زبان نرم کومەله و مذاکرۀ احزاب ناسیونالیست با رژیم اسلامی

پویا محمدی
July 06, 2019

زبان نرم کومەله و مذاکرۀ احزاب ناسیونالیست با رژیم اسلامی

طی روزهای اخیر مذاکراتی مابین چهار حزب و سازمان بورژوایی و ناسیونالیستی در کردستان یعنی هر دو شاخۀ حزب دمکرات و هر دو شاخۀ سازمان زحمتکشان با رژیم اسلامی در کشور نروژ انجام گرفته است. این مذاکرات به صورت پنهانی انجام گرفته و تاکنون هیچ معلوماتی در این باره از سوی احزاب مزبور روبه جامعه اعلام نشده است.

این اولین بار نیست که احزاب ناسیونالیست در کردستان به ملاقات و مذاکرات پنهانی با رژیم اسلامی مبادرت می کنند. هر بار نیز با شکست و ناکامی مواجه شده اند. برگزاری این مذاکرۀ پنهانی، از سوی رفقایی از رهبری کومه له-سازمان کردستان حزب کمونیست ایران با انجام مصاحبه هایی مورد تأیید قرار گرفته است. رفیق ابراهیم علیزاده دبیر اول کومه له طی مصاحبه ای با کانال تلویزیونی کومه له، توضیحات و نکاتی را در این باره ارائه نمودند.

 بر این مبنا کومه له هم از حدود یک سال و نیم قبل در پروسۀ شکلگیری چنین مذاکره ای قرار داشته است اما بر اثر تأکید بر شروط لازم و شرایط ناظر بر امر مذاکره با رژیم اسلامی، و پس از دو مورد نشست و ملاقات با نهادی که نقش "واسطه" را در این باره به عهده داشته است، هیچ نشست دیگری از سوی آن نهاد با رفقای ما انجام نمی گیرد. نهاد مربوطه، همزمان طرح و پروژۀ خود را با احزاب ناسیونالیست در کردستان نیز ادامه می دهد و سرانجام به برگزاری ملاقات و جلسۀ مذاکرۀ این احزاب با رژیم اسلامی منجر می شود.

با توجه به اوضاع سیاسی کنونی جامعه و زیانبار بودن هرگونه مذاکره، و وقوف بر اینکه حتی شروط ما برای مذاکره، به هیچ عنوان مورد قبول این رژیم واقع نمی شود، رفقای ما می بایست در همان دیدار اول از تداوم واسطه گری های آن نهاد در قبال کومه له، ممانعت به عمل می آوردند.

اکنون که خبر این مذاکرۀ پنهانی درز پیدا کرده است، شماری از رفقا در سطح رهبری به توضیح بخشی از پروسۀ آن مبادرت می کنند و ضمن تشریح سیاست کومه له در قبال امر مذاکره با دشمن، بدون اینکه نام مشخصی از چهار حزبی که با دشمن به مذاکرۀ پنهانی پرداخته اند به میان بیاورند، به مقاصد و اهداف رژیم در این خصوص از جمله ایجاد تفرقه میان اپوزیسیون پرداخته و با زبانی بسیار نرم، در قبال کسانی که اینک با مذاکرۀ خود با رژیم عملاً به عامل اجرایی سیاست تفرقه در کردستان تبدیل شده اند؛ ابراز امیدواری می کنند که بلکه ایشان فرصت تفرقه اندازی بین نیروها و احزاب را به رژیم نداده باشند!

رفیق ابراهیم پس از شرح مبسوطی از اصول و شروط ما در قبال امر مذاکره و مقبولیت آن، و نیز تشریح اهداف چندگانه رژیم در مذاکرۀ اخیر با احزاب ناسیونالیست، در خصوص این احزاب می گوید:

من امیدوارم اینها مجال نداده باشند به تفرقه اندازی و توطئه گری جمهوری اسلامی در این باره. امیدوارم که آنها این مبنا را که گفتگو کردن با دشمن بر سر حقوق مردم کردستان نمی تواند امر حزب یا جریانی مشخص باشد بلکه امر همه جریانات و امر همه مردم کردستان..... "

کاری که نباید می شد، شده است و احزاب نامبرده با رژیم به مذاکره نشسته اند و بطورعملی به تأمین مقاصد رژیم خدمت کرده اند؛ رفیق ما تلویحاً برایشان ابراز امیدواری می کند که بلکه خوب عمل کرده باشند!

