنویسید و کورکورانه، عده معدودی پای آن امضاء بگذارند . آخر میتوانید به من بگوید که نتیجه ابژکتیو این عمل چیست؟ غیر از اینکه تو کمونیست و انقلابی دارید با امضاء رسمی خود اعلام میدارید که ما فقط ٤٠٠ نفر هستیم. آخر طرف مقابل هم میتواند اظهار بدارد که برو گردنت خرد کن، ببینم با این چند صد نفر میخواهید چکار کنید.  رفقا : جنگ طبقاتی با امضاء کردن چند صد نفر نمی تواند به پیش رود و همچنین نمی تواند دشمن طبقاتی را سر جای خود بنشاند. اگر همچو احزاب کمونیست صاحب نیروی کارگری و اجتماعی هستید، میتوانید بدون یک امضاء هم به مقابله با دشمنان طبقاتی رفت ، اگر هم فاقد این نیروی عظیم اجتماعی هستید ، لطفا سر خودتان را هم درد نیاورید. اول بکوش که  این نیروی اجتماعی را  همچو " لنین" و بلشویک ها به سوی خود جلب کنید، آنوقت رژیم هار اسلامی و احزاب متلون درون این رژیم هم توانای هیچگونه مقابله ای با تو نخواهند داشت. اگر احزاب و سازمان های مخالف " مذاکره" در واقع در جنبش انقلابی کردستان نیرو و نفود دارند ، بهترین راه مبارزه با این " توطئه" این است که همگی با هماهنگی تمام اعلام یک تظاهرات عمومی را در کردستان اعلام دارند. به نظرم این بهترین و موثرترین کاری است که میتوان کرد. این سطح هوشیاری مردم را نسبت به هر توطئه ای بالا می برد ، نه جمع آوری چند صد امضاء.

عزت دارابی

2019-07-22