دستمزد کارگران در سال ۹۸

آذر کیمیا
March 24, 2019

دستمزد کارگران در سال ۹۸

  نمایندگان کارگری -کار فرمایی و دولت در دویست و هشتاد و دومین جلسه  شورای عالی کار تصمیم به افزایش حداقل دستمزد سال ۹۸ کارگران از یک میلیون و۱۱۴ هزار تومان سال گذشته به یک میلیون و۵۱۷هزار تومان در سال ۹۸گرفتند. تعین این سطح از دستمزد کارگران ضد کارگری و ضد انسانی است. این تصمیم در حالی گرفته شد که خود مقامات رژیم از قبل گفته بودن خط فقر حدود ۶میلیون تومان است .

در ماه های گذشته کارگران ایران با کاهش ۷۲در صدی قدرت خرید  مواجه شده اند. کاهش چشم گیری که هیچ توجیه عقلانی ندارد و راهکاری هم برای جبران ان اراء نمی شود. کاهش توان خرید فقط مربوط به سال۹۸ نیست. عقب ماندگی مزدی کارگران یک حقیقت تاریخی است که هر ساله با هزار بهانه از ترمیم این عقب ماندگی جلوگیری شده است. انسان ها برای این که بتوانند زنده بمانند و بقای خود را حفظ کنند باید غذا بخورند، بیاشامند، مسکن و بهداشت داشته باشند. اما با حداقل دستمزد که یک کارگر دارد چگونه می تواند از پس این همه نیاز برآید؟ 

سال۹۸سال خاصی است هم به خاطر وضعیت تحریم ها و احتمال محدود تر شدن صادرات نفت، که آنها جای خالی انرا از  جیب خالی ما  کارگران و بازنشستگان و فقرا جبران  کرده و میکنند برای خودشان، و هم تحمیل فقر بیشتر به کارگران و اکثریت جامعه در جهت تامین هزینه های سر سام آور دستگاهای دولتی، مذهبی و سرکوبگر. بر اساس قانون خود اینها میزان رشد پایه حقوق کارگران می بایست متناسب با نرخ تورم باشد. اما این تورم و گرانی اکنون بیش از یکصد در صد شده است. دولت برای کارمندان خودش که در روز ساعاتی کار میکنند  وبعد از ساعت کاری فرصت شغل های بعدی ر ا هم دارند، و علاوه بر این، کلی مزایای حمایتی نظیر وام کمک هزینه زندگی و انواع بیمه های درمانی، ۲۰در صد افزایش حقوق بر حقوق هر فردی که همواره چندین برابر دستمزد کارگر داشته اند ، در نظر گرفته اند. اما کارگران که متاسفانه بخش زیادی از جامعه را در بر می گیرند در برنامه های دولت جایی ندارند و فقط از آنها سود و سرمایه بیرون میکشند.

 کسانی هستند که حتی با مدرک بالا کارگری می کنند و این حقوق رو هم همیشه با چند ماه تاخیر دریافت میکنند، حال با چه امیدی به سمت ازدواج و بچه دار شدن و یک آینده بهتری بروند. در این وضعیت اگر بیماری خاصی هم پیش بیاد چه حمایتی از آنها میشود؟ ‌هیچی!. متاسفانه چون مدیران حقوق های بالا و حمایت های مختلف دارند اصلا درک درستی از وضعیت کارگر ندارند، شکم سیرها هیچگاه درکی از درد گرسنگان نداشته و ندارند!. این همه وعده دروغ و پوچ هم برای همه معلوم شده که  واقعا پوچ اند.  امروز در ایران حقوقی که یک کارگر بگیرد باید بالای ۶میلیون باشد تا بتواند زندگی خود و خانواده اش تامین شود.

بنظر من هیچ راهی نیست برای حل این مشکلات جز خروش همه کارگران و زحمتکشان علیه سیستم و برای گرفتن حق خود به ویژه گرفتن دستمزد های در شان انسان و یک زندگی انسانی . کارگران و زحمتکشان و بازنشتگان و معلمان و بیکار شدگان و انسانهای محروم و آزاده! بیائید دست درست هم برای شروع یک مبارزه بهتر در سال ١٣٩٨ در کنار هم باشیم.

منبع: شماره ٩٢ نشریه سوسیالیسم امروز
٣ فروردین ١٣٩٨
٢٣ مارس ٢٠١٩


 
 

  Share/Save/Bookmark 

 
 

     مطالب مرتبط

 
   
 

Copyright © 2006 azadi-b.com