در مصاحبه هایی که از سوی رهبری کومه له انجام شده است، متأسفانه این عمل احزاب ناسیونالیست نه تنها به هیچ عنوان محکوم نشده است بلکه حتی یک کلمه هم از اهداف و مقاصد این احزاب و جریانات از مذاکره با رژیم، صحبتی به میان نیامده است. هرچه هست با نرمی و توهم نسبت به آنها برخورد شده است. شاید دلیل آن این باشد که رفقا بازهم با دلبستگی و حرارت خواهان پیگیری و تداوم دوستی ها وهمکاری ها و نشست و برخاست ها با ایشان هستند و می پندارند از راه چنین روابطی است که می توان از جمله بر سر مشکلات و اختلافات استراتژیک و برنامه ای با این احزاب و کشمکش های مربوط به آن، فائق آمد! شاید بازهم تحت لوای "وحدت طلبی" در جامعه، دیگران را به سکوت در مقابل آنان دعوت می کنند، اما غافل از اینکه چه "خنجر"ها و چه لطماتی از سوی احزاب ناسیونالیست بر پیکر این وحدت طلبی ها که وارد نمی شود.

طی هفته های اخیر بود که رفیق ابراهیم علیزاده طی گفتگویی با "کورد کانال"( کانال تلویزیونی حزب دمکرات) که از شبکه تلویزیونی کومه له هم پخش شد ضمن اشاره به برخی از تفاوت های استراتژیک به عنوان مانع بر سر راه ایجاد جبهه یا اتحادهای پایدار با احزاب ناسیونالیست، اما همزمان به نوعی از توافقات استراتژیک میان احزاب و فراهم نمودن الزامات برای انجام چنین اتحادهایی سخن به میان آورد. ایشان بر دیالوگ و تداوم همکاری در خصوص رسیدن به توافقاتی در زمینۀ مسائل استراتژیکی مانند شکل حکومتی آینده در کردستان(حاکمیت مردمی باشد یا حاکمیت احزاب)، آیندۀ نیروی مسلح( نیروی مسلح واحد یا هر حزبی جداگانه برای خود) و مسئله گفتگو و مذاکره با رژیم تأکید کردند. بر این مبنا رفقای ما می پندارند که با ارتباط و دیالوگ می توان استراتژهای سیاسی یکدیگر را عوض کرد و در این باره به مشترکاتی رسید مثلاً حزب دمکرات شروط اساسی ما برای مذاکره با رژیم را بپذیرد و در عمل به آن پایبند باشد. رفیق ابراهیم با آسودگی خاطر ابراز می دارند که تغییر توازن قوا در جامعه و ضرورت های ایجابی آن می تواند توافقات لازم را در سه عرصه مذکور مابین احزاب تأمین نماید. سؤال این است که در آن شرایط تغییر توازن قوا و توافقات مورد نظر، آیا حزب دمکرات با کومه له برای استقرار حاکمیت شورایی در کردستان توافق خواهد کرد یا اینکه خیر این بایستی کومه له باشد که با تقسیم قدرت میان احزاب و حاکمیت از سوی آنان، با حزب دمکرات به توافق برسد؟!

 اما چند روز نگذشت که علیرغم دیدار با حزب دمکرات کردستان و حتی اعلام گزارش آن از سوی دبیرخانۀ کومه له مبنی بر اینکه "هر دو طرف این نشست تأکید کرده اند که چه در کردستان و چه در ایران توده های مردم نمی توانند به غیر از مبارزۀ متشکل و متحد خود برای رهایی، به هیچ یک از قدرتهای خارجی پشت ببندند"؛ حزب دمکرات با دهن کجی به نویسندگان این گزارش و دهن کجی به تمامی مباحث و دیالوگ های قبلی رفقا با آنان در خصوص مذاکره و ندادن امکان به رژیم برای تفرقه اندازی بین احزاب و بهره برداری از شکافهای موجود در این بین، با هم پیمانان خود به ملاقات و مذاکره با رژیم پرداخت.

جنگ، مذاکره و دیپلماسی، تاریخاً وجه مشترک ماهیت تمامی احزاب ناسیونالیست در کردستان بوده است. نه تنها هیچ اتکایی به نیروی مبارزاتی مردم ندارند، بلکه در تقابل با منافع واقعی آنان و چشم انتظار دخالت قدرتهای خارجی بوده و هستند. تمام تلاش آنان فقط برای سهیم شدن در قدرت سیاسی و حاکمیت بر مردم است. هر بار نیز تلاشها و امیدهای آنان برای رسیدن به چنین اهدافی با شکست روبرو شده است. به یقین که این بار نیز سیاست مذاکره، با شکست کامل برای ایشان روبرو خواهد شد.

 سیاست همکاری کومه له با این احزاب، معین و مشخص و مشروط بوده است. با توجه به روند رویدادها، و عملکرد واقعی آنان، این سیاست ما به جای اینکه همزمان با آگاهگری به موقع در قبال چنین اعمالی، تکمیل گردد و شروط پایه و اساسی کومه له برای این همکاریها برجسته گردد، متأسفانه مدتهاست که ضمن سکوت و یا مماشات با آنان، شروط اساسی ما پایمال شده و به سهم خود موجبات تقویت زمینه های چنین اعمالی که در تقابل با منافع مردم کردستان قرار دارد فراهم آمده است.

یکی از پیش شرط های بارز کومه له برای همکاری با احزاب سیاسی در کردستان که همواره در کنگره های سازمانی ما بر آن نیز به روشنی تأکید شده است عدم توسل به خشونت در قبال یکدیگر و پرهیز از هرگونه مذاکراتی اینچنین و تحریم آن بوده است. به عنوان نمونه در مصوبات کنگرهای۱۲و ۱۵کومه له آمده است:

پيش شرط همکاری با احزاب و گروههای سياسی فعال در کردستان

در ارتباط با احزاب و گروههای سياسی فعال در کردستان که خواهان اتحاد عمل و همکاری در سطوح مختلف هستد نکات زير مبنای سياست عملی ما در برخورد به اين مسئله هستند.

گروههای خواهان اين همکاری بايستی به روشنی هر گونه توسل به اسلحه از جانب گروههای مسلح دارای اختلاف سياسی را محکوم کنند و اصل پيشبرد ديالوگ و مبارزه سياسی متمدنانه را در ارتباط با اختلافات سياسی ما بين يکديگر بپذيرند.

آزاديهای بدون قيد و شرط سياسی در کردستان را به رسميت بشناسند و آن را به عنوان يکی از ارکان مبارزه سالم سياسی در عمل رعايت کنند.

مذاکره با دشمن بر سر خواستها و مطالبات مردم کردستان نه امريک حزب يا گروه، بلکه امر مردم کردستان است. اين گونه تماسهای جداگانه و حزبی بايستی تحريم گردد. چنانچه در شرايط معينی انجام گفتگوها ضروری شود، اصل توافق جمعی در مورد انجام يا عدم انجام آن به رسميت شناخته شود.

بديهی است که با به رسميت شناختن اين پيش شرط ها اينبار بحث مربوط به استراتژی سياسی و زمينه های همکاری پيش می آيد. (تأکید از من است).

 

در سند دیگری مصوب کنگره ۱۵ کومه له ضمن تأکید مجدد بر موارد فوق در خصوص مذاکره آمده است:

-اجتناب از هرگونه ارتباط گرفتنی با رژیم، مذاکره با حکومت مرکزی در ارتباط حقوق و خواستهای مردم کردستان، امری منحصر به هیچ حزب و یا سازمانی نیست. لازم است هرگونه ارتباط جداگانه با دولت مرکزی تحریم شود. چنانچه در شرایط خاص و معینی مذاکره و گفتگو با دولت ضرورت پیدا کرد، اصل توافق همگانی در مورد قبول و یا رد مذاکره به رسمیت شناخته شود و در صورت انجام چنین مذاکره ای، مکانیسم و روش کلی پیشبرد آن مورد توافق عمومی باشد.

 

در ادامه این سند و در مبحث "سیاست کومه له در همکاری احزاب سیاسی در کردستان" آمده است:

دولت مرکزی همواره ابزارهای مختلفی را برای سرکوب و به انحراف کشاندن مقاومت و مبارزۀ مردم کردستان بطور همزمان به کار گرفته است. از جمله: سرکوب مستقیم، توسط لشکرکشی، اعمال خشونت و قهر عریان، بازداشت، شکنجه، زندان و اعدام؛ بهره برداری از شکاف ها و اختلافات احزاب سیاسی در کردستان؛ از محتوا خالی کردن خواست ها و مطالبات مردم کردستان و محدود کردن این خواست ها به چهارچوب تنگ مطالبات محدود فرهنگی با اتکاء به گرایشات سازشکارانه در جامعۀ کردستان؛ دامن زدن به روحیۀ انتظار در میان مردم کردستان با یاری گرفتن از حربۀ مذاکرات یک جانبه با برخی از احزاب و جریان های سیاسی. همکاری و اتحاد عمل نیروهای سیاسی فعال در کردستان بایستی در خدمت خنثی کردن این سیاست ها باشد. (تأکید از من است).

در ادامه این سند می خوانیم: همکاری نیروهای سیاسی در هر سطحی که انجام بگیرد لازم است در راستای منافع عمومی کارگران و مردم ستمدیده در سطح ایران و منطقه بوده و در جهت تقویت مبارزات جمعی و مستقیم آنها علیه جمهوری اسلامی، انجام بگیرد.

و سرانجام در کنگره ۱۷ کومه له نیزیک بار دیگر بر تمامی موارد فوق صحه گذاشته شده است.

 آیا اگر احزاب سیاسی در کردستان به خشونت نیز متوسل شدند، باز هم بایستی همچو امروز شاهد سکوت و لطافت در قبال آنان بود؟! پس اگر قرار است پیرو مصوبات کنگره ها و نه خودسرانه عمل شود، همینکه امروز احزاب ناسیونالیست چنین پیش شرطها و اصولی از سوی ما را زیر پا نهاده و علیرغم جلسات و نشست های بسیار با آنان و یادآوری اصول و شروط مذکور به آنان، و نیز اعلام همۀ اینها به جامعه، بازهم به مذاکره با رژیم اسلامی پرداخته اند و اقدام شان بطور آشکار در تقابل با منافع عمومی مردم ستمدیده کردستان قرار دارد؛ کافی است که این اقدام آنان از سوی کومه له با صراحت محکوم شود و نیز هشدار جدی ای باشد برای تداوم همکاری ها با آنان.

در شرایط سیاسی و اجتماعی و مبارزاتی امروز جامعۀ ایران و موقعیت رژیم اسلامی، هرگونه مذاکره از سوی اپوزیسیون با رژیم جمهوری اسلامی در خدمت تقویت این رژِیم خواهد بود. بنابراین سیاست رادیکال در قبال مذاکره، نه ترویج اصول و شروط برای مذاکره و مشروعیت دادن به آن، بلکه محکوم نمودن صریح آن، افشای سیاست، اهداف و عملکردهای ضدمردمی هر دو طرف درگیر در مذاکره و نیز تشدید مبارزه برای سرنگونی حکومت اسلامی است.

محکوم نمودن مذاکرۀ احزاب ناسیونالیست و افشای سیاست و اهداف آنان از چنین اقداماتی، یکی از وظایف اولیه کومه له محسوب می شود. عدول از آن، کومه له را در مسیر مماشات های بیشتر با این احزاب قرار داده، فضای بیشتری برای انجام اقداماتی از این دست فراهم آورده و نیز موجبات تقویت سیاست های راست روانه در این تشکیلات را به دنبال خواهد داشت.

پویا محمدی

۱۵ تیر۱۳۹۸

۶ جولای ۲۰۱۹